یک ویدئوی جنجالی و روایت های جدید درباره حوادث بنزینی ماهشهر ، نفربرها در ماهشهر چه می کردند؟

به گزارش بلاگ پو، مستند حامد هادیان در برنامه اینترنتی شهرا آرا در چند روز گذشته واکنش های بسیاری را به همراه داشته است.

یک ویدئوی جنجالی و روایت های جدید درباره حوادث بنزینی ماهشهر ، نفربرها در ماهشهر چه می کردند؟

به گزارش خبرنگاران، این ویدئو را در زیر ببینید:

مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی نماید.

فایل آن را از اینجا دانلود کنید: video/mp4

  • فیلم | آنچه در ماهشهر رخ داد | اگر پول داشتیم اسلحه بخریم که نان می خریدیم ؛ چرا تانک آوردند؟
  • شرایط این روزهای مردم ایران؛ از چیزباختگی تا نفرت | کشور در مرحله خطرناکی است؛ نسل جدید هم شاکی تر است

تسنیم نیز در گزارشی به موضوع ماهشهر پرداخته و نوشته است: پخش کلیپ جدیدی درباره اتفاقات اخیر بندر ماهشهر پس از افزایش قیمت بنزین مجدداً مباحث مربوط به این شهر را به کانون توجهات کشانده است. عباس سلیمی نمین که اخیراً به ماهشهر رفته و دو تن از خبرنگاران تسنیم درباره این کلیپ و مشاهداتشان می گویند.

اعتراضات و اغتشاشاتی که پیرو ماجرای اصلاح قیمت بنزین به وقوع پیوست حادثه بزرگی بود و مباحث بسیار فراوانی حول آن شکل گرفت؛ اما در این میان موضوعات پیرامون وقایع ماهشهر از یک برجستگی تعیینی برخوردار است. از همان روزهای ابتدایی حوادث، موضوع ماهشهر به یک محور اصلی گفت وگوها و مباحثات تبدیل شد. رسانه های غربی و کانالهایی که علیه جمهوری اسلامی فعالیت می نمایند، تمرکز ویژه ای روی آن کردند و روایات مختلفی درباره آن منتشر شد. فیلم های متعددی نیز بر روی خروجی رسانه های مختلف نهاده شد و در این بین رسانه های غربی و مخالف جمهوری اسلامی از یک کشتار صحبت می کردند و از این سو نیز فیلم ها و گزارش های متعددی منتشر می شد که نشان می داد ماجرا به گونه ای دیگر است.

به هرحال بعضی رسانه های داخلی در همین مدت توضیح هایی از این ماجرا منتشر کردند که نشان می داد مباحث امنیتی جدی در ماهشهر به وجود آمده بود که اساساً مسئله اعتراض به موضوع گرانی بنزین را به حاشیه می برد. این گزارش ها نشان می داد که روایت رسانه های غربی و کانالهای مخالف جمهوری اسلامی از ماهشهر نه تنها یک روایت درست از ماهشهر نیست، بلکه خود بخشی از برنامه ای است که حول و حوش ماهشهر پدید آمده است و جنس این برنامه نیز نه یک مسئله اجتماعی بلکه موضوعی امنیتی است. روایت های بعضی ساکنان محلی در شبکه های اجتماعی نیز این موضوع را تایید می کرد که ماجرای ماهشهر موضوع پیچیده ای بوده است.

با این حال کلیپی درباره موضوع ماهشهر در شبکه های اجتماعی منتشر شد که بار دیگر مسئله این شهر را به مرکز مباحثات کشاند. این کلیپ از این نظر اهمیت داشت که نه توسط رسانه های مخالف جمهوری اسلامی بلکه به دست فردی به نام حامد هادیان ساخته می شد که از حامیان جمهوری اسلامی است. این کلیپ که به طور گسترده در شبکه های اجتماعی دست به دست می شد باعث شد بعضاً این تصور شکل بگیرد که روایتی که قبلاً توسط رسانه های داخلی درباره ماهشهر گفته شده چندان واقعی نبوده است. بعضی کاربران رسماً نوشتند که تصویرشان نسبت به موضوع تغییر نموده. هرچند تصور اولیه این بود که روایتی مشابه روایت رسانه های غربی از موضوع ارائه شده است، اما جالب این بود که حساب های رسانه های غربی بویژه شبکه ایران اینترنشنال و یا کانالهای ضدانقلاب از این کلیپ چندان استقبال نکردند و به دیده تردید به آن نگریستند. اما به هرحال این تصور می تواند به صورت بالقوه راجع به این کلیپ شکل بگیرد که روایت امنیتی از ماجرا را به حاشیه برده و مسئله را صرفاً اجتماعی روایت می نماید.

در بخش هایی از این فیلم مردم ماهشهر می گویند ما اسلحه نداریم، اگر پول اسلحه داشتیم به جایش نان می خریدیم. و در بخشی دیگر می گوید چرا هر کسی حرف می زند بلافاصله گوشش را می گیرند و می گویند تو ضدانقلابی، ضد رهبری، این چه کاری است که یاد گرفته اید؟

چنین دیالوگهایی در فیلم، بویژه آنکه اشاره ای به مسائل امنیتی نمی نماید می تواند این تصور را به راحتی پیش بکشد که هیچ موضوع امنیتی - و یا دست کم موضوع قابل توجهی- در کار نبوده و تصاویری که از درگیری ها در شهر منتشر شده، اقدام نیروهای انتظامی و نظامی کشور علیه مردم معترض محروم بوده است.

نگارنده این سطور پیرو انتشار گسترده این کلیپ با کارگردان آن تماس گرفت که درباره آن به مصاحبه بنشیند با این حال آقای هادیان ضمن بیان نکاتی ترجیح داد که فعلاً در این باره مصاحبهیی انجام نگردد. با این حال سه نفر که با مسئله ماهشهر از نزدیک در ارتباط بوده و از آن آگاه هستند در این باره نکات جالبی را مطرح کردند که مطالعه آن می تواند هم از واقعیت آنچه در ماهشهر رخ داده گزارشی از نمای نزدیک به مخاطبان ارائه کند و هم یک ارزیابی از کلیپ منتشر شده در فضای مجازی به دست بدهد که تا چه حد پیغام دقیقی به مخاطب ارائه نموده است.

عباس سلیمی نمین از یافته هایش در سفر به ماهشهر می گوید

عباس سلیمی نمین روزنامه نگار با سابقه کشورمان از جمله افرادی است که پس از قضایای اخیر در ماهشهر حضور یافته است. او روزنامه نگاری است که مواضع مستقلی دارد و به همین دلیل هم رسانه های اصولگرا و هم رسانه های اصلاح طلب با او ارتباط دارند و او را تا حد بسیار زیادی به رعایت انصاف در موضع گیری می شناسند. به نحوی که حتّی اگر نظر او را قبول نداشته باشند، اما در قریب به اتفاق موارد درباره اینکه او نظرش را صادقانه بیان نموده و ملاحظات و منافع فردی و جناحی را در آن دخیل نداشته، اتفاق نظر دارند.

سلیمی نمین درباره آنچه مسئله ماهشهر به واسطه حضورش در این شهر متوجه شده می گوید: اتفافات پس از تصمیم بنزینی دولت در ماهشهر را باید از چند منظر مورد آنالیز قرار داد. وقتی شما در شهر یا منطقه ای پروژه های سنگین مالی و نفتی را به اجرا درمی آورید باید حتماً یک سری ملاحظات و توجهات ویژه را نسبت به مردمی که در آن منطقه زندگی می نمایند در نظر بگیرید.

زمانی که پروژه ای در مجاورت یک شهر به اجرا در می آید، دست اندرکاران آن پروژه برای راهنمایی و اجرای آن تعدادی نیروی غیربومی اعم از کارشناس، مهندس، مدیر و متخصص را به آن شهر می آورند که طبعاً برای ترغیب این افراد به مهاجرت به مناطقی که پروژه مذکور در حال انجام است، پیشنهاد حقوق های بالا به آنها می گردد. همین مسئله موجب می گردد تا اختلاف حقوق کارکنان این پروژه ها به نسبت مردم بومی منطقه زیاد باشد. ضمن اینکه وقتی یک پروژه نفتی به اجرا در می آید، طبعاً به همراه خود یک سری آلودگی ها و مسائل و مسائل زیست محیطی را برای مردم بومی آن منطقه در پی خواهد داشت.

از مطالب بیان شده در بالا می توان این نتیجه گیری را کرد که یک پروژه نفتی و گازی به همراه خود علاوه بر حس تبعیض، در بر دارنده مسائل و آلودگی های زیست محیطی نیز خواهد بود. یعنی فرض کنید نیروی بومی که در آن منطقه حقوق یک تا دو میلیون می گیرد باید در مجاورت با کسانی زندگی کند که به طور مثال 20 میلیون در ماه حقوق می گیرند. این مسئله یک احساس نابرابری یا بی عدالتی در بومیان منطقه به وجود می آورد.

از سوی دیگر وقتی شما یک شهرک صنعتی ایجاد می کنید برای کارکنان غیربومی این شهرک ها یه سری آبادانی ها، رستوران و وسایل تفریحی ایجاد می کنید تا این افراد بتوانند با خانواده های خود در این شهرک ها زندگی نمایند. در حالی این امکانات به دلیل هزینه های بالا قاعدتاً برای بومیان منطقه غیرقابل استفاده است.

اما در جهان و در ارتباط با این نوع پروژه ها سعی می گردد که یک درصدی از درآمدهای پروژه ها صرف آبادانی کلیت آن مناطق گردد. به طور مثال برای بومیان منطقه پارک و تفریح گاه ها و مراکز بهداشتی احداث می گردد یا حداقل درمانگاهی که برای نیروهای غیربومی ایجاد می گردد، یک روز در هفته برای مردم بومی خدمات رایگان ارائه می دهد یا در ارتباط با محیط زیست منطقه که تحت الشعاع فعالیت های آلوده نماینده مرتبط با نفت و گاز است، تدابیر و ملاحظاتی در نظر گرفته می گردد تا این آلودگی ها به حداقل برسد. به طور مثال با درخت کاری و ایجاد مناطق سبز از میزان آلودگی های منطقه می کاهند. این مسئله در سطح جهانی تبدیل به یک نُرم شده است تا زیان های اجتماعی و محیط زیستی بومیان این مناطق به حداقل برسد.

امّا متاسفانه این مسائل از سوی مسئولان ما مورد غفلت قرار می گیرد و در نتیجه نوعی رقابت ذهنی و احساس تبعیض را در بین بومیان منطقه ایجاد می نماید. در حالی که اگر بومیان منطقه احساس نمایند راه اندازی یک پروژه نفتی می تواند موجب آبادانی منطقه و دریافت خدمات درمانی و بهبود راه های مواصلاتی به آن مناطق گردد و این احساس در بومیان منطقه ایجاد گردد که آنها نیز سهمی از پروژه ای که در نزدیکی محل زندگی آنها در حال انجام است، دارند حتی اگر این سهم اندک باشد بدون شک موجب همکاری بومیان با مسئولان اجرایی این پروژه ها می گردد.

بنده در سفری که به ماهشهر داشتم، دریافتم که توجهی به این مسائل که امری بسیار عادی است، نشده و طبیعی بود که یک روز این حس تبعیض در میان مردم بومی ماهشهر جنبه بیرونی پیدا می نماید و مردم این منطقه از اینکه اجرای این پروژه ها تنها آلودگی محیط زیست را برای آنها به ارمغان آورده، ابراز نارضایتی خواهند کرد. بنابراین قطعاً وزارت نفت در بروز اتفاقات ماهشهر مقصر است چراکه هیچگونه تمهیدی برای ایجاد حس همکاری و تعامل میان دست اندرکاران اجرای پروژه های نفتی و گازی با بومیان منطقه ایجاد ننموده است.

البته این غفلت ها در بعضی شهرهای دیگر نظیر آبادان نیز رخ داده است. متاسفانه سال هاست دو فاز از پالایشگاه آبادان از مدار خارج شده و تعیین نیست که چرا باید این بی دقتی وجود داشته باشد که این ظرفیت که می تواند برای تعداد زیادی از نیروهای بومی اشتغال زایی کند، چندین سال از مدار خارج باشد و هیچ کوششی نیز از سوی مسئولان مربوطه برای راه اندازی مجدد آن صورت نگرفته باشد. ضمن اینکه اگر دست اندرکاران این پروژه کمی به شهرداری های محلی یاری نمایند تا خیابان های غیر از شهرک های مرتبط با پروژه ها نیز سامان پیدا کند، این مسئله موجب ایجاد احساس مثبتی در شهفرایندان بومی منطقه نیز خواهد شد.

اما در ارتباط با رخدادهایی که بعد از افزایش قیمت بنزین در ماهشهر رخ داد، باید به این مسئله اشاره نمود که درست است این نوع احساس تبعیض ها و بی دقتی ها طبیعتاً در یک نقطه خود را نشان می دهد اما آیا باید این مسائل در راستای قرار گیرد که بنادر بسیار مهم و استراتژیک کشور که حجم بالایی از مایحتاج مردم را تامین می نماید و جابجایی سنگین از این بنادر صورت می گیرد، مسدود گردد؟ خب طبیعی است که مسدود کردن بندر بسیار مهمی که نیازها و مایحتاج بخش زیادی از مردم کشور را تامین می نماید، اقدامی غیر منطقی بوده است.

سوالی که باید در ارتباط با اتفاقات رخ داده در ماهشهر به آن پاسخ داد این است که آیا از ابتدا با عوامل مسدود نماینده راستا نقل و انتقال کالا برخورد قهرآمیز اجرا شده یا خیر؟ که پاسخ منفی است. چرا که بر اساس آنالیز و پرس وجویی که بنده از ساکنان بومی ماهشهر در جریان سفر به این شهر داشتم، حوادث مرتبط با بستن جاده ترانزیتی ماهشهر نزدیک 4 روز به طول انجامیده که این مسئله نشان می دهد کوشش شده که به وسیله منطقی این قضیه حل و فصل گردد.

به گفته شاهدان عینی در جریان ناآرامی های اطراف ماهشهر، عده ای اقدام به مسدود کردن جاده بندر ماهشهر از هر دو طرف می نمایند تا هیچ امکانی برای انتقال کالا به سمت دیگر شهرهای کشور وجود نداشته باشد. من در این رابطه با چند نفر صحبت کردم؛ هرچند به طور طبیعی شاید گفت وگو با چندین نفر نمی تواند نمایی کاملاً دقیق از یک واقعیت را پیش روی انسان قرار دهد؛ اگر قرار باشد ما به دنبال نمایی واقعی از این موضوع باشیم باید تحقیق کاملی صورت بگیرد و با قشرهای مختلفی که در این حادثه بودند، گفت وگو گردد و رسانه ها باید برای دفاع از حقوق مردم مناطق محروم کوشش بیشتری نمایند.

من در این موضوع، رسانه هایی چون رسانه ملی، خبرگزاری ها و روزنامه ها را قابل نقد می دانم، چرا که باید پیگیری بیشتری می کردند تا وقتی مثلاً یک کمپانی مالی در منطقه محروم فعالیت می نماید، یک سهمی برای محیط زیست یا رفاه مردم در نظر بگیرند؛ من قبول دارم یک ناراحتی در توده ای از مردم وجود دارد و طبیعی است عبور مردم این منطقه از کنار نابرابری ها نارضایتی هایی را ایجاد می نماید اما درعین حال نمی توانیم بپذیریم که عده ای بیایند و برای مدت طولانی دسترسی جامعه به بنادری که مایحتاج مردم را تأمین می نمایند را مسدود نمایند.

مسئله این است که هیچ کس نمی تواند تضمین بدهد وقتی اعتراضی صورت می گیرد گروهی از این اعتراضات سوءاستفاده ننمایند. در روزهای اول گفت وگو و مذاکره شد اما کسی نمی توانست تضمیمی بدهد که با استمرار آن شرایط،کسی سوءاستفاده نکند؛ من خودم، با خیلی ها صحبت کردم، مردم می گفتند خودمان دیدیم عده ای از بین نیزارها به سمت مردم و نیروهایی که امنیت را تأمین می کردند، شلیک می کردند؛ مردم می گفتند آنها به سمت هرکسی که جلوی شان بود تیراندازی می کردند.

من معتقدم که باید نگاهمان به مسئله ماهشهر منصفانه باشد چرا که نگاه افراطی یا تفریطی نمی تواند نتیجه بخش باشد. اما درباره مستندی که اخیراً درباره ماجرای ماهشهر در فضای مجازی پخش شده است، انسان می تواند خودش درک نسبی به این مسئله داشته باشد؛ اولاً اینکه به کار گیری سلاح یک امری بود که در خیلی شهرها صورت گرفت. درباره اینکه بگویند چون نان نداریم بخوریم نمی توانیم سلاح بخریم باید بگویم مگر مخاطب مردم بودند؟ مگر کسی می گوید فردی که نان نمی تواند بخرد سلاح خریده است؟ وقتی کاری خلاف منطق انجام می گردد و راه حمل ونقل گمرکات به سایر شهرها بسته می گردد این فرایند می تواند بسترساز تحرکاتی علیه ملت باشد.

قطعاً گذشت زمان نشان می دهد که در ماجرای بستن جاده ترانزیتی کالا بردباری اجرا شده و اگر از همان ابتدا برخورد می کردند این مسئله روز اول جمع می شد؛ البته بنده معتقدم این ماجرا نباید از این حد هم فراتر برود اما درعین حال باید توجه داشته باشیم که عده ای مسلح از بین نیزارها به طرف مردم شلیک می کردند. نیروهای بومی می گفتند که تیراندازها مستقیم به سمت مردم شلیک می کردند. وقتی مردم مورد اصابت گلوله نهاده شده اند کسی می تواند ادعا کند که تیراندازی به سمت مردم و نیروهای امنیتی انجام نشده است؟

البته من این مسئله را رد نمی کنم که گرانی بنزین علت اصلی این اعتراضات بود است اما وقتی ما زخم هایی داریم، طبعاً عده ای از این زخم ها برای اهداف خودشان سوءاستفاده می نمایند. طبیعی است اگر این زخم ها را درمان کنیم اقدامات هم می تواند منطقی تر گردد و اگر این مسائل کاهش پیدا می کرد، قطعاً نوع بردباری ها می توانست متفاوت باشد.

روایت قادر هادی نیا خبرنگار تسنیم در ماهشهر

همچنین قادر هادی نیا خبرنگار تسنیم در شهرستان ماهشهر ساکن است و از نزدیک شاهد عینی وقایع بوده، در این باره می گوید که دو چیز را باید با یکدیگر کاملاً جدا کرد، امّا به نظر می رسد که کلیپی که در شبکه های اجتماعی توزیع شده این مسئله را با یکدیگر مخلوط نموده و به همین دلیل تصویر نادقیقی از موضوع ارائه نموده است که می تواند شبهه ناک و محل سوءاستفاده باشد. او می گوید البته هیچ اشکالی ندارد که اگر ظلمی به مردم اجرا شده بگوییم؛ ما که در این شهرک زندگی می کنیم بیش از هرکسی از این مسئله استقبال می کنیم، با این حال واقعی بودن و منصفانه و حقیقت بودن یک مسئله هم باید رعایت گردد و این بسیار بیشتر به نفع همگان است. هادی نیا تاکید می نماید که معضلات اجتماعی بزرگی در شهرک طالقانی وجود دارد اما آنچه در درگیری ها رخ داد یک موضوع امنیتی بوده است.

هادی نیا می گوید: ماهشهر بزرگترین بندر غیرترانزینی کشور است که 23 مجتمع پتروشیمی در آن حضور دارند و 35 درصد صنایع پتروشیمی در این شهر قرار گرفته است. همین مسئله موجب جذب مهاجران زیادی شده است. شهرک طالقانی به این دلیل که منطقه ای دور از شهر است و بخاطر شرایط ساختاری اش خانه های ارزانی دارد و به همین دلیل مهاجرین نیز در آن حضور دارند.

سطح خدمات در این شهر بسیار پایین است و این مسئله به خاطر جمعیت زیادی که در این منطقه حضور دارند بسیار به چشم می آید. مدارس فرسوده زیادی داریم و مسئولان به اندازه ای که باید جوابگو نیستند. در 150-60 هکتار زمین بالای 40 هزار نفر ساکن هستند ولی به آنها رسیدگی کافی صورت نمی گیرد. فاضلاب شهری در این منطقه اساساً وجود ندارد و شاید بتوان گفت اصلی ترین دغدغه مردم اینجا همین فاضلاب شهری است چرا که سالی یکی دو نفر به خاطر افتادن در کانالهای رو باز فوت می نمایند.

دور تا دور حاشیه شهر کانال روبازی قرار گرفته است که فاضلاب آنجا جمع می گردد و ممکن است بچه هایی که آن اطراف بازی می نمایند لیز خورده و در کانال بیفتند. عمق این کانال 5 متر و عرض 2 متر است و وعده و وعیدهای زیادی برای ساماندهی اش شده ولی هنوز کار جدی صورت نگرفته است.

هادی نیا ادامه می دهد: ماهشهر فقط 2 بیمارستان دارد که یکی برای تامین اجتماعی و دیگری بیمارستانی خیّرساز است و این در حالی است که ماهشهر بالای 300 هزار نفر جمعیت دارد. البته یک بیمارستان خصوصی برای شرکت نفت هم هست که که فاصله 30 کیلومتری تا شهر دارد و آنهم شرایط خاص خودش را دارد. لذا شرایط بیمارستانی در شهر خوب نیست و مشکل پزشک و خدمات و مسائلی از این دست برای مردم بسیار اذیت نماینده است.

این ساکن بندرماهشهر می گوید البته در کنار این مسائل اجتماعی باید به این موضوع نیز توجه کرد که فرقه هایی مانند الاحوازیه نیز از این مسائل سواستفاده می نمایند و حتی بعضی نیز در کوششند در این منطقه وهابیت را ترویج دهند که از طرق مختلف و بخصوص دادن بعضی یاری های معیشتی انجام می گردد. با این حال مردم این منطقه همچنان ارتباط بسیار خوبی با امام آدینه شهر دارند چرا که او از افراد قدیمی و مردم دار منطقه است و ارتباط خوبی نیز با مردم دارد.

هادی نیا تاکید می نماید که اگر ورود امام آدینه شهرک طالقانی ماهشهر نبود ممکن بود شرایط ماهشهر بدتر هم بگردد.

وی می گوید با ورود امام آدینه به ماجرا بسیاری از مردم از صحنه کنار رفتند اما افراد مسلحی در میدان بودند که واقعاً کمتر کسی آنها را می شناخت.

هادی نیا تاکید می نماید مردم معترض بودند ولی واقعاً مردم عادی دست به اسلحه نبردند با این حال افرادی به صحنه آمدند که کاملاً مسلح بودند و حتی بعضاً سلاح های سنگین داشتند و همین مسئله موجب شکل گیری شرایط بدی برای ماهشهر شد.

وی درباره درگیری های این شهر می افزاید: افراد مسلحی در شهر بودند که از میان جمع به سمت نیروی انتظامی شلیک می کردند؛ هدف اصلی شان این بود که نیروی انتظامی هم به سمت مردم شلیک کند و کشتار رخ بدهد.

این شهفرایند بندرماهشهر می گوید: اقدامات این افراد مسلح بسیار هدفمند و عجیب بود. مثلاً شهید رضا صیادی از فرماندهان ناجا که در این شهر به شهادت رسید لباس ضدشورش بر تن داشت و از بدنش محافظت می کرد با این حال با یک تفنگ مدرن به شهادت رسید به نحوی که تیر را دقیقاً به نقطه ای از صورتش زده بودند که محافظت نمی شد. و من فکر می کنم اسلحه ای شبیه به قناسه این کار را نموده است. حال آنکه کدام آدم عادی در ماهشهر قناسه دارد و با آن می تواند اینگونه تیراندازی کند؟

هادی نیا درباره بسته شدن جاده ماهشهر به بندر امام نیز می گوید که نزدیک به چهار روز این جاده بسته بود و نیروی انتظامی ابتدا با صبوری برخورد می کرد با این حال اهمیت این جاده استراتژیک که تامین نماینده کالاهای اساسی مردم و همچنین راه صدور محصولات پتروشیمی است باعث شد که نیروی انتظامی ورود کند. در این ورود هم به سمت نیروی انتظامی شلیک صورت گرفت و نیروی انتظامی هم با افراد مسلح درگیر شد.

او درباره ماجرای نیزارها نیز می گوید که شایعات کشته شدن افراد زیاد در نیزارها اصلاً صحت ندارد. افرادی از میان نیزارها به سمت نیروی انتظامی و حتی افراد عادی شلیک می کردند و همین باعث درگیر شدن آنها با نیروی انتظامی شد. بعضی هم در این میان بیگناه کشته شدند؛ مثلاً یک نفر در تراس خانه اش می خواسته ببیند که چه اتفاقی در حال رخ دادن است و تیر به او اصابت نموده و فرد دیگری با موتور سیکلت در حال عبور از آن منطقه بوده که تیر به پایش اصابت می نماید

وی به عنوان یک جمع بندی از سخنانش می گوید: به لحاظ محرومیت، مسائل مهمی در شهر وجود دارد اما به لحاظ امنیتی روایت غلطی در کلیپ اجرا شده است. واقعاً بنده اطلاع دارم که هیچ یک از مردم عادی هدف تیراندازی قرار نگرفته و اگر کسی از افراد عادی کشته شده در میانه درگیری افراد مسلح با نیروی انتظامی بوده است.

روایت خبرنگار تسنیم در بندر امام خمینی(ره)

خبرنگار دیگر تسنیم که در بندر امام خمینی(ره) ساکن است ولی به شهر ماهشهر نیز روزانه رفت وآمد دارد و از موضوعات آگاه است در این باره می گوید: شهرک طالقانی که در این کلیپ نشان داده می گردد مسائل فراوانی دارد، از لحاظ بهداشتی در شرایط مساعدی نیست و محرومیت در آن چشمگیر است. فقر و بیکاری در آن مشهود است امّا نباید نعل وارونه به ماجرا بزنیم و اینگونه تصور گردد که مردم عادی سرکوب یا هدف تیر نهاده شده اند.

او درباره حضور نفربر در شهر می گوید: می توان حتی در این باره هم نیروی انتظامی را درک کرد چرا که از این نفربرها نه برای تهاجم بلکه به عنوان حفاظتی از نیروهای نظامی در برابر شلیک های افراد مسلح استفاده می شد؛ در واقع این نفربرها سنگر بودند.

وی درباره ماجرای جاده ماهشهر به بندر امام خمینی نیز می گوید که منطقه ویژه مالی بندر امام خمینی قطب ورود غلات به کشور است و بیش از 70 درصد کالاهای اساسی (گندم، جو، ذرت، دانه های روغنی و ...) از اینجا وارد می گردد؛ این جاده را افرادی که میانشان مسلح نیز وجود داشت بسته بودند و نیروی انتظامی اگر ورود نمی کرد مسائل جدی برای کشور درست می شد.

او می گوید که این یک جاده استراتژیک برای کشور است و نمی تواند بسته بماند چرا که مردم کل ایران را دچار مشکل می نماید.

این خبرنگار ساکن بندر امام خمینی(ره) تاکید می نماید که حتماً باید به مسائل متعددی که در شهر وجود دارد رسیدگی و محرومیت زدایی گردد امّا مخلوط کردن مسائل امنیتی با موضوعات اجتماعی نمی تواند چاره ساز باشد، بلکه موضوع را بغرنج می نماید. او اشاره می نماید که محرومیت زدایی می تواند بسیاری از زمینه های امنیتی را هم از میان بردارد.

در کلیپ اشاره شده است مردم عادی معترض وضع موجود بودند در شرایطی که نمی توان تحلیل کاملی از این حرف داشت در صورتیکه افراد مسلح به سوی ماموران شلیک مستقیم می کردند و سببب شهادت یکی از ماموران شده است.

همچنین در کلیپ اشاره شده است هیچگونه تخریبی در شهرک صورت نگرفته است و خسارت مادی انجام نشده این در حالی است که بعضی ادارات و یک پایگاه تخریب و یا به آتش کشیده شده اند.

به نظر می رسد افراد تهیه نماینده گزارشگر به درستی حوادث را تجزیه و تحلیل نکردند و فقط بخشی از مطالب را بیان کردند و مسئله وجود افراد مسئله دار محرز شده در بین مردم را به خوبی نشان ندادند.

ایپتن

ایپتن | آخرین اخبار و مقالات گردشگری

مجله توسعه دهنده

مجله توسعه دهنده | مجله تکنولوژی و علوم رایانه
منبع: همشهری آنلاین
انتشار: 10 مرداد 1400 بروزرسانی: 10 مرداد 1400 گردآورنده: blogpo.ir شناسه مطلب: 17975

به "یک ویدئوی جنجالی و روایت های جدید درباره حوادث بنزینی ماهشهر ، نفربرها در ماهشهر چه می کردند؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "یک ویدئوی جنجالی و روایت های جدید درباره حوادث بنزینی ماهشهر ، نفربرها در ماهشهر چه می کردند؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید