فضانوردان ناسا باید چه ویژگی هایی داشته باشند؟

به گزارش بلاگ پو، فضانوردان ناسا باید بتوانند در شرایط سخت عملکرد مناسبی را از خود نشان بدهند.

فضانوردان ناسا باید چه ویژگی هایی داشته باشند؟

به گزارش گروه وبگردی خبرنگاران،فضانوردی، یکی از رویایی ترین شغل های جهان است. شاید شما هم یکی از افرادی باشید که در گذشته و یا حتی الان علاقه دارید که فضانورد بشوید. به همین دلیل در این مقاله قصد داریم به ویژگی ها و چالش های که یک فضانورد از ابتدای دوره تا استخدام از طریق ناسا با آن روبرو است، بپردازیم. معمولا اشخاصی که برای دوره های فضانوردی ثبت نام می کنند بین 30 تا 40 ساله هستند. این افراد گاها از شغل های دیگری که داشته اند انصراف داده اند و وارد این حوزه شده اند؛ اما جالب اینجاست که در فضانوردی هیچ تضمینی برای ورود این افراد به فضا وجود ندارد.

به عبارت دیگر این افراد با رها کردن شغل خود و روی آوردن به فضانوردی ریسک بزرگی را برای زندگی خود به جان می خرند. باید این نکته را هم یادآور شویم که فضانوردان علاوه بر دوره ها و ساعات کاری طولانی، سفرها و تمرینات زیادی را پشت سر می گذارند تا به صلاحیت لازم برسند، حتی گاهی ممکن است شخصی دوره ها را بگذراند و در نهایت نتواند وارد فضا بشود. به همین دلیل حضور در این شاخه قبل از هر چیزی علاقه افراد را می طلبد.

آیا ورودی های فضانوردی زیاد هستند؟

با این حال ، بیش از 18000 آمریکایی در این دوره از ورودی ها برای انتخاب فضانوردان ناسا شرکت کردند. در این دوره نکات مقدماتی و آموزش های نسبتا ساده ای که یک فضانورد باید درباره آن ها از اطلاعات کافی برخوردار باشد را آموزش می دهند؛ اما توجه کنید که تمام ورودی های این دوره در نهایت یکی از ضانوردان ناسا نخواهند بود.

فضانوردان ناسا باید بتوانند در شرایط سخت عملکرد مناسبی را از خود نشان بدهند. برای مثال یک فضانورد ناسا باید با علم فیزیک آشنایی کافی داشته باشد و علاوه بر آن مهارت های فنی یک فضانورد را هم به صورت جامع و کامل فرا گرفته باشد و بتواند در شرایطی دور از خانه و در ماموریت و ایستگاه فضایی به سادگی از توانایی ها و آموخته های خود استفاده کند.

الزامات اساسی آژانس فضانوردی برای مدرک کارشناسی دروسی شامل مهندسی، علوم زیستی، علوم فیزیکی، علوم رایانه یا ریاضیات را شامل می شود و پس از گذشت چیزی حدود سه سال تجربه حرفه ای (یا 1000 ساعت خلبانی در هواپیماهای جت)، داوطلبان باید معاینه فیزیکی فضانوردان ناسا را هم پشت سر بگذارند. با این حال، این تنها مهارت هایی نیست که یک فضانورد باید آن ها را یاد بگیرد بلکه چیزهای دیگری هم وجود دارد که آموختن آن ها می تواند بسیار مفید باشد. برای مثال غواصی، آزمون بقا در بیابان، تجربه رهبری و تصمیم گیری و توانایی تکلم به زبان های دیگر مخصوصا زبان روسی.

شاید برای شما هم جالب باشد که بدانید تمام فضانوردان باید زبان روسی را یاد بگیرند. زبان روسی یکی از دو زبان ایستگاه های فضایی است و پیغام ها به زبان روسی مخابره می شوند. به همین دلیل فضانوردان باید به کلمات و الفبای سیریلیک آشنایی داشته باشند تا بتوانند از عهده دوره ها بر بیایند.

فضای دوره های فضانوردی به چه صورتی است؟

از سال 1959 تا به امروز ناسا حدود 22 رتبه را برای کلاس های فضانوردی خود در نظر گرفته است. اما با گذشت زمان چیزهای بیشتری به فهرست آموزشی و بخش های دیگر آن اضافه شده است. برنامه فضایی از سال 1959 تا کنون رشد چشمگیری داشته است و تغییرات بسکمک کرده است. رده های اول فضانوردان را برای سال های متوالی خلبانان آزمایشی ارتش تشکیل می دادند، این موضوع به این دلیل بود که این افراد توانایی رویارویی با خطرات بسکمک را داشتند. اما با تکامل برنامه ناسا پس از گذشت سالیان طولانی، مهندسین و دانشمندان دریافتند که مجموعه مهارت های متنوع تری برای بقا در فضا مورد نیاز بود.

به همین دلیل با گذشت سال ها افرادی که در دوره های فضانوردی شرکت می کردند بسیار متنوع تر از گذشته بودند. این افراد می توانستند لزوما یک خلبان با سابقه در ارتش یا یک فیزیکدان نباشند. در آن زمان وجود زن ها در نین عرصه ای به مقدار کافی جا نیوفتاده بود. اما بانوان هم در تحقیقات و دروه های فضانوردی شرکت می کردند و نتیجه منسبی را به دست می اوردند.

چه وسایلی در دوره های فضانوردی مورد استفاده قرار می گیرد؟

برای دوره های آموزشی مختلف فضانوردی تجهیزات مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد. امروزه اغلب فضانوردان از فضاپیمای سایوز روسی برای رسیدن به ایستگاه فضایی بین المللی استفاده می کنند. ایستگاه فضایی بین المللی مقصد اصلی برای آزمایش پروازهای فضایی طولانی مدت است. برای برخی از ماموریت ها از نوع تازه و قوی تری از فضاپیماها استفاده خواهد شد؛ فضانوردان از فضاپیمای Orion برای اکتشاف در اعماق فضا استفاده خواهند کرد.

هنگامی که انواع تازهی از سرویس های فضایی مورد استفاده قرار بگیرند، فضانوردان تازه همچنین می توانند منتظر پرتاب از خاک آمریکا باشند. هم اسپیس ایکس و هم بوئینگ با وجود انجام ماموریت های بسیار زیاد و طولانی هنوز هم در حال ارتقا هستند و ناسا در سال های آینده کاربری آن ها را ارتقا خواهد داد. فضاپیمای اوریون یکی از فضاپیماهای چندمنظوره ناسا است و این سازمان قصد دارد کاربری های گسترده آن را ارتقا دهد.

فضانوردان تازه به کجا خواهند رفت؟

فضانوردان تازه ممکن است کار خود را در ایستگاه فضایی بین المللی آغاز کنند و یا ممکن است پا فراتر از این بگذارند و به ماموریت های طولانی تری فرستاده شوند. همه چیز بستگی به این دارد که سیاست های فضایی ایالات متحده در سال های آینده به کجا می انجامد و ناسا خود را درگیر چه برنامه هایی می کند. ایستگاه فضایی تا سال 2024 کار می کند ، اما می تواند تا 2028 یا حتی بیشتر تمدید شود.

برنامه های دیگر این سازمان مبهم تر هستند، اما ناسا ایده های متعددی در فکر دارد. این آژانس در حال آزمایش فضاپیمای Orion خود است که انتظار می رود در سال 2019 پرواز بدون سرنشین ماه را از سر بگذراند. مقاصد فضایی پس از سال 2020 به شدت چالشی خواهند بود و سازمان نیاز به برنامه ریزی های بیشتری خواهد داشت.

اما ناسا چه ایده ای را در سر دارد؟ در واقع ایده ها و برنامه های ناسا بسیار پیچیده تر و پیشرفته تر از چیزی است که انتظار می رود. ناسا امیدوار است در دهه 2030 فضانوردان را به مریخ ببرد. به نام بخشی از ایده های ناسا، این آژانس فضایی اخیراً یک ایستگاه فضایی را در نزدیکی ماه برای اعزام کارآموزان و فضانوردان اعلام کرده است. قرارگیری در این مکان می تواند به فضانوردان برای آموزش ماموریت ها در اعماق فضا کمک زیادی بکند یا حتی فضانوردان پس از آن بتوانند خود را برای سفر به مریخ آماده کند.

از یک فضانورد انتظار می رود که چه کارهایی را انجام بدهد؟

در حالی که عموم مردم بیشتر به فضانوردان در حالی که در فضا هستند توجه می کنند؛ اما بسکمک از فضانوردان مسئولیت های مهم تری را بر عهده دارند. این افزاد بیشتر وقت خود را صرف آموزش و حمایت از سایر ماموریت ها خواهد شد. این افراد شاید به مقدار کم تری از سمت رسانه ها پوشش داده بشوند اما کاری که انجام می دهند و نقشی که در پیشبرد هر ماموریت دارند انکار نشدنی است.

ابتدا، نامزدهای فضانورد حدود دو سال آموزش مقدماتی خواهند داشت. آموزش مقدماتی شامل مباحث تخصصی و عمومی برای یک فضانورد است. یکی از اولین مهارت های لازم برای آموزش مقدماتی مهارت زنده ماندن است. علاوه بر این فضانوردان زبان روسی، مهارت های فنی و سایر موارد مورد نیاز برای فضانوردی را فرا می گیرند. پس از فارغ التحصیلی از دوره مقدماتی، فضانوردان تازه آماده هستند که به یک مأموریت فضایی بروند یا هم می توانند به وظایف فنی در دفتر فضانوردان در مرکز فضایی جانسون در هوستون بپردازند و کسب تجربه کنند. این افراد اغلب می توانند مسیوین پشتیبانی در ناسا را به عهده داشته باشند. پشتیبان ها توسعه و مدیریت ماموریت های آینده در آژانش فضایی را کنترل می کنند.

آموزش اولیه فضانوردی چگونه است؟

نامزدهای فضانورد قبل از دریافت گواهینامه فضایی تازه که آماده پرواز هستند، فرایند سخت و دشواری را پشت سر می گذارند. از جمله این فرآیند، وظایف متعدد آن ها برای یادگیری نحوه راهپیمایی فضایی، نحوه انجام امور رباتیک و فنی، نحوه پرواز با هواپیما و نحوه عملکرد و مسئولیت ها در ایستگاه فضایی بین المللی است.

نامزدهای فضانورد با ناوگان T-38 ناسا پرواز خواهند کرد تا مهارت های خلبانی را هم به دست بیاورند. تمرین برای پیاده روی های فضایی در استخر شنای مرکز فضایی جانسون به طول 60 فوت (به نام آزمایشگاه شناوری خنثی). قرار گرفتن درفضاپیماهای شبیه سازی شده با استفاده از نسخه عملی بازوی رباتیک ایستگاه، آموختن روسی، و آموزش اولیه برای عملیات ایستگاه های فضایی همه و همه قسمتی از وظایف یک فضانورد تازه کار هستند که باید بتواند این جهت را به خوبی بگذراند. فضانوردان همچنین رهبری و مهارت های زیر را از طریق مطالعه و آموزش بقا تقویت می کنند:

اهمیت مشارکت و کار گروهی در فضانوردی

در حالی که نامزدهای فضانورد انتخاب شده از طریق ناسا در اغلب موارد در نهایت با همین آژانس همکاری می کنند، اما از سمت دیگر این افراد و بسکمک از فضانوردان فارغ التحصیل شده را در مشارکت های بین المللی می بینیم. با وجود شرکای تجاری در ایالات متحده فرآیندهای موجود برای عملیات بعدی ناسا به درستی پایه ریزی می شود. در هنگام توسعه سخت افزار، پروازهای فضایی و مراکز مختلف ناسا که پشتیبانی و کنترل عملیات را بر عهده دارند یا حدود 16 کشور در ایستگاه فضایی بین المللی شرکت می کنند. این شرکت به این دلیل است که نقشی در این ماموریت افتخار امیز داشته باشند و نام خود را بر ماموریت های غرورآفرین فضانوردان ثبت کنند. هر کدام از دانشمندان و ناظران کشورهای مختلف از تخصص های خاص خود برخوردار هستند و قسمت مناسب خود را در این بخش از ایستگاه فضایی دارند.

به نام مثال، Roscosmos (آژانس فضایی فدرال روسیه) چندین ماژول را در ایستگاه اداره می کند و فضانوردان را با استفاده از موشک سایوز خود به فضا می فرستد. آژانس فضایی کانادا در عملیات روباتیک مانند تصرف کشتی های باری مشارکت زیادی دارد. سایر شرکای بزرگ بین المللی عبارتند از آژانس فضایی اروپا (ESA) و آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن (JAXA). هر یک از این آژانس ها فضانوردان مخصوص و معتمد خود را دارند که در ایستگاه فضایی و در دفتر فضانوردان کار می کنند.

قدرت انتخاب

در این دور، رکورد 18،353 برنامه برای تعداد انگشت شماری از نقاط ناسا ثبت شده است. در ابتدا، پرسنل منابع انسانی هر برنامه ای را بررسی می کردند تا ببینند آیا دارای شرایط اولیه است یا خیر. سپس هر برنامه ای که واجد شرایط بود از طریق یک هیئت از فضانوردان عالی رتبه مورد بررسی قرار می گرفت. پنل رتبه بندی فضانوردان شامل حدود 50 نفر بود که بیشترشان از فضانوردان فعلی هستند و هنوز هم به کار خود مشغول هستند. این هیئت در مورد چند صد نفر از واجد شرایط ترین کاندیداها تصمیم می گیرد و سپس در مورد هر نامزد بررسی تکمیلی انجام داد.

در مرحله بعد تعداد زیادی از نامزدها رد می شود و تعداد کلی آن ها به 120 نفر می رسد. گروه کوچک تر می شود و هیئت انتخاب فضانوردان بیشتر و بیشتر شرایط خود را دشوارتر و ریزتر می کنند. این سختی بسیار زیاد است تا در نهایت اشخاصی که واقعا توانایی دارند غربال شوند. سپس این افراد را برای مصاحبه و غربالگری پزشکی فرا خوانده می شوند. پس از آن ، 50 نامزد برتر دور دوم مصاحبه ها و غربالگری های پزشکی بیشتری را انجام خواهند داد. نامزدهای نهایی فضانوردان از این گروه 50 نفره انتخاب خواهند شد.

در صورت قبولی فضانورد در دوره ها چگونه به فرد اطلاع داده می شود؟

نامزدهای خوش شانس دوره فضانوردی که با موفقیت توانسته اند این دوره را پشت سر بگذارند، از رئیس اداره عملیات پرواز در مرکز فضایی جانسون ناسا و همچنین رئیس دفتر فضانوردان تماس تلفنی دریافت می کنند. ناسا از نامزدها می خواهد که اخبار را فقط با خانواده نزدیک خود به اشتراک بگذارند تا زمانی که ناسا بتواند این موضوع را به صورت رسمی و علنی اعلام کند.

ناسا سپس به طور معمول یک کنفرانس خبری برای اعلام نامزدهای تازه برگزار می کند و از روزنامه نگاران و کسانی که نفوذ بالایی در رسانه های اجتماعی دارند دعوت می کند تا سوالات خود را درباره برنامه تازه و دوره های فضانوردی ناسا مطرح کنند. سپس، داوطلبان به سرعت وارد آموزش می شوند و به آن ها فرصت کمی داده می شود تا بتوانند چند ماه قبل از ماموریت های فشرده خود با جهان بیرون در ارتباط باشند.

انجام وظیفه

درست است که فضانورد بودن شغلی معتبر است، اما کاندیداها اغلب شغل پررونق خود را برای سفر به فضا ترک می کنند تا بتوانند به اکتشاف در بخش دیگر هستی بپردازند. با این حال، در برخی موارد آن ها می توانند از زمان خود به نام فضانورد برای ارتقا خود در سایر مشاغل استفاده کنند. به نام مثال، فضانوردان نظامی اغلب می توانند مأموریت مشترکی در ناسا داشته باشند که به آن ها اجازه می دهد که در حین انجام ماموریت ها و یا انجام سایر وظایف فضانوردی رتبه خود را حفظ کنند.

یا کسانی که در علوم دیگر هستند می توانند مأموریت ها و وظایف مربوط به مشاغل گذشته خود را ادامه بدهد. از طرفی به آن ها اجازه داده می شود تا مقالاتی را در مجله علمی را منتشر کنند؛ همین موضوع و مجموعه ای از عوامل دیگر باعث می شود که فرد در دانشگاه و اجتماع از درجه بالایی برخوردار شود و موفقیت های بیشتری در انتظار او باشد.

منبع:دیجیتو

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

cruisero.ir: کشتی کروز: سفری لوکس و در عین حال مقرون به صرفه به اقیانوس ها

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
انتشار: 27 آبان 1400 بروزرسانی: 27 آبان 1400 گردآورنده: blogpo.ir شناسه مطلب: 55784

به "فضانوردان ناسا باید چه ویژگی هایی داشته باشند؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "فضانوردان ناسا باید چه ویژگی هایی داشته باشند؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید