دعای مشلول+متن عربی و فارسی - بلاگ پو

به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری خبرنگاران،دعای مشلول به اسم دعای الشاب المأخوذ بذنبه به معنی جوانی که به سبب گناهش گرفتار عذاب حق شده است ،نیز شناخته می گردد،فرد می تواند بعد از خواندن این دعا حاجت خود را ذکر کند.البته گفتنی است در روایات آمده است که این دعا هرگز بدون طهارت خوانده نگردد.

این دعا ،دعایی است که آن را امیرالمؤمنین(ع) به جوانی که به خاطر گناه و ستم در حقّ پدرش شَل شده بود آموزش دادند.جوان این دعا را خواند و حضرت رسول(ص) را در خواب دید که دست مبارکش را بر اندام او کشیدند و فرمودند: ((بر اسم اعظم خدا محافظت کن که کار تو به خیر خواهد بود))، زمانی که جوان بیدار شد سالم شده بود.

دعای مشلول

اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ ، یَا ذَا الْجَلالِ وَالإِکْرامِ ، یَا حَىُّ یَا قَیُّومُ یَا حَىُّ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ ، یَا هُوَ یَا مَنْ لَایَعْلَمُ ما هُوَ ، وَلَا کَیْفَ هُوَ ، وَلَا أَیْنَ هُوَ ، وَلَا حَیْثُ هُوَ إِلّا هُوَ ، یَا ذَا الْمُلْکِ وَالْمَلَکُوتِ ، یَا ذَا الْعِزَّةِ وَالْجَبَرُوتِ ، یا مَلِکُ یَا قُدُّوسُ ، یَا سَلامُ یَا مُؤْمِنُ یَا مُهَیْمِنُ ، یَا عَزِیزُ یَا جَبّارُ یَا مُتَکَبِّرُ ، یَا خالِقُ یَا بارِئُ یَا مُصَوِّرُ ، یَا مُفِیدُ یَا مُدَبِّرُ ، یَا شَدِیدُ یَا مُبْدِئُ ، یَا مُعِیدُ یَا مُبِیدُ ، یَا وَدُودُ یَا مَحْمُودُ یَا مَعْبُودُ؛

خدایا! از تو خواستارم به نامت، به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است، ای دارای بزرگی و بزرگواری، ای زنده ای همواره پاینده، ای زنده، معبودی جز تو نیست، ای او، ای آن که کسی نمی داند او چیست و نمی داند او چگونه است و نمی داند کجاست و نمی داند در کدام سو است، ای دارای فرمانروایی و ملکوت، ای صاحب عزّت و جبروت، ای فرمانروا، ای منزّه از هر عیب، ای سلام، ای ایمنی بخش، ای پرشکوه، ای عزتمند، ای دارنده قهر، ای بزرگ منش، ای آفریننده، ای پدیدآورنده، ای صورتگر، ای سودبخش، ای تدبیر نماینده، ای محکم کار، ای آغازگر، ای برگشت دهنده، ای نابودنماینده ستمگران، ای دوست نیکان، ای ستوده، ای پرستیده؛

یَا بَعِیدُ یَا قَرِیبُ یَا مُجِیبُ ، یَا رَقِیبُ یَا حَسِیبُ ، یَا بَدِیعُ یَا رَفِیعُ ، یَا مَنِیعُ یَا سَمِیعُ ، یَا عَلِیمُ یَا حَلِیمُ یَاکَرِیمُ یَا حَکِیمُ یَا قَدِیمُ ، یَا عَلِىُّ یَا عَظِیمُ ، یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ ، یَا دَیَّانُ یَا مُسْتَعانُ ، یَاجَلِیلُ یَا جَمِیلُ ، یَا وَکِیلُ یَا کَفِیلُ ، یَا مُقِیلُ یَا مُنِیلُ ، یَا نَبِیلُ یَا دَلِیلُ ، یَا هادِى یَا بادِى ، یَا أَوَّلُ یَا آخِرُ ، یَا ظاهِرُ یَا باطِنُ ، یَا قائِمُ یَا دائِمُ ، یَا عالِمُ یَا حاکِمُ ، یَا قاضِى یَا عادِلُ ، یَا فاصِلُ یَا واصِلُ ، یَا طاهِرُ یَا مُطَهِّرُ ، یَا قادِرُ یَا مُقْتَدِرُ ، یَا کَبِیرُ یَا مُتَکَبِّرُ ، یَا واحِدُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ ،

ای دور از هر چیز، ای نزدیک به هر چیز، ای اجابت نماینده، ای دیدبان، ای حسابرس، ای نوآفرین، ای بلندمرتبه، ای ارجمند، ای شنوا، ای دانا، ای بردبار، ای بزرگوار، ای فرزانه، ای دیرینه، ای والا، ای بزرگ، ای پرمهر، ای عطابخش، ای جزادهنده، ای کمک نماینده، ای با جلالت، ای زیبا، ای کارگزار، ای کفایت نماینده، ای بخشنده لغزش، ای رساننده نعمت، ای شریف، ای رهنما، ای راهنمایی گر، ای آغازگر، ای اوّل، ای آخر، ای آشکار، ای پنهان، ای پایدار، ای پایدار، ای مطلع، ای حکمران، ای داور، ای دادگر، ای جدانماینده، ای پیونددهنده، ای پاک، ای پاک نماینده، ای توانا، ای نیرومند، ای بزرگ، ای بزرگ منش، ای یگانه، ای یکتا، ای مقصود دل احتیاجمندان،

یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ صاحِبَةٌ وَلَا کانَ مَعَهُ وَزِیرٌ؛ وَلَا اتَّخَذَ مَعَهُ مُشِیراً ، وَلَا احْتاجَ إِلىٰ ظَهِیرٍ ، وَلَا کانَ مَعَهُ مِنْ إِلٰهٍ غَیْرُهُ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ ، فَتَعالَیْتَ عَمَّا یَقُولُ الظَّالِمُونَ عُلُوّاً کَبِیراً ، یَا عَلِىُّ یَا شامِخُ یَا باذِخُ ، یَا فَتَّاحُ یَا نَفَّاحُ یَا مُرْتاحُ ،یَامُفَرِّجُ یَاناصِرُ یَامُنْتَصِرُ یَامُدْرِکُ یَامُهْلِکُ یَامُنْتَقِمُ ، یَاباعِثُ یَاوارِثُ ، یَاطالِبُ یَاغالِبُ ، یَامَنْ لَایَفُوتُهُ هارِبٌ ، یَاتَوَّابُ یَاأَوَّابُ یَاوَهَّابُ ، یَامُسَبِّبَ الْأَسْبابِ ، یَامُفَتِّحَ الْأَبْوابِ ، یَامَنْ حَیْثُ ما دُعِىَ أَجابَ ، یَاطَهُورُ یَاشَکُورُ ، یَاعَفُوُّ یَاغَفُورُ ، یَانُورَ النُّورِ ، یَامُدَبِّرَ الْأُمُورِ؛

ای آن که نزاده و زاده نشده و همتایی ندارد و همسری برایش نباشد و وزیری با او نبوده؛ و برای خود مشاوری نگرفته و به پشتیبانی احتیاجمند نگشته و با او جز او معبودی نبوده است، نیست معبودی جز تو، تو برتر از آنی که ستمکاران گویند بسیار فزونی، ای والا، ای بلندمرتبه، ای عطابخش، ای گشایشگر، ای بخشایشگر، ای فرح بخش دل ها، ای غم زدا، ای کمک رسان، ای کمک ستان، ای دریابنده، ای نابودنماینده، ای انتقام گیرنده، ای برانگیزنده، ای وارث، ای خواستار، ای چیره، ای که گریزنده ای از دستش نگریزد، ای بسیار توبه پذیر، ای بسیار پذیرای بندگان، ای بسیار بخشنده، ای فراهم آورنده سبب ها، ای گشاینده درها، ای آن که هرگاه و هرجا خوانده گردد اجابت نماید، ای پاک نماینده، ای قدردان صالحان، ای با گذشت، ای آمرزنده، ای روشنایی نور، ای مدبّر امور؛

یَالَطِیفُ یَاخَبِیرُ ، یَامُجِیرُ یَامُنِیرُ ، یَابَصِیرُ یَاظَهِیرُ یَاکَبِیرُ ، یَاوِتْرُ یَافَرْدُ ، یَاأَبَدُ یَاسَنَدُ یَاصَمَدُ ، یَاکافِى یَاشافِى ، یَاوافِى یَامُعافِى ، یَامُحْسِنُ یَامُجْمِلُ ، یَامُنْعِمُ یَامُفْضِلُ ، یَامُتَکَرِّمُ یَامُتَفَرِّدُ ، یَامَنْ عَلا فَقَهَرَ ، یَامَنْ مَلَکَ فَقَدَرَ ، یَا مَنْ بَطَنَ فَخَبَرَ ، یَا مَنْ عُبِدَ فَشَکَرَ ، یَا مَنْ عُصِىَ فَغَفَرَ ، یَا مَنْ لَاتَحْوِیهِ الْفِکَرُ ، وَلَا یُدْرِکُهُ بَصَرٌ ، وَلَا یَخْفىٰ عَلَیْهِ أَثَرٌ ، یَا رازِقَ الْبَشَرِ ، یَا مُقَدِّرَ کُلِّ قَدَرٍ؛

ای مهربان، ای مطلع، ای پناه دهنده، ای روشنی بخش، ای بینا، ای مددرسان، ای بزرگ، ای یکتا، ای یگانه، ای پاینده، ای تکیه گاه، ای بی احتیاج، ای کفایت نماینده، ای شفابخش، ای وفا نماینده، ای عافیت بخش، ای نیکوکار، ای زیبایی بخش، ای نعمت افزا، ای فزون بخش، ای گرامی، ای بی همتا، ای آن که بلندی گرفت و چیره گشت، ای آن که در فرمانروایی اش توانا شد، ای آن که پنهان شد و مطلع گشت، ای آن که پرستیده شد و پذیرفت، ای آن که نافرمانی شد و آمرزید، ای آن که اندیشه نگنجایدش و دیده ای او را درنیابد و اثری بر او پوشیده نماند، ای روزی دهنده بشر، ای اندازه گیر هر اندازه؛

یَا عالِىَ الْمَکانِ ، یَا شَدِیدَ الْأَرْکانِ ، یَا مُبَدِّلَ الزَّمانِ ، یَا قابِلَ الْقُرْبانِ ، یَا ذَا الْمَنِّ وَالْإِحْسانِ ، یَا ذَا الْعِزَّةِ وَالسُّلْطانِ ، یَا رَحِیمُ یَا رَحْمٰنُ ، یَا مَنْ هُوَ کُلَّ یَوْمٍ فِى شَأْنٍ ، یَا مَنْ لَایَشْغَلُهُ شَأْنٌ عَنْ شَأْنٍ ، یَا عَظِیمَ الشَّأْنِ ، یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ مَکانٍ ، یَا سامِعَ الْأَصْواتِ، یَا مُجِیبَ الدَّعَواتِ ، یَا مُنْجِحَ الطَّلِباتِ ، یَا قاضِىَ الْحاجاتِ ، یَا مُنْزِلَ الْبَرَکاتِ ، یَا راحِمَ الْعَبَراتِ ، یَا مُقِیلَ الْعَثَراتِ ، یَا کاشِفَ الْکُرُباتِ ، یَا وَلِىَّ الْحَسَناتِ ، یَا رافِعَ الدَّرَجاتِ؛

ای والا جاه، ای پایدار پایه، ای گرداننده روزگار، ای پذیرنده قربانی، ای منت گذار نیکوکار، ای دارای شکوه و سلطنت، ای مهربان، ای بخشنده، ای کسی که هر روز در کاری است، ای آن که کاری از کار دیگر بازش ندارد، ای بلندمرتبه، ای آن که در هر جا هست، ای مخاطب نجواها، ای اجابت نماینده دعاها، ای برآورنده خواسته ها و احتیاجها، ای فرو فرستنده برکات، ای رحم نماینده بر اشک ها، ای درگذرنده از لغزش ها، ای رفع نماینده ناراحتی ها، ای سرچشمه خوبی ها، ای بالابرنده درجات؛

یَا مُؤْتِىَ السُّؤْلاتِ ، یَا مُحْیِىَ الْأَمْواتِ ، یَا جامِعَ الشَّتاتِ ، یَا مُطَّلِعاً عَلَى النِّیَّاتِ ، یَا رادَّ ما قَدْ فاتَ ، یَا مَنْ لَاتَشْتَبِهُ عَلَیْهِ الْأَصْواتُ ، یَا مَنْ لَاتُضْجِرُهُ الْمَسْأَلاتُ ، وَلَا تَغْشاهُ الظُّلُماتُ ، یَا نُورَ الْأَرْضِ وَالسَّماواتِ ، یَا سابِغَ النِّعَمِ ، یَا دافِعَ النِّقَمِ ، یَا بارِئَ النَّسَمِ ، یَا جامِعَ الْأُمَمِ ، یَا شافِىَ السَّقَمِ ، یَا خالِقَ النُّورِ وَالظُّلَمِ ، یَا ذَا الْجُودِ وَالْکَرَمِ ، یَا مَنْ لَا یَطَأُ عَرْشَهُ قَدَمٌ ، یَاأَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ ، یَاأَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ ، یَاأَسْمَعَ السَّامِعِینَ ، یَاأَبْصَرَ النَّاظِرِینَ ، یَاجارَ الْمُسْتَجِیرِینَ؛

ای دهنده خواسته ها، ای زنده نماینده مردگان، ای گرد آورنده پراکنده ها، ای مطلع از نیت ها، ای برگرداننده آنچه از دست رفته، ای کسی که نجواها بر او مشتبه نگردد، ای کسی که درخواست ها او را به ستوه نیاورد و تاریکی ها او را فرا نگیرد، ای روشنی زمین و آسمان ها، ای فروریز نعمت ها، ای دفع نماینده بدفرجامی ها، ای آفریننده آدمیان، ای گرد آورنده امّت ها، ای شفابخش دردها، ای پدیدآورنده روشنی و تاریکی ها، ای صاحب جود و کرم، ای آن که به عرشش قدمی پای ننهد، ای بخشنده ترین بخشندگان، ای کریم ترین کریمان، ای شنواترین شنوایان، ای بیناترین بینایان، ای پناه پناه جویان؛

یَاأَمانَ الْخائِفِینَ ، یَاظَهْرَ اللَّاجِینَ ، یَاوَلِىَّ الْمُؤْمِنِینَ ، یَاغِیاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ ، یَاغایَةَ الطَّالِبِینَ ، یَاصاحِبَ کُلِّ غَرِیبٍ ، یَامُونِسَ کُلِّ وَحِیدٍ ، یَامَلْجَأَ کُلِّ طَرِیدٍ ، یَامَأْوىٰ کُلِّ شَرِیدٍ ، یَاحافِظَ کُلِّ ضَّالَّةٍ ، یَاراحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ ، یَارازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ ، یَاجَابِرَ الْعَظْمِ الْکَسِیرِ ، یَافَاکَّ کُلِّ أَسِیرٍ ، یَامُغْنِىَ الْبَائِسِ الْفَقِیرِ ، یَاعِصْمَةَ الْخائِفِ الْمُسْتَجِیرِ ، یَا مَنْ لَهُ التَّدْبِیرُ وَالتَّقْدِیرُ ، یَا مَنِ الْعَسِیرُ عَلَیْهِ سَهْلٌ یَسِیرٌ ، یَا مَنْ لَایَحْتاجُ إِلىٰ تَفْسِیرٍ؛

ای امان هراسناکان، ای تکیه گاه پناهندگان، ای سرپرست مؤمنان، ای فریادرس فریادنمایندگان، ای مقصود دل احتیاجمندان، ای کس هر بی کس، ای همدم هر تنها، ای پناه هر رانده، ای مأوای هر آواره، ای نگهدار هر گمشده، ای مهرورز سالخوردگان، ای روزی دهنده بچه ها خردسال، ای ترمیم نماینده استخوان شکسته، ای رهاننده هر اسیر، ای بی احتیاج نماینده هر بینوای تهیدست، ای پناه هر ترسان پناه جو، ای آن که تدبیر و تقدیر از آن اوست، ای آن که دشواری ها برای او سهل و آسان است، ای آن که احتیاجمند به دلیل و تفسیر نیست؛

یَا مَنْ هُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَىْءٍ قدِیرٌ ، یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَىْءٍ خَبِیرٌ ، یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَىْءٍ بَصِیرٌ ، یَا مُرْسِلَ الرِّیاحِ ، یَافَالِقَ الْإِصْباحِ ، یَا بَاعِثَ الْأَرْواحِ ، یَاذَا الْجُودِ وَالسَّماحِ ، یَا مَنْ بِیَدِهِ کُلُّ مِفْتاحٍ ، یَا سَامِعَ کُلِّ صَوْتٍ ، یَاسَابِقَ کُلِّ فَوْتٍ ، یَا مُحْیِىَ کُلِّ نَفْسٍ بَعْدَ الْمَوْتِ ، یَا عُدَّتِى فِى شِدَّتِى ، یَاحافِظِى فِى غُرْبَتِى ، یَا مُونِسِى فِى وَحْدَتِى ، یَا وَلِیِّى فِى نِعْمَتِى ، یَاکَهْفِى حِینَ تُعْیِینِى الْمَذَاهِبُ ، وَتُسَلِّمُنِى الْأَقارِبُ ، وَیَخْذُلُنِى کُلُّ صَاحِبٍ ،

ای آن که بر هر کاری تواناست، ای آن که به هر چیزی داناست، ای آن که به همه چیز بیناست، ای فرستنده بادها، ای شکافنده روشنی صبح، ای برانگیزنده ارواح، ای صاحب جود و بخشش، ای آن که هر کلیدی به دست اوست، ای مخاطب هر نجوا، ای پیشتر از هر آنچه گذشته، ای حیات بخش هر جان پس از مرگ، ای توشه ام در سختی، ای نگهدارم در غربت، ای همدمم در تنهایی، ای سرپرستم در نعمت، ای پناهم آنگاه که روش های ناهنجار درمانده ام سازد و نزدیکان رهایم نمایند و هر همدمی دست از کمک ام بردارد،

یَا عِمَادَ مَنْ لَا عِمادَ لَهُ؛ یَا سَنَدَ مَنْ لَاسَنَدَ لَهُ ، یَا ذُخْرَ مَنْ لَاذُخْرَ لَهُ ، یَاحِرْزَ مَنْ لَاحِرْزَ لَهُ ، یَا کَهْفَ مَنْ لَاکَهْفَ لَهُ ، یَا کَنْزَ مَنْ لَاکَنْزَ لَهُ ، یَا رُکْنَ مَنْ لَارُکْنَ لَهُ ، یَا غِیاثَ مَنْ لَاغِیاثَ لَهُ ، یَا جَارَ مَنْ لَاجَارَ لَهُ ، یَا جَارِىَ اللَّصِیقَ ، یَا رُکْنِىَ الْوَثِیقَ ، یَاإِلٰهِى بِالتَّحْقِیقِ ، یَارَبَّ الْبَیْتِ الْعَتِیقِ ، یَا شَفِیقُ یا رَفِیقُ ، فُکَّنِى مِنْ حَلَقِ الْمَضِیقِ ، وَاصْرِفْ عَنِّى کُلَّ هَمٍّ وَغَمٍّ وَضِیقٍ ، وَاکْفِنِى شَرَّ مَا لَاأُطِیقُ ،وَأَعِنِّى عَلَىٰ ما أُطِیقُ ،

ای تکیه گاه آن که تکیه گاهی ندارد؛ ای پشتوانه کسی که پشت وپناهی ندارد، ای اندوخته هر بی اندوخته، ای نگهدار آن که نگهداری ندارد، ای پناه بی پناهان، ای گنجینه کسی که برایش گنج نیست، ای تکیه گاه هر بی کس، ای فریادرس آن که برایش فریادرسی نیست، ای همسایه بی همسایگان، ای همسایه همراه من، ای تکیه گاه محکم، ای خدای من به حقیقت، ای پروردگار خانه کعبه، ای مهربان ای دوست، رهایم کن از بندهای تنگناها و هر غم و اندوه و تنگی را از من برگردان و شرّ آنچه را تاب نیاورم از من دور ساز و بر آنچه می توانم کمک ام ده،

یَا رَادَّ یُوسُفَ عَلَىٰ یَعْقُوبَ ، یَا کاشِفَ ضُرِّ أَیُّوبَ ، یَاغافِرَ ذَنْبِ داوُدَ ، یَا رافِعَ عِیسَىٰ بْنِ مَرْیَمَ وَمُنْجِیَهُ مِنْ أَیْدِى الْیَهُودِ ، یَامُجِیبَ نِداءِ یُونُسَ فِى الظُّلُماتِ ، یَا مُصْطَفِىَ مُوسىٰ بِالْکَلِماتِ؛ یَا مَنْ غَفَرَ لاِدَمَ خَطِیئَتَهُ ، وَرَفَعَ إِدْرِیسَ مَکَاناً عَلِیّاً بِرَحْمَتِهِ ، یَا مَنْ نَجَّىٰ نُوحاً مِنَ الْغَرَقِ ، یَا مَنْ أَهْلَکَ عاداً الْأُولىٰ وَثَمُودَ فَما أَبْقَىٰ ، وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ کَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَىٰ ، وَالْمُؤْتَفِکَةَ أَهْوَىٰ ، یَا مَنْ دَمَّرَ عَلىٰ قَوْمِ لُوطٍ ، وَدَمْدَمَ عَلىٰ قَوْمِ شُعَیْبٍ ،

ای بازگرداننده یوسف نزد یعقوب، ای رفع نماینده رنج ایوب، ای آمرزنده خطای داود، ای بالا برنده عیسی بن مریم و رهایی بخش او از دست یهود، ای پاسخ دهنده به ندای یونس در دل تاریکی ها، ای برگزیننده موسی برای سخن گویی؛ ای آن که خطای آدم را بخشید و ادریس را به رحمت خویش به صندلی بلندی برکشید، ای آن که نوح را از غرق شدن نجات بخشید، ای آن که هلاک ساخت قوم عاد نخستین و قوم ثمود را و هیچ کس از خبرنگارانن را باقی نگذاشت و پیش از آن ها قوم نوح را هلاک نمود زیرا آن ها ستمکارتر و سرکش تر بودند و نابود ساخت افترازنندگان را که در زمین فرو رفتند، ای آن که بر قوم لوط واژگون نمود و بر قوم شعیب عذابی دردناک فرستاد،

یَا مَنِ اتَّخَذَ إِبْراهِیمَ خَلِیلاً ، یَا مَنِ اتَّخَذَ مُوسىٰ کَلِیماً ، وَاتَّخَذَ مُحَمَّداً صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَعَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ حَبِیباً ، یَا مُؤْتِىَ لُقْمانَ الْحِکْمَةَ ، وَالْواهِبَ لِسُلَیْمانَ مُلْکاً لَایَنْبَغِى لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ ، یَا مَنْ نَصَرَ ذَا الْقَرْنَیْنِ عَلَى الْمُلُوکِ الْجَبابِرَةِ ، یَا مَنْ أَعْطَى الْخِضْرَ الْحَیاةَ ، وَرَدَّ لِیُوشَعَ بْنِ نُونٍ الشَّمْسَ بَعْدَ غُرُوبِها؛

ای آن که ابراهیم را دوست خویش ساخت، ای آن که موسی را هم سخن خود ساخت و محمد (درود خدا بر او و همه خاندانش) را محبوب خویش برگرفت، ای بخشنده حکمت به لقمان و بخشنده فرمانروایی به سلیمان، چنان فرمانروایی که برای احدی پس از او سزاوار نیست، ای آن که ذوالقرنین را بر فرمانروایان سرکش پیروز نمود، ای آن که به خضر زندگی جاودان عطا فرمود و خورشید را پس از غروبش برای یوشع بن نون برگرداند؛

یَا مَنْ رَبَطَ عَلىٰ قَلْبِ أُمِّ مُوسىٰ ، وَأَحْصَنَ فَرْجَ مَرْیَمَ ابْنَةِ عِمْرانَ ، یا مَنْ حَصَّنَ یَحْیَى بْنَ زَکَرِیَّا مِنَ الذَّنْبِ ، وَسَکَّنَ عَنْ مُوسَى الْغَضَبَ ، یَا مَنْ بَشَّرَ زَکَرِیَّا بِیَحْیىٰ ، یَا مَنْ فَدَىٰ إِسْماعِیلَ مِنَ الذَّبْحِ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ ، یَا مَنْ قَبِلَ قُرْبانَ هابِیلَ ، وَجَعَلَ اللَّعْنَةَ عَلىٰ قابِیلَ ، یَا هازِمَ الْأَحْزابِ لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ ، صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَلىٰ جَمِیعِ الْمُرْسَلِینَ وَمَلائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ وَأَهْلِ طَاعَتِکَ أَجْمَعِینَ ،

ای آن که آرامش بخشید به قلب مادر موسی و عفت و پاکی مریم دختر عمران را حفظ نمود، ای آن که یحیی پسر زکریا را از گناه پاک داشت و خشم را از موسی باز نشاند، ای آن که زکریا را به تولّد یحیی مژده داد، ای آن که با فرستادن ذبح بزرگ، اسماعیل را از ذبح شدن نجات داد، ای آن که قربانی هابیل را پذیرفت و لعنت را بر قابیل قرار داد، ای گریزدهنده گروه های دشمن محمّد (درود خدا بر او و خاندانش)، بر محمّد و خاندان محمّد و بر همه فرستادگان و فرشتگان بارگاهت و بر اهل طاعتت همگان درود فرست

وَأَسْأَلُکَ بِکُلِّ مَسْأَلَةٍ سَأَلَکَ بِها أَحَدٌ مِمَّنْ رَضِیتَ عَنْهُ ، فَحَتَمْتَ لَهُ عَلَى الْإِجابَةِ ، یَا اللّٰهُ یَا اللّٰهُ یَا اللّٰهُ ، یَا رَحْمٰنُ یَا رَحْمٰنُ یَا رَحْمٰنُ ، یا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ؛ یَا ذَا الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ ، یَا ذَا الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ ، یَا ذَا الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ ، بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ بِهِ ، أَسْأَلُکَ بِکُلِّ اسْمٍ سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ ، أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِى شَىْءٍ مِنْ کُتُبِکَ ، أَوِ اسْتَأَثَرْتَ بِهِ فِى عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ ، وَبِمَعاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ ، وَبِمُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ کِتابِکَ وَبِما ﴿لَوْ أَنَّ مٰا فِی الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلاٰمٌ وَ الْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مٰا نَفِدَتْ کَلِمٰاتُ اللّٰهِ إِنَّ اللّٰهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ﴾ ،

و از تو خواستارم هر خواهشی را که بندگان مورد خشنودی ات از تو خواسته اند و اجابت خواهش آن ها را حتم فرمودی، ای خدا، ای خدا، ای خدا، ای بخشنده، ای بخشنده، ای بخشنده، ای مهربان، ای مهربان، ای مهربان؛ ای دارای شکوه و کرامت، ای دارای شکوه و کرامت، ای دارای شکوه و کرامت، به او، به او، به او، به او، به او، به او، به او، از تو خواستارم به هر نامی که خود را به آن نامیدی، یا آن را در کتابی از کتاب هایت فرو فرستادی، یا آن را در علم غیبت نزد خود نگاه داشتی و به بندگاه های بلند عرشت و به منتهای رحمت از کتاب سرنوشت خویش و به آنچه در این آیه است: اگر همه درختان روی زمین قلم باشند و دریا هم مرکب گردد که از پس آن هفت دریای دیگر مددش نمایند کلمات خدا تمام نمی گردد، همانا خدا عزیز حکیم است

وَأَسْأَلُکَ بِأَسْمائِکَ الْحُسْنَى الَّتِى نَعَتَّها فِى کِتابِکَ فَقُلْتَ: ﴿وَ لِلّٰهِ الْأَسْمٰاءُ الْحُسْنىٰ فَادْعُوهُ بِهٰا﴾ وَقُلْتَ : ﴿اُدْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ﴾، وَقُلْتَ : ﴿وَ إِذٰا سَأَلَکَ عِبٰادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدّٰاعِ إِذٰا دَعٰانِ﴾ ، وَقُلْتَ : ﴿یٰا عِبٰادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلىٰ أَنْفُسِهِمْ لاٰ تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّٰهِ إِنَّ اللّٰهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ﴾ وَ أَنَا أَسْأَلُکَ یَا إِلٰهِى ، وَ أَدْعُوکَ یَا رَبِّ ، وَ أَرْجُوکَ یَا سَیِّدِى ، وَأَطْمَعُ فِى إِجابَتِى یَامَولاىَ کَما وَعَدْتَنِى وَقَدْ دَعَوْتُکَ کَما أَمَرْتَنِى ، فَافْعَلْ بِى ما أَنْتَ أَهْلُهُ یَاکَرِیمُ ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعالَمِینَ ، وَصَلَّى اللّٰهُ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ أَجْمَعِینَ.

و تو را می خوانم به نام های نیکویت که آن ها را در کتابت وصف نموده و گفتی: و برای خدا نام های نیکوست، پس خدا را به آن ها بخوانید و نیز گفتی: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم و گفتی: هرگاه بندگانم از تو درباره من بپرسند پس به یقین من به خبرنگارانن نزدیکم، دعای دعانماینده را هرگاه دعا کند پاسخ می دهم و گفتی: ای بندگانم که بر خود اسراف کردید از رحمت خدا ناامید نباشید، همانا خدا همه گناهان را می آمرزد، به یقین او آمرزنده مهربان است و من از تو درخواست می کنم ای خدای من و تو را می خوانم ای پروردگارم و به تو امیدوارم ای آقایم و در اجابت دعایم به تو طمع دارم ای مولایم، آنطور که به من وعده اجابت دادی، تو را خواندم و آن گونه که به من امر فرمودی، پس با من چنان رفتار کن که سزاوار تو است ای کریم و سپاس خدای را پروردگار جهانیان و درود خدا بر محمّد و خاندانش همگان.

دعای سمات+متن عربی و فارسی

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا