سوسیالیسم در کمین کاخ سفید
به گزارش بلاگ پو، با فرض این که وارن بتواند در زمان نزدیک به 15 ماه دیگر حضورش در دفتر بیضی کاخ سفید را قطعی کند، دادگاه ها، ایالت ها و احتمالا مجلس سنا دست و پای او را می بندند. ساختار اقتصاد آمریکا به شکلی است که هیچ فردی، حتی آن که بر کرسی کاخ سفید تکیه زده است، نمی تواند ماهیت آن را تغییر دهد. در هر صورت برنامه وارن نیز نگران کننده است. او باید فضای بیشتری را به بخش خصوصی کارآفرین دهد که همیشه قلب تپنده رفاه آمریکایی بوده اند.
به گزارش خبرنگاران، روزنامه جهانی اقتصاد نوشت: برای الیزابت وارن، فردی که محتمل ترین گزینه برای شکست دونالد ترامپ در نظرسنجی ها انتخاب شده است، مبارزه علیه سیستم سرمایه داری آمریکا یک مساله شخصی است؛ چراکه خانواده او در جریان رکود بزرگ دهه 30 میلادی از هم فروپاشید. ایده ای که متن و بطن تفکرات مالی وارن را شکل داده، نگرانی نسبت به طبقه متوسط آمریکا است که توسط غول های تجاری به بردگی کشیده شده اند و سیاستمداران نیز به آنها خیانت نموده اند. با این حال اگر تمام برنامه مورد نظر وارن اجرایی گردد، سیستم آزادی های مالی آمریکا با شوک مهلکی روبرو خواهد شد. وارن دولت را ساختاری بی خطر و موثر تلقی می نماید اما مانند هر سازمان دیگری در معرض بی کفایتی نیز قرار گرفته است؛ قدرتی که می تواند در اختیار بعضی از عناصر داخلی دولت قرار بگیرد و همان بی عدالتی مورد نگرانی وارن را در حق مردم ایجاد کند. خطای دیگر وارن آن است که دینامیک قدرت بازار را برای یاری به طبقه متوسط آمریکا دست کم گرفته است. بازاری که توانسته است نیروی کار و سرمایه را از صنایع در حال مرگ به نوع رو به رشد آن منتقل کند.
نشریه اکونومیست در سرمقاله این هفته خود رویکرد مالی الیزابت وارن، نامزد حزب دموکرات برای انتخابات ریاست جمهوری را آنالیز نموده و به پیامدهای نگاه شبه سوسیالیستی و حمایت گرایانه وی برای نظام سرمایه داری آمریکا پرداخته است.
در این گزارش آمده است: الیزابت وارن خارق العاده است. در خانواده ای مملو از کشمکش به جهان آمد و با فائق آمدن بر فراز و نشیب های پیش رو توانست بر کرسی استادی حقوق در دانشگاه هاروارد تکیه بزند. در روزهای سیاست گذاری در توییتر، وارن یک سیاستمدار سخت کوش و سربلند است که حالا خود را در صندلی بخت نخست برای رسیدن به صندلی کاندیدای نهایی دموکرات ها در انتخابات ریاست جمهوری 2020 می بیند. نظرسنجی ها نشان از آن دارد که در یک رقابت رودررو با دونالد ترامپ، آمریکایی های بیشتری به وارن رای خواهند داد اما به همان اندازه که داستان وارن جذاب به نظر می رسد، هدف اصلی او برای بازسازی سرمایه داری آمریکایی نیز قابل توجه است.
وارن یک برنامه بسیار دقیق و جزئی نگر دارد تا به واسطه آن بتواند سیستمی که او آن را فاسد و بی اعتنا به مردم می داند، تغییر دهد. بخش اعظم ایده های او نیز می توانند موثر باشند. او حق دارد که به دنبال محدود کردن کوشش غول های تجاری برای نفوذ بر سیاستمداران آمریکایی و نابودی رقبا باشد اما در ماهیت آن، برنامه وارن به طور سیستماتیک وابسته به مقررات و حمایت گرایی است. در حال حاضر به نظر نمی رسد که چنین شیوه ای، پاسخ درستی به مسائل آمریکا باشد. وارن در واقع به دنبال پاسخگویی به مسائل و نگرانی های دیرینه در آمریکاست. ایالات متحده نشان داده که بیش از هر قدرت مالی دیگر شاخص بالاتری از نابرابری بین مردم را دارد. در حالی که شغل های متنوعی در این کشور وجود دارد اما درآمدها رشد بسیار ناچیز دارند. در دو-سوم از صنایع، غول های تجاری بزرگ تر از گذشته شده اند و این روند به آنها اجازه می دهد تا مدام به انباشت سرمایه ادامه دهند و از سوی دیگر سهم کمتری از سود را با کارگران سهیم شوند.
برای وارن مبارزه علیه چنین سیستمی، موضوعی شخصی است. والدین او در جریان رکود بزرگ دهه 30 میلادی زمین خوردند و در ادامه پدر الیزابت وارن شغل خود را به دلیل بیماری از دست داد. در مقام یک پژوهشگر، او در زمینه تشخیص این که چگونه ورشکستگی افرادی را که در دوره بحرانی قرار دارند، به شدت آزار می دهد. ایده ای که متن و بطن تفکرات وارن را شکل داده، نگرانی نسبت به طبقه متوسط آمریکا است که توسط غول های تجاری به بردگی کشیده شده اند و سیاستمداران نیز به آنها خیانت نموده اند. بعضی از جمهوری خواستار و منتقدان در وال استریت، وارن را یک سوسیالیست لقب داده اند. اما او سوسیالیست نیست. او از ایده مالکیت عمومی بر شرکت ها یا کنترل سیاسی بر جریان اعتبار حمایت نمی نماید. از سوی دیگر او حامی مقرراتی است که بخش خصوصی را وادار می نماید تا در آزمون عدالت اجتماعی سربلند بیرون آید. گستره این مقررات شوکه نماینده است. شکاف بین بانکداری تجاری و سرمایه گذاری بانکی موجب منحل شدن بانک ها خواهد شد. غول های فناوری نظیر فیسبوک باید تبدیل به صنایع همگانی شوند. در بخش انرژی قرار است ممنوعیتی بر استخراج نفت با تزریق گاز اعمال گردد (که برای بازارهای نفت، به منزله تعطیل کردن عربستان سعودی خواهد بود.) و البته بخش دیگر نیز متمرکز بر توقف استفاده از انرژی هسته ای و به کارگیری منابع تجدیدپذیر انرژی است. بیمه سلامت شرکت های خصوصی ممنوع خواهد بود و توسط یک سیستم دولتی جایگزین خواهد شد. این مقررات چندبخشی با دسته ای از اقدامات تکان دهنده و گسترده مالی نظیر اعمال مالیات 15درصدی بر افرادی همراه است که درآمد سالانه بالاتر از 250 هزار دلار دارند. 2 درصد مالیات سالانه ثروت برای افرادی با اموال با ارزش تر از 50 میلیون دلار، 3 درصد مالیات برای افرادی با ثروت بیش از یک میلیارد دلار و 7 درصد افزایش مالیات اضافه برای سود شرکت ها نیز از اقدامات دیگر وارن خواهند بود. از سوی دیگر همه مالکان شرکت ها باید درخواست مجوز برای شرکت خود را از دولت فدرال درخواست دهند و در صورتی که نتوانند منافع کارکنان، مشتریان و انجمن های کارگری را تامین نمایند، مجوز مالکیت آنها بر کارخانه لغو خواهد شد. به علاوه کارگران می توانند دو-سوم از اعضای هیات مدیره را انتخاب نمایند.
با این حال اگر چه وارن یک بیگانه هراس نیست اما قطعا یک حمایت گرا است. ملزوماتی که قرار است او برای توافق های تجاری وضع کند، امضای آنها را سخت می نماید. دولت او قرار است به طور فعال ارزش دلار را نیز کنترل کند. بعضی از دیدگاه های وارن البته صحیح هستند، او حق دارد که سیاست بی اعتمادی را علیه شرکت های عظیم فناوری در پیش بگیرد یا هیچ تحملی از خود برای پارتی بازی نشان ندهد و از سوی دیگر با توافق های تجاری که هیچ سودی به کارگران نمی رسانند، مخالفت کند. با توجه به نرخ تورم کنونی، برنامه وی برای رساندن حداقل دستمزدها به 15 دلار در هر ساعت طی پنج سال آینده می تواند شیوه ای منطقی برای یاری به افراد فقیر به حساب آید. با این حال اگر تمام برنامه مورد نظر وارن اجرایی گردد، سیستم آزادی های مالی آمریکا با شوک مهلکی روبرو خواهد شد، در حدود نیمی از بازار سهام و دارایی های خصوصی به دلیل مقررات سنگین، با لطمات مهلکی روبه رو می شوند.
در گذشت زمان، خط مشی وارن میخواهد تا از دو فلسفه تردیدآور در خصوص مالی استفاده کند که می تواند رونق آن را بخشکاند. نخستین مورد، ایمان او به دولت به عنوان ساختاری بی خطر و موثر است. البته که دولت می تواند اقدامات مثبتی را هم انجام دهد اما مانند هر سازمان دیگری در معرض بی کفایتی نیز قرار گرفته است. قدرتی که می تواند در اختیار بعضی از عناصر داخلی دولت قرار بگیرد و همان بی عدالتی مورد نگرانی وارن را در حق مردم ایجاد کند. نباید فراموش کرد زمانی که شرکت تلکام و خطوط هواپیمایی تحت اجرای مقررات سخت قرار گرفتند، طولی نکشید که به بدنامی در بهره وری شهره شدند. فلسفه دیگر مورد نظر وارن، تقبیح کسب وکارهاست. وارن دینامیک قدرت بازار را برای یاری به طبقه متوسط آمریکا دست کم گرفته است. بازاری که توانسته است تا نیروی کار و سرمایه را از صنایع در حال مرگ به نوع رو به رشد آن منتقل کند. نباید فراموش کرد که بسیاری از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری در کارزارهای ابتدایی مواضعی را اتخاذ می نمایند که در طول زمان و به عنوان نماینده حزب خود از آن فاصله می گیرند. با فرض این که وارن بتواند در زمان نزدیک به 15 ماه دیگر حضورش در دفتر بیضی کاخ سفید را قطعی کند، دادگاه ها، ایالت ها و احتمالا مجلس سنا دست و پای او را می بندند. ساختار اقتصاد آمریکا به شکلی است که هیچ فردی، حتی آن که بر کرسی کاخ سفید تکیه زده است، نمی تواند ماهیت آن را تغییر دهد. در هر صورت برنامه وارن نیز نگران نماینده است. او باید فضای بیشتری را به بخش خصوصی کارآفرین دهد که همیشه قلب تپنده رفاه آمریکایی بوده اند.
منبع: خبرگزاری ایسناbestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا
malayro.ir: مالزی: سفر به کشور زیبای مالزی و دیدار از شهرهای توسعه یافته کوالالامپور، پنانگ و لنکاوی
asiaro.ir: آسیا رو: سفر به آسیا، جنوب شرقی آسیا، آسای مرکزی و خاورمیانه