زن چگونه می تواند جلوی فرار مرد از پرداخت مهریه را بگیرد؟ - بلاگ پو

به گزارش خبرنگاران به نقل از پارسینه: افزایش مهریه موضوعی است که در قانون مدنی از آن ذکری به میان نیامده است، با وجود این به لحاظ طرح دعاوی بسیار در محاکم پیرامون افزایش مهریه و تغییرات اجرا شده در خصوص آن در رویه قضایی کشور نظرات متفاوتی اتخاذ شده است. در این نوشتار به آنالیز این موضوع و نظرات حقوقدانان در این رابطه می پردازیم، اما قبل از آن ضروری است تعریفی از مهریه ارائه دهیم.

مهریه چیست؟

به موجب ماده 1082 قانون مدنی مهریه اقتصادی است که به مجرد عقد، زوجه مالک آن می گردد؛ بنابراین مهریه یا صداق تعهد اقتصادی است که شوهر به هنگام وقوع عقد ازدواج، پرداخت آن را به همسر خود بر عهده می گیرد و مکلف است بلافاصله پس از امضای قرارداد ازدواج هر لحظه که زن مطالبه کند آن را بپردازد. گفتنی است برای اینکه اقتصادی بتواند به عنوان مهریه زن قرار بگیرد صرف اقتصادیت داشتن بدین معنی که ارزش ریالی داشته باشد کافی است؛ لذا مهریه می تواند وجه رایج کشور، سکه، اموال غیر منقول و ... باشد مطالبه مهریه هم به وسیله دادگاه و هم به وسیله اجرای ثبت امکان پذیر است.

همان طور که در ابتدا گفته شد گاهی اوقات زوجین پس از عقد، تصمیم می گیرند میزان مهریه را افزایش دهند، اما آیا پس از عقد ازدواج، می توان میزان مهریه را با توافق زوج و زوجه افزایش داد؟ در این مورد بین وکلا و حقوقدانان اختلاف نظر وجود داشت، به همین جهت هیئت عمومی دیوان عدالت اداری رأیی را بر اساس نظر فق های شورای نگهبان صادر نموده که به نظر می رسد تکلیف را معین نموده است. در این بخش ابتدا بعضی از نظرات حقوقدانان را بیان می کنیم در نهایت به آنالیز رای هیئت عمومی دیوان عدالت اداری می پردازیم.

بخشنامه ای وجود دارد که به موجب آن چنانچه به علل مختلف زوج در مقام ازدیاد مهریه زوجه برآید، این عمل باید به موجب اقرارنامه رسمی صورت گیرد که در دفترخانه اسناد رسمی به ثبت برسد؛ دفاتر اسناد رسمی به استناد همین بخشنامه با تنظیم اقرارنامه ثبتی مهریه ها را افزایش می دهند، اما در خصوص شرعی بودن این مساله اختلاف نظر وجود دارد.

بعضی از وکلا اعتقاد دارند، مهریه همان است که قبل از وقوع عقد ازدواج بر آن توافق شده و در زمان عقد ازدواج در قباله درج می گردد. چنانچه بعد از وقوع عقد قصد افزایش آن باشد، این موضوع مهریه تلقی نمی گردد، زیرا در مقابل آن عقد جدیدی وجود ندارد بلکه بخشش اقتصادی از سوی شوهر به زوجه یا هر نوع عقد غیرمعوض دیگری است؛ لذا این افزایش مهریه وجاهت شرعی و قانونی ندارد.

یک نظر دیگر وجود دارد که بر اساس آن اگر مرد یا زن بخواهند میزان مهریه خود را افزایش یا کاهش دهند، باید آن را در سند رسمی ذکر کنند و در دفترخانه به ثبت برسانند. البته هر گونه افزایش در میزان مهریه مستلزم فسخ عقد ازدواج و جاری شدن مجدد صیغه عقد نکاح است، که باید توجه داشت این نظر خلاف شرع مقدس اسلام است.

زن چگونه می تواند جلوی فرار مرد از پرداخت مهریه را بگیرد؟

شاید این سوال برایتان پیش آمده باشد که منظور از فسخ نکاح چیست و با طلاق چه فرقی دارد؟ فسخ نکاح یکی از روش های انحلال و سرانجام پذیرفتن عقد نکاح است. یعنی با فسخ نکاح، دیگر بین زن و شوهر زوجیتی وجود نخواهد داشت بنابراین از این جهت فسخ نکاح و طلاق تفاوتی با یکدیگر ندارند و هر دو رابطه حقوقی، عاطفی و اجتماعی نکاح را به سرانجام می برند. در تعریف دقیق تر می توان گفت فسخ نکاح نوعی بر هم زدن یک جانبه عقد نکاح هست. بر عکس طلاق، در فسخ نکاح، حق برهم زدن نکاح هم برای زن و هم برای مرد در نظر گرفته شده و منحصر به یکی از طرفین نیست. با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتری در خصوص اینکه فسخ نکاح چیست و با طلاق چه فرقی دارد را بدست آورید.

طلاق از سوی زوج اصولا احتیاج به شرط خاصی نداشته و زوج هر موقع که بخواهد می تواند همسر خود را طلاق دهد. درصورتی که زوجه برای اینکه بتواند از شوهر خود طلاق بگیرد احتیاج به حصول شرایطی دارد تا این حق برای او ثابت گردد. برای مثال در طلاق از جانب زوجه، زن باید اثبات کند که شوهر او نفقه نمی پردازد و یا معتاد است. ولی در فسخ نکاح شرایط به گونه ایست که هم برای فسخ از جانب مرد و هم برای فسخ از جانب زن شرایط خاصی باید وجود داشته باشد. یعنی مرد برخلاف طلاق نمی تواند بدون دلیل عقد نکاح را فسخ کند.

در موارد زیر هر یک از زوجین می توانند عقد نکاح را فسخ کنند:

1- هرگاه زن یا مرد موقع انعقاد عقد نکاح شرط نموده باشد که طرف مقابل باید ویژگی یا صفت خاصی داشته باشد و پس از عقد، آشکار گردد که چنین ویژگی یا صفتی در او نیست، طرفی که شرط را گذاشته حق فسخ خواهد داشت.

2- جنون هر یک از زوجین به شرط استقرار اعم از اینکه مستمر یا ادواری باشد، برای طرف مقابل موجب فسخ است.

3- یک سری بیماری ها که در هر یک از طرفین وجود داشته باشد با حصول شرایطی طرف مقابل حق فسخ خواهد داشت.

اما در نهایت به دلیل اختلاف نظرهایی که در این زمینه وجود داشت هیئت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 15 شهریور ماه سال 88 با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علی البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشاوره با اکثریت آرا بـه توضیح آینده مبادرت بـه صدور رأی کرد.

در رأی هیئت عمومی دیوان عدالت اداری آمده است: طبق نظریه شماره 35079/30/88 مورخ 12 مرداد سال 88 فق های شورای نگهبان مبنی بر اینکه مهریه شرعی همان است که ضمناً عقد واقع شده است و ازدیاد مهر بعد از عقد شرعاً صحیح نیست و ترتیب آثار مهریه بر آن خلاف موازین شرع است. هرچند آرای هیئت عمومی دیوان عدالت اداری در حکم قانون است و رأی اخیر نیز بر اساس نظر فق های شورای نگهبان صادر شده، اما بعضی وکلا معتقدند مهریه عوض عقد نکاح نیست و تراضی و توافق طرفین بر تغییر مهریه خلاف شرع محسوب نمی گردد و در هیچ کجای فقه یا قانون نیز به این مطلب اشاره نشده که میزان مهریه لایتغیر است.

مع ذلک در حال حاضر همه دادگاه های خانواده می بایست طبق رأی دیوان عدالت اداری عمل کنند؛ بنابراین امکان افزایش مهریه بعد از عقد وجود نخواهد داشت و ازدیاد میزان مهریه بعد از عقد فقط یک تعهد و هبه (بخشش) از سوی مرد به زن است که عنوان و امتیاز مهریه را ندارد.

fun30t1.ir: شهر سرگرمی، در شهر سرگرمی کلی مطلب باحال براتون داریم

javedandld.ir: مجله جاودان | مجله خانه و خانواده ایرانی