چرا فیلمی درباره سینما رکس ساخته نشده است؟
به گزارش بلاگ پو، چهل سال از اتفاق دلخراش سینما رکس آبادان گذشت؛ موضوعی که آنقدر ابعاد گسترده ای داشت که با وجود تحلیل ها و نظریات تاریخی و البته سیاسی، هنوز بخش هایی از این ماجرای هولناک که در 28 مرداد 1357 اتفاق افتاد گوشه هایی نیمه روشن دارد.
به گزارش خبرنگاران، ایران در ادامه نوشت: مروری بر صفحات تاریخ بازگونماینده روایت های مختلف و اسناد به دست آمده از این ماجراست که حتماً بسیاری آنها را خوانده، دیده و در ذهن دارند. اما از تاریخ و فراز و فرودهایش که بگذریم، یا حداقل کمی فاصله بگیریم یک نکته و سؤال تعیین می تواند در حوزه هنر و ادبیات مطرح گردد. چرا در طول این چهل سال، داستان نویسان و سینماگران معاصر ما به موضوع سینمارکس آبادان نپرداخته اند و حادثه ای تا به این حد دلخراش و سهمگین در دل تاریخ معاصر ایران، دستمایه ساخت فیلم یا نوشتن قصه ای نگردیده است؟
محمدرضا ورزی که سریال معمای شاهاش واکنش ها و نقدهای بسیاری به همراه داشت، در پاسخ به این سؤال می گوید: باید جرأت کرد و ساخت و البته باید کارگردان ها هم انگیزه داشته باشند که سراغ چنین موضوعی بروند اما بحث و سؤال فقط درباره ساخت فیلمی تاریخی نیست. کارگردان سربداران در گفت و گویی کوتاه به این سؤال پاسخ می دهد که چرا سوختن سینما رکس و بینندگان فیلم گوزن ها هرگز مورد توجه سینماگران ایرانی برای ساخت یک فیلم قرار نگرفت.
محمدعلی نجفی: ما درباره سینما رکس آبادان تنها این را می دانیم که آتش گرفته است و تعداد زیادی آدم بی گناه در آن کشته گردیده اند. اما اینکه چرا کارگردانان و قصه نویس های ما طی این چهل سال علاقه ای به ساخت فیلمی با موضوعیت سینما رکس نداشته اند را باید در حوزه ها و جواب های مختلفی پی گرفت.
به عقیده من، همین که این اتفاق تلخ در بستر اتفاقات سیاسی یک دوره خاص از تاریخ معاصر ما اجرا شده است نکته و دلیلی ابتدایی برای این نپرداختن است. از طرفی دیگر، نبود یک انگیزه دراماتیک در این ماجرا یکی دیگر از دلایلی است که شاید باعث گردیده سینماگران ما برایشان سؤال و دغدغه ای پیش نیاید که حداقل داستانی را در دل سینما رکس آبادان به تصویر بکشند. مثلاً ما اگر فیلم تایتانیک را بخواهیم به عنوان نمونه مطرح کنیم به آنجا می رسیم که موضوع دراماتیکی در این قصه وجود دارد و از طرفی آمیخته با مسائل سیاسی نیست. در قضیه سینما رکس اما اگر یک نفر سالم بیرون می آمد شاید می شد فیلم های بسیاری درباره اش ساخته گردد یا داستان های بسیاری. این اتفاق نیفتاد.
در فیلم هایی مثل فهرست شیندلر یا ارتش سری وضع به همین شکل است. یعنی این انگیزه های واقعی و دراماتیک می تواند یک کارگردان را به دید درستی از ماجرا برساند و نقش او را در صندلی راوی، درست و تأثیرگذار نشان بدهد. اما در چنین موضوعاتی مثل سینمارکس بعید به نظر می رسد که شما حتی اگر قصه ای غیرواقعی یا خیالی هم داشته باشید باز هم در جای درستی از قضاوت تاریخی بایستید.
پس در وهله اول ما قصه ای مهیج نداریم که قابلیت های دراماتیکی داشته باشد و اگر هم بخواهیم چنین فیلمی را با افکت های تصویری آنچنانی، تکانی بدهیم باز هم موفق نخواهد بود.
ما درباره سینما رکس، تاریخ داریم، واکنش ها و جهت گیری های سیاسی داریم اما قصه نداریم؛ قصه ای که مخاطب را برای دیدن جذب کند. اگر قرار باشد بی جانبداری و حرف و حدیث های شعارگونه، فیلمی ساخته گردد که در قالب سینما ارزش داشته باشد باید این مؤلفه ها را بتوانیم درونش ببینیم. البته همه اینها باعث نمی گردد که به این مسأله اشاره نکنم که مسأله حساس است و این حساسیت ها راه و کار را دشوار می نماید.
به گزارش خبرنگاران، سینما رکس آبادان شامگاه 28 مرداد 1357 و در حین نمایش فیلم گوزن ها دچار آتش سوزی شد و چند صد نفر به همین دلیل کشته شدند. ساواک، متهم این حادثه است و برخی معتقدند عوامل رژیم پهلوی با این کار قصد داشتند انقلابیون را متهم به خرابکاری نمایند.
منبع: خبرگزاری ایسنا