آنالیز سطح سدیم بدن در فضا - بلاگ پو

به گزارش خبرگزاری خبرنگاران به نقل از ناسا، این علائم در نتیجه افزایش تجمع مایعات در قسمت بالای بدن ایجاد می گردد که این موضوع نیز به دلیل عدم جاذبه برای کشیدن مایعات به سمت پایین بدن رخ می دهد.

آژانس فضایی اروپا از سال 2008 تا 2012 مطالعه ای به نام سولو(SOLO) را انجام داد و در آن رابطه بین میزان مصرف نمک در فضانوردان و حجم خون موجود در قفسه سینه آنها مورد آنالیز نهاده شد.

اخیرا محققان در مقاله ای گزارش دادند که میزان هورمونی که به کنترل سدیم در بدن یاری می نماید در افرادی که نمک بیشتری در فضا و زمین مصرف نموده بودند، افزایش یافته بود اما میزان این افزایش در فضا چندان چشمگیر و زیاد نبوده است.

این یافته ها اطلاعات زیاد و مفیدی درباره تغییرات بدن در سفرهای طولانی مدت که در آن قرار است انسان به فضا و مریخ سفر کند، در اختیار دانشمندان قرار می دهد. به عنوان مثال حجم خون رگ های قفسه سینه بر پاسخ سیستم قلبی عروقی بدن به استرس گرانشی هنگام ایستادن فرد بر روی زمین یا جسم آسمانی دیگر، تأثیر می گذارد. کاهش مقدار گردش خون در قفسه سینه می تواند منجر به فشار خون پایین هنگام ایستادن گردد که این امر می تواند باعث غش کردن افراد گردد. دانشمندان در تحقیقات قبلی این اثر را به عنوان مسئله احتمالی هنگام فرود فضانوردان پس از یک سفر طولانی فضایی به مریخ شناسایی نموده بودند.

جنس جوردن(Jens Jordan) یکی از نویسندگان این مطالعه و رئیس موسسه پزشکی هوافضا در مرکز هوافضای آلمان(GCA) گفت: هنگامی که انسان مقدار کم یا زیادی نمک مصرف می نماید، چندین هورمون در بدن وجود دارند که به کنترل میزان سدیم در بدن ما یاری می نمایند. اطلاع درباره چنین مواردی مهم است زیرا حضور سدیم بیش از حد می تواند منجر به اختلالاتی در خون و سایر مایعات بدن گردد که این امر می تواند باعث مسائل تنفسی، فشار خون بالا و حتی نارسایی قلبی گردد.

حضور مایعات کم نیز می تواند باعث فشار خون پایین و کم آبی بدن شوند. سطح سدیم بر سایر فرایندهای بدن مانند از دست دادن استخوان نیز تأثیر می گذارد. در کل معین شده است که میزان متعادل سدیم برای سلامتی انسان از جمله فضانوردان در فضا تا چه حد مهم است.

جوردن اضافه کرد: با آنالیز مطالعه سولو، ما به بحث تنظیم پپتیدهای ناتریورتیک(natriuretic peptides) که در پاسخ به حمل سدیم از قلب آزاد می شوند، علاقه مند شدیم. در این فرایند که ناتریورز(Natriuresis) نام دارد، ترشح این هورمون باعث افزایش میزان سدیم دفع شده به وسیله کلیه ها می گردد. ناتریورز مرحله دفع سدیم در ادرار به وسیله عمل کلیه ها می باشد.

مطالعه سولو براساس داده های به دست آمده از تحقیقات قبلی در خصوص مکانیسم های ماندن مایعات و نمک در بدن هنگام پرواز فضایی و هنگام استراحت در یک آزمایش شبیه سازی پرواز فضایی، اجرا شده است. در این مطالعه(سولو) اعضای خدمه میزان مایعات بدن خود را افزایش داده و در مرحله بعد نمک را در مقدار کم یا کمتر از حد معمول مصرف کردند. نتایج نشان داد که سطح هورمون های قلب(cardiac hormones) فضانوردان صرف نظر از آن مقدار نمکی که خورده اند، در فضا در مقایسه با زمان حضورشان در زمین، کمتر است. با این حال، تغییرات در مصرف سدیم در فضا باعث کاهش سطح پپتید ناتریورتیک می گردد.

در یک آزمایش مرتبط دیگر نیز محققان این آزمایش را بر روی فضانوردان روسی انجام دادند و دریافتند که میزان مایع موجود در قفسه سینه به طور قابل توجهی در فضا کاهش می یابد. محققان با همکاری ناسا و آژانس فضایی اروپا این مطالعه را که آنالیز بدن فضانوردان هنگام استراحت در رختخواب بود در مرکز هوافضای آلمان در کلن انجام دادند.

جردن گفت: ما آنالیز یافته ها دریافتیم روشی که از آن برای ارزیابی حجم مایعات بدن فضانوردان در زمین استفاده می گردد در محیط ریزگرانش فضا ممکن است آن روش عملی نگردد. علاوه بر این ممکن است تغییرات در حجم مایعات در سر و قفسه سینه با سدیم مربوط نباشد.

در حالی که در آزمایشات رگ های گردن فضانوردان گشاد شده بود که این نشانه ای از اضافه شدن بار حجم مایعات است اما به طور متناقضی سطح پپتیدهای ناتریورتیک و سایر اندازه گیری ها، حاکی از حجم کم مایعات در قفسه سینه بود.

جوردن اضافه کرد: می خواهیم در آینده این یافته متناقض را بیشتر مورد آنالیز قرار دهیم. انجام تحقیقات انسانی بیشتر در فضا بینشی بهتر درباره بدن انسان فراهم می نماید که گاها با انجام آزمایشات روی زمین نمی توان این اطلاعات را به دست آورد. محققان همچنین پیشنهاد کردند برای مشخص موقت یا دائمی بودن این اثرات باید آنالیز دقیق تری از نقش سدیم در تنظیم حجم خون انجام گردد.

سفر به کیش

تور استانبول