قائدی را ببینم، کتکش می زنم، استعداد بوشهری ها مثل علف خشک می گردد! - بلاگ پو

به گزارش خبرنگاران، استان بوشهر همواره پر از استعدادهای بزرگ برای فوتبال ایران بوده و در ادوار مختلف تیم های ملی، ملی پوشان بوشهری مختلفی حضور داشتند که در بدنه اصلی تیم ملی فوتبال نقش موثر و کلیدی داشتند و توانستند پیروزیت های زیادی برای کشور به ارمغان بیاورند. همچنان این استان از قطب های استعدادی فوتبال ایران به حساب می آید و بازیکنان مستعدی را در عرصه حرفه ای فوتبال معرفی می نماید اما اگر بخواهیم فوتبال بوشهر را بیشتر بشناسیم باید سراغ افرادی برویم که دارای تجربه های بالایی هستند و در فوتبال بوشهر حرفی برای گفتن دارند.

باید گفت بهرام غریب زاده یکی از پیشکسوتان بزرگ فوتبال بوشهر است. این پیشکسوت بزرگ فوتبال بوشهر که به آقا جلال معروف است، دوران بازی خود را از نوجوانی در تیم شاهین بوشهر سپری کرد. او در دوران مربی گری خود و در باشگاه های مختلف بوشهری، به پرورش بازیکنان متعدد و شناخته شده ای پرداخته است. او در دوره تقریبا سی ساله مربی گری خود در تیم شاهین بوشهر و در باشگاه های ورزشی شهباز، دهداری، شاهین گناوه و سکان جفره در بوشهر، بازیکنان با استعداد و با کیفیتی را به فوتبال ایران معرفی نموده است.

عصر یک روز گرم تابستانی، طبق قرار قبلی که با جلال غریب زاده گذاشتیم به خانه او رفتیم.، خلق و خوی او به گونه ای است که هر چیزی را بر می تابد جز بی نظمی! قرار ما ساعت 6 بعد از ظهر بود و ما 5 دقیقه دیرتر از موعد به خانه او رسیدیم. لحظاتی بعد، آقا جلال با روی گشاده جلوی در خانه به استقبالمان آمد، هرچند از تاخیر ما ناراحت بود. در نهایت به اتاق معلم نظم و اخلاق فوتبال بوشهر رفتیم تا پنجره تاریخ فوتبال این بندر کهن به رویمان باز گردد.

در ادامه گفت وگوی خبرنگاران را با پیشکسوت فوتبال بوشهر می خوانید:

لطفا خودتان را معرفی کنید و درباره محل تولدتان و دوران اولیه زندگیتان توضیحاتی را ارائه دهید.

جلال غریب زاده هستم. من در محله جفره بوشهر به جهان آمدم و در آنجا سال های اول زندگی خود را گذراندم. از اول تا آخر زندگیم، خود را به عنوان یک جفره ای معرفی می کنم. من یک فرهنگی بازنشسته هستم. در جفره، فوتبالیست ها سرشان به تنشان می ارزید. بچه ها مدرسه می رفتند و افراد تحصیل نموده زیادی در آنجا بودند. آن موقع کمی شناسنامه ها را پس و پیش می گرفتند اما در اصل من متولد سال 1320 هستم.

اولین ارتباطی که با فوتبال برقرار کردید چه زمانی بود؟

فوتبال را در محله جفره که شاید به عنوان تیم سوم استان بود در محلات و زمینه های خاکی شروع کردم. جفره قبل از ما تیمی به نام طوفان داشت اما در سال 42 من در باشگاه شاهین ثبت نام کردم و به عضویت این باشگاه درآمدم و تا سال 50 در آن تیم بودم. مکتب شاهین در تهران و توسط عباس اکرامی بنیان گذاری شد. در شاهین مسائل تحصیلی و اخلاقی بسیار اهمیت داده می شد و آقای اکرامی به آن بسیار پایبند بودند. عباس اکرامی و پرویز دهداری کسانی بودند که مثل آن ها نخواهد آمد.

چگونه وارد باشگاه شاهین شدید؟

در آن موقع من مورد توجه زائرمحمدکرم زنگویی مدیر باشگاه نهاده شدم و از من خواستند که به باشگاه بیایم و به اتفاق عباس سالار قرار شد ما در باشگاه شاهین حضور پیدا کنیم. بعد از ورود به باشگاه و پس از آشنایی با عبدالمحمد پوربهی سفری به تهران و دفتر دکتر اکرامی نیز داشتیم. پوربهی به نوعی موسس شاهین محسوب می گردد و مجوز باشگاه فعلی شاهین نیز به نام پوربهی است چون آن شاهین قبلی منحل شده است. اولین مربی من خود آقای پوربهی بود و بعد از او، جواد گرانبها که از لحاظ فوتبالی بسیار قوی بود مربی من شد. من نیز مثل سایر بازیکنان تیم شاهین در صف بودم و 2 سال در تیم منتخب استان شرکت کردم. در مسابقه ای پرسپولیس تهران به بوشهر دعوت شده بود و ما یک گل عقب بودیم. کرنر شد و من رفتم از کرنر توپ را زدم و راحت گل شد که عکسش نیز موجود است. در آن عکس، رضا وطن خواه زیر تیر دروازه ایستاده بود که توپ از بالای سرش رد شد. یک کرنر نیز به تیم تهرانی پاس زدم، یک گل دیگر از همان نقطه کرنر وارد دروازه دخانیات تهران کردم.

تاثیرگذارترین مربی که تا به حال داشتید چه کسی بوده است؟

جواد گرانبها و عبدالمحمد پوربهی از تاثیرگذارترین مربی های من بودند اما من بیشتر در خدمت جواد گرانبها بودم. شاید او بار علمی کمتری داشت ولی به لحاظ عملیاتی بسیار عالی بودند. گرانبها بازیکنی بسیار خوبی در زمان خودش بود. او قابلیت کنترل توپ در چهار جهت را داشت. کنترل توپ در چهار جهت کار بسیار سختی است که او می توانست این کار را انجام دهد. جواد گرانبها یک بازیکن استثنایی بود. او یک سال به خاطر مسائل خانوادگی خرمشهر بود و جزو منتخب خوزستان بود و در شهر مشهد پیروز شد مقام قهرمانی مسابقات کشوری را به دست آورد و در آن مسابقات به عنوان ستاره فوتبال خوزستان شناخته شد. او حدود 40 سال پیش عضو تیم الاتحاد قطر بود.

دوران مربی گری را چگونه شروع کردید؟

من تا سال 54 دوران بازیگری را سپری کردم و هم زمان مربی گری هم می کردم اما بعد از خداحافظی به سرعت وارد جهانی مربی گری شدم. من 4 کلاس مربی گری را با مدرسان اروپایی در آن دوره سپری کردم. من در دوران کار برای آموزش و پرورش در شهرهای اهرم و بنه گز ماموریت داشتم و به صورت هم زمان به عنوان مربی در تیم های آنجا فعالیت داشتم. من 4 سال در بنه گز بودم و تیم آنجا پیروز شده بود تیم های شاهین بوشهر و ایرانجوان بوشهر را متوقف کند. دو بازیکن در بنه گز بودند به نام ایمان و بهنام حیدری. استیل بازی بهنام حیدری در آن موقع، دقیقا مانند مرحوم سیروس قایقران بود و فوتبال خوبی بازی می کرد. ایمان حیدری نیز بعدها به ذوب آهن رفت. رسول کربکندی در آن دوره می گفت این بازیکن احوال فوتبال بازی کردنش خوب است اما احوال عقلش خراب است! (خنده) او از آنجا به استقلال رفت و در بازی برابر پرسپولیس توانست دو گل بزند. ایمان حیدری در حال حاضر در بنه گز زندگی می نماید و در حال مربی گری است. همچنین یک سال هم شهر اهرم بودم جوانانش خیلی درخشان فوتبال بازی می کردند. اهرم تیم های خوبی به نام پرسپولیس و استقلال داشت. در ادامه هم یک سال گناوه بودم که خیلی مورد توجه و محبت گناوه ای ها نهاده شدم.

اولین تجربه مربی گری چطور بود؟

ما با بازیکنانمان بسیار رفیق بودیم اما در زمین فوتبال، من مربی بودم و آن ها بازیکن. هیچ پارتی بازی وجود نداشت. من در آن موقع راهنمایی تیم سکان را بر عهده داشتم و ابراهیم رفعت، ابراهیم حق شناس و اکبر ماهینی از جمله شاگردان من بودند. ما یک سال توانستیم قهرمانی مسابقات کشوری و مقام اخلاق را به دست آوریم و همچنین با تیم سکان جفره، قهرمان استان شدیم و به مسابقات تخت جمشید راه پیدا کردیم. حتی وقتی که شاهین برای اولین بار در سال 55 توانست به مسابقات جام تخت جمشید راه پیدا کند، به خاطر تیم سکان جفره بود که این اتفاق میسر شد. یعنی در واقع مجوز تیم سکان را به شاهین دادیم تا این تیم در جام تخت جمشید شرکت کند.

درباره تیم شهباز که خودتان آن را در بوشهر تاسیس کردید بگویید.

تیم شهباز از دانش آموزان من در مدرسه امیر کبیر بوشهر گردآوری شده بود. در آن دوره شاهین در خطر سقوط به لیگ های پایین تر کشور بود و سه بازی تا سرانجام مسابقات باقی مانده بود. من برای کمک به شاهین، تیم شهباز را منحل کردم و 20 بازیکن آن به شاهین منتقل شدند و پیروز شدند در لیگ بمانند. شهباز برای من از بچه ام عزیزتر بود اما برای من همواره تیم شاهین بسیار مهم تر بود و در راه آن، شهباز را قربانی تیم شاهین کردم. اعضای تیم شهباز، ابراهیم فراشبندی، حمید نیک روز، حسین محمدپور، جعفر پاسیار، علی یان چشمه، شاپور بنیاس، سید علی بکا، جمشید دشتیان، حکیم کنگونی زاده و... بودند.

مهم ترین باشگاهی که در آن مربی گری کردید چه بود؟

من در سه باشگاه و در دوره های مختلف مربی گری کردم. اولین باشگاه سکان جفره بود که با این تیم توانستیم قهرمانی استان را به دست بیاوریم. بعد از آن تیم دو سال در تیم های پرسپولیس و استقلال بنه گز بودم و در آنجا رقابت زیادی بین آن دو تیم برقرار بود. اول در پرسپولیس بودم و توانستیم مقام نایب قهرمانی مسابقات جام حذفی استان را به دست آوریم و سپس با استقلال بنه گز، در آن موقع شاهین بوشهر را 3 بر یک شکست دادیم و مقام قهرمانی استان را به دست آوردیم.

وقتی که شاهین بوشهر را شکست دادید چه حسی داشتید؟

هم خرسند بودم، هم ناراحت چون تیم خودم به پیروزیت رسیده بود اما شاهین هم بالاخره تیم اول من بود و آن تیم را هم دوست داشتم. بنه گز یک روستا بود و وقتی استقلال بنه گز توانست شاهین بوشهر را شکست دهد، یکی از بهترین لحظه های زندگی من رقم خورد. به طور کلی آن دوره ای که در تیم های شهباز و استقلال بنه گز مربی گری می کردم، بهترین دوران مربی گری من است.

بهترین دوره فوتبالی شما در چه زمانی است؟

بهترین دوران زندگی فوتبالی من در دوره ای است که در تیم منتخب جوانان بوشهر حضور داشتم. بازیکنان آن موقع بسیار با ادب و با اخلاق بودند.

در آن دوره چه اتفاقی افتاد؟

ما در مسابقات قهرمانی جوانان کشور در مشهد، عنوان نایب قهرمانی را به دست آوردیم. سرمربی خوزستان به عنوان تیم قهرمان به سکو رفت و کاپ قهرمانی را گرفت اما برای ما، غیر از کاپ نایب قهرمانی چهار جام دیگر هم آورده بودند! آقای یزدانی خرم که در آن موقع رئیس سازمان تربیت بدنی مشهد بود یک جام به تیم منتخب بوشهر هدیه نموده بود. دلیل آن هم حضور تیم ما به عنوان مهمان در فینال مسابقات کشتی قهرمانی کشور بود و چون تیم بوشهر بسیار مودب و منظم در سالن حاضر شده بود، آقای یزدانی خرم دستور دادند تا کاپ اخلاق را به این تیم اهدا نمایند. جام های دیگر را هم هیات کشتی مشهد، فدارسیون فوتبال ایران و هیات فوتبال مشهد به ما دادند. سر جمع یک جام نایب قهرمانی و چهار کاپ اخلاق به ما اهدا شد. آن قدر زیاد بودند که یک کیسه پیدا کردیم و جام ها را درون آن ریختیم (خنده).

شرایط در آن موقع چگونه سپری می شد؟

ما در آن موقع در فقر مطلق بودیم و من برای هزینه سفر تیم به مشهد، از یکی از دوستانم قرض کردم. غذای بازیکنان در کل سفر نان و ماست بود و در راه برگشت از مشهد با مینی بوس به برازجان رسیدیم و سپس با پنج پیکان به خانه هایمان برگشتیم. بوشهری ها واقعا گناه دارند. در تیم منتخب جوانان بوشهر، احمد حسن ابراهیمی، علی معروف خانی، پژمان کنتراتچی، ابراهیم کمک شده خدا، خالق برازجانی، محمد محمدی، ابراهیم شنبدی، کیومرث خرمزی، محمود آرامش، محمد ایروانچی، ولید صفری، ایمان دشتی، زنده بودی، امید پیرزاده اهوازی، مهرداد پورحیدر و ... بازی می کردند.

بهترین استعدادی که در آن دوره شما او را تربیت کردید چه کسی بود؟

ابراهیم شنبدی یکی از بازیکنانی بود که استعداد بسیار خوبی داشت. او در آن موقع تمام فکر و ذهنش معطوف به بازی کردن و پیشرفت فوتبالی اش بود اما نتوانست فوتبالش را آن طور که باید ادامه دهد. محسن رنجبران هم یکی از بازیکنانی بود که حتی کفش برای فوتبال بازی کردن نداشت اما به تیم ما آمد و طوری بازی می کرد که هیچ کس از او نمی توانست توپ را بگیرد. به طور کلی استعدادهای بسیار زیادی در فوتبال ما وجود دارد اما مثل علف تابستان خشک می شوند. امروز من اگر مهدی قائدی که در استقلال بازی می نماید را ببنیم، اول یک سیلی به او می زنم و با او برخورد تندی می کنم (خنده) این بازیکنان که استعداد بسیار بالایی دارند، اصلا به لحاظ فوتبالی توجیه نیستند و با کارهایی که نباید انجام بدهند زندگی حرفه ای خود را خراب می نمایند. محسن رنجبران که قبل از فوتبالیست شدن شیر می فروخت، با فوتبالی که بازی کرد، توانست به تیم برق شیراز راه پیدا کند. او بعد از برق شیراز به پرسپولیس رفت و در بازی داربی 2 گل به استقلال زد و در ادامه به تیم ملی راه پیدا کرد. ولید صفری نیز شانه به شانه عابدزاده دروازه بانی می کرد و برای خودش اعجوبه ای بود. سهراب ایران نژاد از دیگر استعدادهای درخشان آن دوره بود.

با توجه به افزایش امکانات در فوتبال بوشهر، چرا بوشهر در فراوری ستاره های فوتبال نتوانسته پیروز ظاهر گردد؟

باید به مسئولان مربوطه آن مراجعه کرد. سالانه 400 میلیارد برای هر دو تیم استقلال و پرسپولیس هزینه می گردد و بازیکنان خارجی به این تیم ها می آید اما به راحتی مصدوم می شوند و به همین راحتی پول ها تلف می گردد. به نظر من استقلال و پرسپولیس با این پروسه به جایی نمی رسند. در حال حاضر چند مربی خارجی در تیم های مختلف لیگ رجحان وجود دارند، در حالی که محمد مایلی کهن تیم ندارد که در آن مربی گری کند و در دوره کی روش به دلیل مخالفت با او مدت ها خانه نشین بود. به نظرم محمد مایلی کهن از سرمربی تیم ملی کارایی بیشتری دارد. او در سالی که سرمربی تیم ملی بود به کره جنوبی شش گل زد. البته این را هم بگویم که کی روش، عزیز دل من بود. من هنوز خواب کی روش را می بینیم! به نظر من کی ­روش یک معجزه برای فوتبال ایران بود. او خیلی می فهمید و برای فوتبال ایران کارهای بزرگی کرد. یکی از مسائل فوتبال ما این است که استعداد هست اما مربی وجود ندارد. الان در بوشهر یک مربی کامل وجود دارد و آن هم میثم وفایی است که بسیار با سواد است. او تیم نونهالان شاهین بوشهر را در دست دارد، در حالی که او باید راهنمایی تیم بزگسالان را بر عهده بگیرد. او واقعا به خوبی استعدادیابی می نماید. اگر شرایط برای استعدادیابی در بوشهر فراهم باشد، آن موقع است که فیروز کریمی و تیمش در برنامه ستاره ساز می توانند به بوشهر هم بیایند.

در حالی که بوشهر مربیان خوب و بادانشی داشته، چرا نتوانسته در سطح ملی مربیان بزرگ داشته باشد؟

این مساله دست سلیقه های باشگاه است. در اصفهان این مساله خیلی شاخص است و آدم های فوتبالی آنجا بسیار استعدادها را در می یابند. حسین چرخابی و مسعود تابش که در آن دوره های مربی گری با آنها هم دوره بودیم روی این مساله تاکید زیادی داشتند و در اصفهان آن را گسترش دادند اما در بوشهر این شاخص ضعیف است.

به نظر شما چه خلاء ها و کمبودهایی در فوتبال بوشهر وجود دارد که به نوعی مانع پیشرفت و ارتقای فوتبال می گردد؟

یکی از این مشکل ها، مشکل مادی است. این مشکل اساس کار است که به نوعی در حال حل شدن است. نمایندگان مجلس، استاندار محترم و شورای شهر بوشهر، اداره کل وزارت ورزش و جوانان و شهردار بوشهر قدم های خوبی در این زمینه برداشته اند. بحث بودجه حل گردد، مسائل و مسائل حقوقی باید مورد توجه قرار بگیرد که در آینده اتفاقات خوبی برای فوتبال بوشهر رخ دهد.

آیا پتانسیل های فعلی فوتبال بوشهر می تواند در آینده در ورزش ایران حرفی برای گفتن داشته باشد؟

اگر عدالت برقرار گردد و تمرکز در استعدادیابی های بازیکن، مدیریت و مسائل مربوط فوتبالی صورت بگیرد، فوتبال بوشهر همچنان می تواند در ورزش ایران موثر باشد. ما بازیکنانی خوبی همچون مهدی طارمی و محمود ابراهیم زاده داشتیم که یکی از ارکان تیم ملی ایران بودند. استعداد در بوشهر وجود دارد. این استعدادها باید تشویق شوند و عدالت بهتری در کار مدیریت باشد تا این استعداد نسوزند.

به نظر شما بزرگ ترین آفت فوتبال چیست؟

بی انضباطی، بزرگ ترین مشکل ترین مشکل فوتبال ایران است. باید علاوه بر بندهای فنی، بندهای انضباطی نیز در قرارداد بازیکنان اضافه گردد. به آن بازیکنی که به راحتی دارد فوتبالش را بازی می نماید باید گفت غلامرضا تختی زیر تیر چراغ برق و در جنوب تهران زندگی می کرد.

رابطه مسئولان با شما به عنوان یک پیشکسوت چطور است؟

در حد یک سلام و علیک ساده. چند وقت پیش به یکی از ورزشگاه های بوشهر برای مسابقات چهار جانبه مدرسه اکباتان رفته بودیم و بازی تیم نونهالان را دیدیم. من نمی دانستم چه خبر است اما عکس من را در آنجا گذاشته بودند و از من تقدیر نموده بودند. در آنجا مسئولان ورزشی بوشهر بودند و از من تقدیر شد و من در آن موقع گریه ام گرفت!

آیا تا به حال کانون پیشکسوتانی در بوشهر شکل گرفته است؟

من به شدت دوست دارم این اتفاق در بوشهر رخ دهد. در بوشهر پیشکسوتان بسیار محترمی وجود دارد و با تشکیل این کانون می تواند اتفاقات خوبی برای پیشکسوتان این شهر رخ دهد. اگر مقررات خشک در بوشهر وجود داشته باشد شاید فوتبال بوشهر، جهت بهتری را برای خودش پیدا کند. الان فوتبال مادی شده است. در داخل تهران کلاس ها و مدرسه های فوتبال پر از اتفاقاتی است که زیاد خوشایند نیست.

حال و اوضاع شاهین بوشهر چطور است؟

این تیم که به تازگی به لیگ برتر صعود نموده و قرار است که خود را برای این مسابقات آماده کند. در حال حاضر شهرداری بوشهر نمی خواهد زیر بار 20 میلیارد پول برود. به نظر من باید در باشگاه شاهین آدم های فوتبالی سرکار باشند و آدم های سیاسی نباید در شاهین حضور داشته باشند. ما پول را برای دلخوشی جامعه باید بدهیم نه برای مدیران فوتبالی. بگذارید مردم خرسند باشند. حداقل با این اتفاق کمتر حرف گرانی می زنند. الان 20 میلیارد درباره بودجه صحبت شده اما تا به حال چندین بار اعتراض شده است.

استان بوشهر در حال حاضر دو نماینده در لیگ برتر دارد؛ تیم های پارس جنوبی جم و شاهین شهرداری بوشهر. آیا این دو تیم با توجه به سابقه ای که در لیگ برتر دارند می توانند عملکرد خوبی داشته باشند؟

حتما این اتفاق خواهد افتاد. وقتی بازیکنان به لحاظ اقتصادی و حقوقی تامین باشند و از نظر فنی هم در شرایط خوبی نهاده شده باشند، بی شک عملکرد پیروزی از خودشان به نمایش خواهد گذاشت. پارس جنوبی جم در فصل اول حضور خود در لیگ برتر عملکرد بسیار خوبی داشت و در رتبه پنجم نهاده شد و برای فصل آینده هم بازیکنان با کیفیت و آماده سازی خوبی در پیش گرفته است. در حال حاضر شاهین شهرداری بوشهر هم تحت راهنمایی عبدالله ویسی است که یک مربی ممتاز است و در سطح اول فوتبال مملکت شناخته شده است. او با استقلال خوزستان قهرمان لیگ برتر شد و شاهین بوشهر را به لیگ برتر آورد. امیدواریم که این دو نماینده ما در لیگ برتر بتوانند عملکرد خوبی از خودشان بر جای بگذارند.

حرف سرانجامی؟

فوتبال جامعه است و هرکس تصدی باشگاهی کند و مسئول باشگاهی قرار بگیرد یک اجتماع اطرافش جمع خواهند شد و این بزرگترین خدمت به سلامت جامعه است. در بوشهر استعداد غنچه می زند و ما می تونیم سرداران فوتبال را به ایران تحویل بدهیم. حالا بالاخره به جایی رسیدیم که برای تقویت تیم شاهین و ایرانجوان به این استان به آن استان التماس می کنیم، موردی نیست ولی در بوشهر اگر کار بگردد استعداد بهتر از جاهای دیگر وجود دارد و می تواند حرفی برای گفتن داشته باشد.

امیرعلی عوض پور و حسین فیروزه - خبرنگاران

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

georgiaro.ir: گرجستان: سفری به کشور زیبایی ها