اسکار وایلد؛ نویسنده ای که عاشق زیبایی بود - بلاگ پو

بیوگرافی اسکار وایلد

اسکار فینگل افلاهرتی ویلز وایلد با نام هنری اسکار وایلد متولد 16 اکتبر سال 1854 در شهر دوبلین ایرلند است. اسکار وایلد نویسنده، نمایشنامه نویس، شاعر و یک شخصیت ادبی محبوب بود.

اسکار وایلد در خانواده ا ی هنرمند به دنیا آمد. پدرش ویلیام وایلد، جراح برجسته چشم و گوش و نویسنده ی بااستعدادی بود. پدرش بیمارستان چشم پزشکی سنت مارک را برای معالجه فقرای شهر تاسیس کرد و همچنین کتاب هایی در زمینه ی باستان شناسی و پزشکی منتشر کرد. مادرش جین فرانچسکا الگی، شاعر و روزنامه نگار ماهری بود که سال 1848 از نزدیک با جنبش ایرلند جوان ارتباط داشت.

وایلد یک برادر بزرگ تر به نام ویلی و یک خواهر کوچک تر به نام ایزولا فرانچسکا داشت که ایزولا در اوایل سن 10 سالگی درگذشت. او به دلیل پدر ضدکاتولیک خود در طول زندگی اش از کلیسای کاتولیک فاصله گرفته بود ولی درنهایت احساس کرد که کلیسای کاتولیک هم گناهکاران و هم انسان های درستکار را می پذیرد، بنابراین به کاتولیک ایمان آورد. زمان کودکی بسیار باهوش و کتاب خوان بود و پس از تحصیل در مدرسه سلطنتی پورتورا با بورسیه های متوالی به کالج ترینیتی، دوبلین، کالج مگدالن و آکسفورد رفت.

اسکار وایلد هنگامی که در آکسفورد بود درگیر جنبش زیبایی شناسی شد. او علاقه شدیدی به سیاست داشت و طرفدار سوسیالیسم بود. علاقه همیشگی وایلد به آثار کلاسیک در طول دوران دانشجویی اش تاثیر بسیار زیادی بر نوشته هایش داشت. وایلد پس از فارغ التحصیلی از آکسفورد به لندن نقل مکان کرد تا با دوستش فرانک مایلز که یک نقاش محبوب در میان طبقه اشرافی جامعه لندن بود، زندگی کند.

او سال 1882 از لندن به نیویورک سفر کرد تا یک تور سخنرانی در آمریکا را شروع کند و او در مدت 9 ماه 140 سخنرانی خیره کننده داشت. او در نیویورک، شیکاگو، بوستون، فورت وین (ایندیانا)، اوماها (نبراسکا)، فیلادلفیا واشنگتن سخنرانی کرد. وایلد به عنوان یک فرد سرشناس و محبوب، برخی از برجسته ترین محققان آمریکایی و چهره های ادبی آن روز ازجمله هنری لانگ فلو، الیور وندل هلمز، چارلز الیوت نورتون (استاد مشهور هاروارد) و والت ویتمن را دیدار کرد.

وایلد 29 مه سال 1884 با دختر یک وکیل دعاوی با نام کنستانس لوید ازدواج کرد. او برای تامین هزینه های زندگی اش، به عنوان سردبیر در مجله Womans World که از سال 1887 تا 1889 نیز در آنجا کار می کرد، مشغول به کار شد.

دیدگاه فکری و مرگ اسکار وایلد

وایلد طرفدار جنبش زیبایی شناسی بود؛ این جنبش بیش از مضامین اخلاقی یا اجتماعی بر ارزش های زیبایی تاکید می ورزیدند. این مکتب در عبارت هنر برای هنر خلاصه می شود. هیچ نامی به اندازه نام اسکار وایلد با جنبش زیبایی شناختی دهه های 1880 و 1890 در انگلیس پیوند ندارد.

راستا زندگی وایلد تحت تاثیر سه استاد در آکسفورد قرار گرفت؛ پروفسور جان راسکین، نویسنده ی کتاب های نقاشان مدرن و سنگ های ونیز که معتقد بود تمدن ها را می توان با هنرشان قضاوت کرد. تاثیر راسکین بر وجدان اجتماعی وایلد غیرقابل انکار است و تاثیر آن را در نمایشنامه ها و مقاله های وایلد همچون سوسیالیسم و فردگرایی می توان مشاهده کرد.

پروفسور والتر پاتر نویسنده ی کتاب مطالعات تاریخ رنسانس و ماریوس اپیکوری، یکی دیگر از افراد تاثیرگذار بود و سبک نثر او تاثیر بسیار زیادی بر روی وایلد گذاشت. سومین فرد تاثیرگذار بر وایلد، مهافی بود. او استاد تاریخ باستان آکسفورد بود وایلد را در سفرهایی به ایتالیا و یونان همراهی کرد.

وایلد سال های آخر عمرش را در چندین شهر اروپا گذراند و در همان دهه آخر زندگی اش تقریبا همه کارهای اصلی اش را نوشت و منتشر کرد. او بقیه عمرش را به مسافرت در اروپا، اقامت در کنار دوستان و زندگی در هتل های ارزان قیمت گذراند. اسکار وایلد 30 نوامبر سال 1900 بر اثر مننژیت مغزی در هتلی در پاریس درگذشت.

آثار اسکار وایلد

اسکار وایلد در طول زندگی اش 9 نمایشنامه، یک رمان، و تعداد زیادی شعر، داستان کوتاه و مقاله نوشت. بسکمک از نمایشنامه های وایلد ازجمله کمدی بادبزن خانم ویندیرمیر، با استقبال بسیار زیادی روبه رو شدند.

وایلد سال 1878 در حالی که در کالج مگدالن بود، شعری زیبا و طولانی با نام راونا نوشته بود که برنده جایزه نیودیگیت برای بهترین ترکیب بند انگلیسی توسط یک دانشجوی کارشناسی آکسفورد شد. او در آنجا همچنان به نوشتن شعر ادامه داد و اولین مجموعه اش با نام شعرها را در سال 1881 منتشر کرد. بیشتر اشعار این جلد قبلا در نشریات مختلف ایرلندی منتشر شده بود.

وایلد از سال 1893 تا 1895 در تئاترهای لندن از موفقیت بی سابقه ای برخوردار شد. او دو نمایش را به طور هم زمان در وست لند لندن اجرا کرد؛ زنی بی اهمیت ژانویه ی سال 1893 در تئاتر رویال های مارکت و طرفدار بانوی ویندرمیر در نوامبر همان سال شروع شد.

او مجموعه داستان شاهزاده خوشبخت و دیگر قصه ها را سال 1888 منتشر کرد. اولین و تنها رمان وایلد با نام تصویر دوریان گری، سال 1891 منتشر شد که توسط منتقدان غیراخلاقی تلقی شد ولی در حال حاضر این کتاب یکی از برجسته ترین آثار وایلد به شمار می رود.

بزرگ ترین استعداد وایلد نوشتن نمایشنامه بود. اولین نمایشنامه موفقش با نام بانوی ویندرمیر، فوریه سال 1892 افتتاح شد.

در ادامه به برخی آثار اسکار وایلد نگاهی انداخته ایم.

شاهزاده خوشبخت

کتاب شاهزاده خوشبخت معروف ترین و محبوب ترین اثر اسکار وایلد است که سال 1888 منتشر شد. در این داستان با مجسمه ای روبه رو می شویم که زمانی یک شاهزاده واقعی بوده است. روی این مجسمه با برگ های نازک طلا پوشانده شده است و چشمانش دو یاقوت کبود روشن دارد و روی شمشیرش یک یاقوت سرخ درشت می درخشد.

زمانی که شاهزاده زنده بود، زندگی بسیار شادی در قصر داشت و از رنج انسان های دیگر چیزی نمی دانست. پس از مرگش، مجسمه اش در بالای یک ستون بلند در شهر ساخته شد و روحش در این مجسمه ساکن می شود.

مجسمه شاهزاده بسیار زیبا بود و همه مردم شهر دوست داشتند شاهزاده شان را ببینند. از آنجا که مجسمه ی شاهزاده بالاتر از شهر و روی یک ستون بلند قرار گرفته بود، می توانست شاهد تمام غم ها و رنج هایی باشد که مردم عادی در زندگی روزمره خود با آن روبه رو بودند.

شاهزاده در طول زندگی اش نسبت به این مسائل ناآگاه بود و بعد از آگاهی، از این موضوع بسیار ناراحت و غمگین شد. چشمان شاهزاده به خاطر دیدن مسائل مردم خیس شد و قطرات بزرگی از اشکش شروع به پایین آمدن روی گونه های طلایی اش کرد. پرستوی کوچکی که برای گذراندن شب در آنجا بین پاهای شاهزاده رفته بود، کنجکاو شد که بداند قطرات آب از کجا ریخته است. سرش را بلند کرد و چشم های شاهزاده را دید که پر از اشک است.

پس از مدتی پرنده با شاهزاده دوست می شود و سعی می کند با کم کردن درد و رنج دیگران، شاهزاده را شاد کند. پرستو، یاقوت ها و سایر جواهرات را از مجسمه خارج می کند و آن ها را بین افراد فقیر و نیازمند پخش می کند.

اگرچه شاهزاده خاتمه تمام جواهراتش را از دست می دهد، اما به دلیل کمک به نیازمندان از درون غنی تر می شود. این زیبایی درونی موردتوجه مردم قرار نمی گیرد و آن ها مجسمه ای که دیگر ساده است و جلوه ای ندارد را خراب می کنند.

مضامین اصلی کتاب شاهزاده خوشبخت بی عدالتی اجتماعی، قدرت رستگاری عشق و از بین رفتن معصومیت است.

در قسمتی از کتاب شاهزاده خوشبخت می خوانیم:

برای او از لک لک های سرخ گفت که در صف های طولانی بر روی سواحل رود نیل می ایستند و با منقارهای خود ماهی های قرمز صید می کنند؛ از ابوالهول گفت که به پیری جهان است، و در صحرا به سر می برد و همه چیز را می داند؛ از بازرگانانی گفت که در کنار شترهایشان به آرامی راه می فرایند و تسبیح کهربایی رنگ در دست هایشان نگه می دارند، از پادشاه کوه های ماه که به سیاهی آبنوس است و بلور بزرگی را پرستش می کند؛ از مار سبز بزرگی که در داخل درخت خرما می خوابد و بیست خادم به او کمک های عملی می دهند.

تصویر دوریان گری

کتاب تصویر دوریان گری اثر اسکار وایلد، رمانی گوتیک و فلسفی است که اولین بار ژوئیه ی سال 1890 منتشر شد. قبل از انتشار این کتاب، سردبیر مجله تقریبا پانصد کلمه را بدون اطلاع وایلد حذف کرد. وقتی کتاب تصویر دوریان گری سال 1891 منتشر و شش فصل به آن اضافه شد. این اثر نمایشی عاشقانه از زیبایی شناسی خود وایلد بود.

داستان کتاب دوریان گری از استودیوی باسیل هالوارد شروع می شود. داستان درباره اغوای یک جوان زیبا و بی گناه است که درنهایت به فساد اخلاقی و سقوط او منجر می شود.

سه شخصیت اصلی داستان را در همان ابتدای کتاب دیدار می کنیم؛ نقاش معروف باسیل هالوارد و دوست نزدیکش لرد هنری ووتون در مورد جدیدترین نقاشی باسیل که یک جوان زیبا به نام دوریان گری است، بحث می کنند.

باسیل و هری بسیار باهم تفاوت دارند؛ هنری به زیبایی بیرونی اهمیت می دهد و می گوید که همه مردم باید کاری را که می خواهند، انجام دهند اما باسیل فردی درون گراست و به زیبایی درون اهمیت می دهد.

دوریان گری که یکی از جوان ترین و جذاب ترین اشراف لندن است، تصمیم دارد یک پرتره از چهره اش را داشته باشد تا در ایام پیری به یاد داشته باشد که چه جمال و شکوهی داشته است. او برای این کار سراغ باسیل هالوارد می رود.باسیل بعد از دیدار با دوریان تحت تاثیر جمال و زیبایی او قرار می گیرد.

دوریان هرروز برای ژست دریافت به خانه باسیل می رود. در یکی از جلسه ها، هنری نیز آنجا است و بیش از حد تحت تاثیر دوریان قرار می گیرد. هنری از گفتگو با دوریان گری بسیار لذت می برد. بعد از مدتی دوستی عمیقی بین هنری و دوریان شکل می گیرد و درنهایت این دیدار راستا زندگی دوریان را به تباهی می کشد و باعث اتفاق های بد و تلخ زیادی برای او می شود.

زمانی که دوریان، پرتره اش را از باسیل می گیرد، مجذوب زیبایی تصویر خود می شود و آرزو می کند که چهره اش همیشه جوان و شاداب بماند. این آرزوی دوریان برآورده می شود و او همیشه جوان می ماند ولی تصویر پرتره ای که از باسیل گرفته بود به مرور پیرتر می شود. دوریان بعد از برآورده شدن آرزویش کارهایی زشت و ناپسندی انجام می دهد که شاید اگر آرزویش برآورده نمی شد هیچ وقت مرتکب نمی شد. درواقع او روحش را به لذت ها و زیبایی های بیرونی می فروشد.

تا به امروز کتاب دوریان گری به 150 زبان زنده جهان ترجمه شده است و اقتباس های سینمایی زیادی از این کتاب ساخته شده است.

در قسمتی از کتاب تصویر دوریان گری می خوانیم:

امیدوار بود که روزی از این روزها تغییرات دیگری در چهره اش داده خواهد شد. این امید لرزشی به تمام اندامش انداخت، بیچاره سیبیلوان، چه داستان خاصی و چه سرگذشتی داشت . چندین بار در روی تخته های سن تئاتر مرده بود، حالا مرگ گریبانش را گرفت و با خود برد. چطور این سن آخری را بازی کرده است؟ آیا در حین مرگ او را نفرین کرده است؟ نه، ممکن نیست، زیرا برای عشق او بوده که خود را کشت عشق در نظرش مقدس شد. می خواست فراموش کند که چقدر در آن شب مخوف در تمام مدت نمایش رنج برد و از بازی کردن او خجل شد.

ماهیگیر و روحش

کتاب ماهیگیر و روحش یک داستان کوتاه تخیلی، اثر اسکار وایلد است که اولین بار سال 1891 به عنوان بخشی از مجموعه گلچین خانه انار منتشر شد. ابوالحسن تهامی این کتاب را به فارسی ترجمه کرده است.

داستان این کتاب درباره ماهیگیری جوان است که یک روز متوجه چیزی بسیار سنگین در تور ماهیگیری اش می شود. او در ابتدا فکر می کند که همه ماهی های دریا و یا یک هیولا صید کرده است. درنهایت او متوجه می شود که یک پری دریایی بسیار زیبا در تور او گرفتار شده است. پری دریایی با توضیح این که او تنها دختر پادشاه دریا است و پادشاه بدون او بسیار تنها خواهد بود، به ماهیگیر التماس می کند که رهایش کند.

ماهیگیر موافقت می کند که او را رها کند اما به شرطی که هر وقت خواست بیاید و آواز بخواند؛ زیرا ماهیگیر می داند که ماهی ها عاشق صدای آهنگ های پری دریایی هستند. در ابتدا، ماهیگیر به واسطه آهنگ های پری دریایی ماهی های زیادی، اما به تدریج از گوش دادن به آهنگ های زیبای پری دریایی بسیار لذت می برد و حتی فراموش می کند که ماهی بگیرد. ماهیگیر با گذشت زمان عاشق پری دریایی می شود و یک روز به پری دریایی می گوید که با او ازدواج کند. پری دریایی به ماهیگیر می گوید که نمی تواند چنین کاری کند زیرا او روح انسانی دارد.

ماهیگیر نزد کشیش می رود و از او می خواهد که روحش را خارج کند. کشیش قبول نمی کند و به او می گوید که روح او گران بهاترین دارایی اش است و افراد بی روح از بین می فرایند. او درنهایت به دیدن جادوگر جوانی می رود که در همان حوالی زندگی می کند و از او یاد می گیرد که چگونه روحش را از بدنش خارج کند.

روح ماهیگیر بسیار تلاش می کند تا ماهیگیر را ترغیب کند تا او را پس بگیرد؛ درنهایت با قصه یک رقصنده زیبا که در همان نزدیکی زندگی می کند، او را متقاعد به این کار می کند.

در قسمتی از کتاب ماهیگیر و روحش می خوانیم:

بعد از آن شب شگفت انگیز، ماهیگیر جوان هر شب با تمام وسایل ماهیگیری اش به دریا می آمد و دخترک دریا را صدا می زد. دخترک نیز بر روی آب می آمد و آواز دل نشینی را سر می داد، آنگاه ماهی های کوچک و بزرگ با رنگ های گوناگون در اطراف دختر دریا حلقه می زدند و غافل از ماهیگیر به آواز دخترک گوش می دادند نغمه های زیبای دختر دریا جای سکوتی را که بر دریا حکم فرما بود می گرفت و ماهیگیر جوان هم از این فرصت استفاده می کرد و با نور بزرگ ماهیگیری اش به صید ماهیان می پرداخت و پس از چند ساعت وقتی که قایق ماهیگیری از ماهیان پر می شد جوان با تکان دادن دستش به دختر دریا علامت می داد.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

cruisero.ir: کشتی کروز: سفری لوکس و در عین حال مقرون به صرفه به اقیانوس ها