خیانت به مردم با فوتبال! - بلاگ پو

به گزارش خبرنگاران، احسان محمدی در عصرایران نوشت: هنوز خبر محکومیت یک میلیون یورویی پرسپولیس به واسطه پرونده برانکو داغ بود که استقلالی ها هم محکوم به پرداخت 550 هزار دلار به وینفرید شفر، مربی سابق شان شدند.

این خبرها در فوتبال ایران کوتاه و تکراری هستند. اول شکایت بازیکنان و مربیان خارجی، بعد انکار مدیران ایرانی، بعد بازی با روان طرفداران، بعد محکومیت در دادگاه، بعد عدم پرداخت بدهی، بعد تهدید به کسر امتیاز تیم در لیگ یا کنار گذاشته شدن از رقابت های آسیایی، بعد اعتراض طرفداران، بعد پرداخت بدهی و ... سیکلی معیوب و تکرارشونده در ورزشی که میلیون ها طرفدار دارد و اغلب تنها دل خوشی مردم است، پایانی ندارد و نکته دردناک این است که گرچه مدیران به نام و نشان و پول و گاهی محبوبیت می رسند اما همه هزینه ها از جیب مردم می گردد.

هر مدیرعاملی در پرسپولیس و استقلال سر کار می آید، ابتدا از مدیرعامل قبلی در رسانه ها گله می نماید که تیم را با انبوهی از بدهی ها به او تحویل داده و بعد خودش همان راه را می رود و با شکایت های متعدد و بدهی به دیگری می سپارد و هزینه این مدیریت ناکارآمد باز هم از جیب مردم پرداخت می گردد.

در روزهایی که ماسک و ژل بهداشتی در دسترس مردم نیست و کادر درمانی بسیاری از بیمارستان ها فغان می نمایند که به حداقل تجهیزات نیازمند هستند، خبر محکومیت دو باشگاه پرسپولیس و استقلال به پرداخت یک میلیون یورو و همچنین 550 هزار دلار تلخ تر و گزنده تر از هر زمان دیگری است. چون آن هم باید از جیب مردمی پرداخت گردد که برای زنده ماندن ماسک و دستکش هم ندارند!

آماری در دو سال پیش نشان می دهد که در بخش حقوقی فیفا وقتی ایران دارای بیشتر از 70 پرونده بود، ژاپنی ها تنها یک پرونده حقوقی داشتند. این در حالی است که تعداد بازیکن، مربی، مشاور و ... خارجی در کشور ژاپن چندین برابر ایران است. اما چرا این اتفاق مدام برای ما رخ می دهد؟ چرا هر بازیکن و مربی خارجی که می آید با شکایت و دلخوری از ایران می رود و ضمن این که نام و اعتبار کشور در رسانه های بین المللی مخدوش می گردد، در نهایت هزینه سنگینی را به مردم تحمیل می نماید؟

آیا باور کنیم مدیران ایرانی و مشاوران آنها قرارداد بستن نمی دانند؟ آیا آنها وقتی برای خرید ملک و ماشین شخصی اقدام می نمایند هم تا این اندازه قراردادها را بد، پر خطا و اصطلاحاً پر سوراخ می بندند یا اینجا چون قرار نیست از جیب خودشان هزینه نمایند به جزئیات دقت نمی نمایند و در نهایت محکوم می شویم؟

آیا همه خارجی ها از برانکو و شفر تا استراماچونی و ... کلاهبردار هستند و آن قدر زیرک که می توانند به راحتی بخش حقوقی باشگاه های ما را در هنگام عقد قرارداد فریب دهند؟ یا در شل بستن قراردادها منافعی هست که ما از آن خبر نداریم؟

پاسخ به این سوال ها شاید بتواند جلوی خسارت های آینده را بگیرد، اما گمان می کنید اراده ای واقعی برای متوقف کردن این شکایت ها وجود دارد؟

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا