چرخش یک سیاهچاله کلان جرم در کهکشان راه شیری - بلاگ پو

به گزارش خبرنگاران و به نقل از تک اکسپلوریست، مرکز کهکشانی سیاهچاله کلان جرم توسط مجموعه ای از ستارگان و انبوهی از مواد کم نور درخشان احاطه شده است. در سال های اخیر ستاره شناسان با اندازه گیری و مدلسازی حرکت این توده ها هنگام چرخش در اطراف سیاهچاله کلان جرم و انجام آزمایشات مختلف توانسته اند به آنالیز نظریه نسبیت عام بیشتر بپردازند.

چرخش این سیاهچاله کلان جرم در مرکز کهکشان راه شیری(کمان ای) تا به امروز به طور کامل مورد آنالیز قرار نگرفته بود. در این مطالعه جدید، ستاره شناسان مرکز اخترفیزیک هاروارد دریافتند که می توان از توزیع فضایی یک گروه از اجرام خوشه ای به نام ستاره های اس(S-stars)، برای کاوش چرخش این سیاهچاله استفاده کرد. تقریباً 40 ستاره اس شناخته شده در دو دیسک/صفحه لبه ای(edge-on disks) قرار دارند و ستاره های هر دیسک به دور سیاهچاله می چرخند. این ستاره ها کمتر از 9.9 سال به دور سیاهچاله کلان جرم می چرخند.

به گفته ستاره شناسان، این هندسه غیرمعمول می تواند به آنها اجازه دهد تا میزان اندازه گیری چرخش سیاهچاله را تخمین بزنند. یکی از پیش بینی های عجیب درباره نسبیت عام این است که فضا نه تنها توسط جاذبه جسمی بزرگ به هم پیچیده شده و تاب می خورد بلکه چرخش یک جسم نیز به میزان کمی در انجام این فرایند دخیل است. این موضوع با عنوان اثر کشش چارچوب شناخته می گردد.

نظریه نسبیت عام اینشتین پیش بینی می نماید که توزیع های جرم-انرژی ساکن غیرایستا فضازمان را به گونه عجیبی تحت تاثیر قرار می دهند که باعث بروز پدیده کشش چارچوب(frame-dragging) می گردد. اولین استنتاج در خصوص اثر کشش چارچوب در سال 1918 در چارچوب نظریه نسبیت عام توسط ژوزف لنز و هانس تیرینگ ارائه شد و به عنوان اثر لنز-تیرینگ نیز شناخته می گردد. آنها پیش بینی نمودند که چرخش یک جسم پرجرم متریک فضازمان را دچار اعوجاج می نماید. در خصوص کمان ای، این پدیده تأثیر قابل ملاحظه ای بر مدار ستاره های اس در این دیسک ها خواهد داشت. با این فرض که صفحه مداری ستاره های اس در طول زمان پایدار هستند، ستاره شناسان اظهار نموده اند که میزان چرخش سیاهچاله کلان جرم در کهکشان راه شیری باید کمتر از 0.1 باشد.