بازی تخته ای 1150 ساله وایکینگ ها
به گزارش بلاگ پو، این بازی خیلی استراتژیکی است. کمی شبیه شطرنج است، به این معنی که باید به تمام بازی های ممکن در هر نوبت فکر کرد، این که چه اتفاقی در پشت، جلو، و در دو سوی شما رخ خواهد داد.
این کشف روز سه شنبه به شیوه مجازی از طرف شرکت دیکس نونان وب به مزایده گذاشته خواهد شد
فردی فلزیاب یک بازی تخته ای متعلق به وایکینگ ها را که به سال 872 میلادی برمی گردد، در لینکولن شایر کشف کرد. میک بات، معدن کاری بازنشسته، یک بازی کامل 37 قطعه ای به نام هنواتاول را در محلی در نزدیکی رود ترنت کشف کرد. این بازی که شبیه شطرنج است، به خاطر ماهیت استراتژیک آن در بین سربازان محبوب بوده است.
این مرد 73 ساله بیست سال گذشته عمر خود را صرف جست وجو برای یافتن اشیایی در این منطقه کرده است که اکنون به خاطر اکتشافات او، برای مورخان روشن شده است که مکان احداث کمپ زمستانی وایکینگ ها در سال 872 میلادی بوده است.
بعد از اولین کشف او در محل تورکسی در سال 1982، بات و دو فلزیاب دیگر توانستند صد ها سکه، تکه های فلزی لباس، سنجاق سینه، و زین اسب پیدا کنند که همه متعلق به قرن نهم میلادی است.
بات گفت: خیلی بعدتر از نشان دادن این اشیا به موزه فیتزویلیام در کمبریج بود که کارشناسان به این نتیجه رسیدند که این محل کمپ زمستانی 872 -873 وایکینگ ها بوده و هزاران سرباز ارتش وایکنیگ ها آن زمستان را اینجا سپری کردند.
به گفته نایجل میلز، مشاور آثار دست ساز در شرکت مزایده گر دیکس نونان وب، به رغم تلاش های آقای بات و دوستانش که به این کشف تاریخی منجر شد، هیچ کس از اهمیت ده ها قطعه کوچک سربی پیدا شده طی سال ها فعالیت آن ها در تورکسی باخبر نبود.
میلز گفت: آن ها اول فکر کردند که این اشیا وزنه هایی سربی هستند. وایکینگ ها مقادیری عمده از طلا و نقره را به شکل قطعاتی قابل استفاده درآوردند که وزن هایی متفاوت داشت و به همین خاطر باید هر یک را وزن می کردند تا مطمئن شوند چقدر باید سنگین باشد. با این حال وقتی من آن ها را وزن کردم، هیچ یک وزنی یکسان با دیگری نداشت و اصلا شبیه یکدیگر نبودند که به نظرم خیلی عجیب آمد. ولی این نظریه جاری در آن زمان بود.
او ادامه داد: وقتی در موزه اسلو بودم، فهمیدم که آن ها درواقع دو دست از قطعات این بازی داشتند که قطعات سنگی صیقل یافته برای بازی هنواتاول بود و کاملا شبیه قطعات سربی بود که میک داشت. به همین خاطر فهمیدم رابطه ای بین آن ها باید باشد و این قضیه را با مارک بلکبرن در موزه فیتزویلیام مطرح کردم و او هم موافق بود که این قطعات سربی مهره های یک بازی هستند.
میلز معتقد است که این قطعات قدیمی ترین دست کامل این بازی است که تا به امروز کشف شده است. او گفت: نکته واقعا جالب وقتی است که به ارتشی از هزاران مرد فکر کنید که همه جنگجویان وایکینگ بودند و دور هم می نشستند و این بازی تخته ای را بازی می کردند. واقعا عجیب است.
هدف این بازی آن است که طرف مدافع، شاه را به خانه های گوشه تخته منتقل کند. مربع های گوشه تخته، قلعه در نظر گرفته می شوند. در طرف دیگر هم فرد مهاجم سعی می کند از هر چهار طرف شاه را محاصره کند تا جلو حرکت او را بگیرد.
میلز گفت: این بازی خیلی استراتژیکی است. کمی شبیه شطرنج است، به این معنی که باید به تمام بازی های ممکن در هر نوبت فکر کرد، این که چه اتفاقی در پشت، جلو، و در دو سوی شما رخ خواهد داد.
او ادامه داد: باید رو به جلو فکر کرد و واقعا سخت است که در موقعیت مهاجم برنده بتوان بازی شد ... این بازی خیلی جانب طرف مدافع را می گیرد که همین آن را خیلی جالب تر می کند که بازی واکینگ ها شده است. آن ها همیشه در حال حمله بودند و دفاع اصلا برای شان مهم نبود.
و از آنجا که بعضی از مهره های شاه این بازی متفاوت است و از مس ساخته شده اند، میلز نظریه ای دارد که ممکن است آن قطعات جایزه ای برای برنده بازی بوده باشد و سربازان سعی داشتند تعداد هر چه بیشتری از این مهره های متفاوت شاه را جمع کنند.
این کشف روز سه شنبه به شیوه مجازی از طرف شرکت دیکس نونان وب به مزایده گذاشته خواهد شد و انتظار می رود حداقل 1000 پوند فروش رود.
میلز گفت که این کشف بات نشان می دهد که فلزیابی چقدر کار مهمی است و نیز حکایت از اهمیت اشیایی دارد که آن ها پیدا کرده اند. او درباره قطعات یافته شده این بازی گفت: هیچ کس قدر این ها را نمی دانست، ولی در واقع بخش مهمی از تاریخ هستند.
منبع: ایندیپندنت
منبع: فرادیدabanhome.com: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت