شورش در مینسک، سکوت در مسکو - بلاگ پو

همراه دور زمین باشید و با تور روسیه ارزان از کاخ کرملین دیدن کنید و در شهرهای زیبای مسکو و سوچی گشتی بزنید و خاطرات زیبایی برای خود رقم بزنید.

شرایط پیچیده ای که با وجود موضع قاطعانه لوکاشنکو برای ماندن در قدرت و تأکید بر صحت انتخابات، برآورد هایی را درباره تصمیم رئیس جمهوری برای تقسیم قدرت با رقیب در بعضی رسانه ها مطرح نموده است. رویترز به نقل از شبکه بلتا نوشت؛ لوکاشنکو در حالی که دیروز در جمع کارگران معترض یکی از کارخانه های عظیم بلاروس سخنرانی می کرد، گرچه تکرار انتخابات را تنها با کشته شدنش میسر می دانست اما گفت: من حاضرم قدرت را با رقیب تقسیم کنم و قانون اساسی را تغییر دهم اما این شرایط زمانی پیش می آید که تحت فشار معترضان نباشم. به همین دلیل حتی شنیده شده است فرآیند تغییر قانون اساسی بویژه پس از اعلام آمادگی سوتلانا تیخانوفسایا برای به دست دریافت قدرت و برگزاری انتخابات عادلانه، در دست اقدام قرار گرفته است.این زن سیاستمدار که براساس آمارهای دولتی با 10 درصد آرای انتخاباتی از لوکاشنکو با 80 درصد آرای موافق باخت، پس از دستگیری همسرش که از وبلاگ نویسان منتقد دولت بود، به صف معترضان به خشونت پلیس و دستگیری ها پیوست اما مجبور به ترک بلاروس و تبعیدی اجباری به لیتوانی شد. اما او از مبارزه دست برنداشت و در تازه ترین ویدئویش از نیروهای امنیتی و قانونگذاران خواست به صف معترضان لوکاشنکو بپیوندند. براساس آخرین آمارها بیش از 6700 معترض در یک هفته گذشته دستگیر و دو نفر نیز کشته شده اند. این مخالفت ها در حالی ادامه دارد که کارکنان شبکه دولتی بلاروس در مینسک نیز در اعتراض به خشونت پلیس و فریب در انتخابات اعتصاب نموده و به جمع معترضان پیوسته اند. طبق فراخوان حزب رقیب سریال تحصن ها در کارخانه ها و مراکز تولیدی نیز تا پنجشنبه به اوج خود خواهد رسید.

سیاست بی اعتنایی به معترضان

اما دربرابر این شرایط پرآشوب و استعفای بسیاری از مقامات ارشد پلیس، لوکاشنکو همچنان سعی دارد سیر اعتراضات و اعتصاب ها را بی اهمیت جلوه داده و حتی با لحنی تهدید آمیز خطاب به تحصن نمایندگان گفت: کسانی که کارشان را می خواهند می مانند و آنهایی که نمی خواهند مجبور به ماندن نیستند. اینکه 150 یا حتی 200 نفر تحصن نمایند چندان مهم نیست.وی در حالی صبح دیروز در یکی از کارخانه های مینسک سخنرانی کرد که هفته گذشته شماری از کارگران آن اعتصاب نموده و اجازه حضور در سخنرانی را هم نداشتند. لوکاشنکو که در چند روز گذشته مخالفانش را خش و خاشاک، آشوبگر و... خطاب نموده بود، در میان هیاهو و شعارهای برو برو از سوی کارگران، آب پاکی را روی دست آنها ریخت: ما انتخابات را برگزار نموده ایم. پس تا زمانی که مرا نکشید خبری از انتخابات جدید نخواهد بود. مخالفان بدانند اگر در این معرکه پیروز نشوند باید مانند موش به سوراخ هایشان بروند. لوکاشنکو در شرایطی این موضع گیری سرسختانه را فریاد می زند که منابع رسمی بلاروس شمار معترضان را کمتر از 10 هزار نفر عنوان نموده و منابع حزب رقیب از حضور بیش از 100 تا 200 هزار نفر در سراسر کشور خبر داده اند.

امیدی که ناامید شد

در روزهایی که انگلیس، اتحادیه اروپا و امریکا، انتخابات بلاروس را زیر سؤال برده و نسبت به خشونت پلیس علیه معترضان واکنش نشان دادند، تنها قدرتی که به لوکاشنکو تبریک گفت روسیه دوست قدیمی اش بود. همین پیغام کافی بود تا رئیس جمهوری بلاروس پس از 24 سال با اتکا به قدرت پوتین، یک تنه برای شکست رقبای داخلی و خارجی پا پیش بگذارد و حتی به گزارش نیویورک تایمز برای به هراس انداختن مخالفان در مرز غربی مانوری نظامی را تدارک ببیند اما در مذاکره تلفنی بین آنها پوتین به این نکته که یاری خواهد نمود تا مشکل حل گردد، اکتفا کرد. یک سیاستمدار نزدیک به کرملین نیز مدعی شده است که مسکو در آخرین لحظات، با برداشتن حمایتش از لوکاشنکو، ریسمان آخر امید او را نیز بریده و با تغییر موضعی آشکار هرگونه دخالت نظامی در بلاروس را رد نموده است. دیمیتری ترنین، رئیس مرکز کارنگی روسیه به گاردین گفت: مداخله نظامی روسیه فاجعه ای تمام عیار است و امیدوارم هرگز رخ ندهد.

این در حالی است که آتلانتیک این تغییر موضع را به روابط شخصی پوتین و لوکاشنکو ربط داده و نوشته است: پوتین احساسی است و بارها در طول این سال ها، سیاست های مالی لوکاشنکو را که شبیه اتحاد شوروی است رد نموده و به نظر می رسد دیگر از حیله های او نیز خسته شده است.