چگونه ویتامین D بیشتری از نور خورشید دریافت کنیم - بلاگ پو

به گزارش خبرنگاران، عصر ایران به نقل از مدیکال نیوز تودی نوشت: خورشید یکی از بهترین منابع ویتامین D برای بدن انسان است. عوامل مختلفی بر میزان ویتامین D که بدن یک فرد می تواند از قرار دریافت در معرض خورشید دریافت کند، تاثیرگذار هستند که از آن جمله می توان به زمان روز، موقعیت جغرافیایی، رنگ پوست و استفاده از محصولات ضد آفتاب اشاره نمود.

ویتامین D یک ماده مغذی ضروری برای بدن انسان است. بدن برای جذب کلسیم به ویتامین D احتیاج دارد. ویتامین D در رشد استخوان، بهبود استخوان و تقویت عملکرد سیستم ایمنی نقش دارد.

نکته هایی برای دریافت ویتامین D بیشتر از خورشید

زمانی که پرتوهای خورشید به پوست برخورد می نمایند، فرآیندهای ساخت ویتامین D درون بافت ها شروع می شوند.

افراد برای دریافت ویتامین D احتیاجی به برنزه کردن یا سوزاندن پوست خود ندارند. تمام ویتامین D مورد احتیاج بدن برای یک روز را می توان تقریبا در نیمی از زمانی که طول می کشد تا پوست دچار سوختگی گردد، فراوری کرد.

عوامل بسیاری بر میزان ویتامین D دریافتی فرد از خورشید تاثیرگذار هستند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره نمود:

زمان روز

هنگامی که پوست در میانه روز، زمانی که خورشید در بالاترین نقطه خود در آسمان قرار گرفته است، در معرض نور خورشید قرار بگیرد، ویتامین D بیشتری فراوری می نماید. اگر قصد دارید مدتی طولانی را در معرض نور خورشید سپری می کنید از محصولات ضد آفتاب استفاده نموده و بدن را هیدراته نگه دارید.

مقدار پوست در معرض نور

هر چه پوست بیشتری در معرض نور خورشید قرار بگیرد، ویتامین D بیشتری نیز در بدن فراوری خواهد شد. به عنوان مثال، با قرار دریافت پشت بدن در معرض نور خورشید نسبت به فقط دست ها و صورت امکان فراوری ویتامین D بیشتر فراهم می گردد.

رنگ پوست

پوست های روشن تر نسبت به پوست های تیره تر ویتامین D را سریع تر فراوری می نمایند.

محل زندگی فرد نسبت به خط استوا نیز می تواند اثر چشمگیری بر میزان ویتامین D فراوریی در بدن داشته باشد.

قرار دریافت مکرر و به میزان متعادل در برابر نور خورشید مفید است، اما میزان بیش از حد مواجهه می تواند خطرناک باشد.

قرار دریافت طولانی مدت در معرض نور خورشید می تواند به سوختگی پوست منجر گردد که خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می دهد.

چگونه ویتامین D از خورشید دریافت می گردد؟

بدن به منبعی پایدار از ویتامین D برای بسیاری از فرآیندهای خود احتیاج دارد.

خورشید بهترین منبع طبیعی ویتامین D است. سپری کردن مدت زمانی کوتاه در معرض نور خورشید می تواند تمام ویتامین D مورد احتیاج روزانه بدن را تامین کند. این می تواند به اندازه 15 دقیقه برای افرادی با پوست روشن و مقداری بیشتر برای افرادی با پوست تیره باشد.

مواد غذایی کمی حاوی مقادیر زیاد ویتامین D هستند، از این رو، افراد برای دریافت این ماده مغذی به میزان کافی باید به طور منظم در معرض نور خورشید قرار بگیرند.

زمانی که پرتوهای فرانبفش B خورشید با پوست برخورد می نمایند، فراوری ویتامین D در بافت پوست شروع می گردد. اما به خاطر داشته باشید که قرار دریافت بیش از حد در معرض نور خورشید می تواند موجب سوختگی پوست شده و به طور بالقوه به سرطان پوست منجر گردد.

ویتامین D به بدن در جذب کلسیم یاری می نماید که یکی از عناصر سازنده اصلی استخوان است. همچنین، بدن برای حفظ عملکرد درست اعصاب، عضلات، و سیستم ایمنی به ویتامین D احتیاج دارد.

کمبود ویتامین D می تواند موجب بروز مشکلاتی در استخوان مانند راشیتیسم، استئومالاسی، و پوکی استخوان گردد.

چه عواملی مانع دریافت ویتامین D از خورشید می شوند؟

استفاده از محصولات ضد آفتاب توانایی بدن برای فراوری ویتامین D را محدود می نماید. با این وجود، قرار دریافت در معرض نور خورشید بدون استفاده از محصولات ضد آفتاب می تواند موجب آفتاب سوختگی شده و خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد.

قرار دریافت در برابر نور خروشید از پشت شیشه پنجره نیز مانع از فراوری ویتامین D در بدن می گردد زیرا شیشه می تواند پرتوهای فرابنفش B را مسدود کند.

پوست بعضی افراد نسبت به دیگران توانایی کمتری در ساخت ویتامین D دارد. بعضی افراد ممکن است قادر به آزادسازی ویتامین D از سلول های چربی درون جریان خون نباشند.

همچنین، بعضی افراد ممکن است توانایی تبدیل ویتامین D به حالت قابل استفاده برای بدن را نداشته باشند. از افرادی که ممکن است در معرض خطر کمبود ویتامین D قرار داشته باشند می توان به موارد زیر اشاره نمود:

- افراد مسن

- افرادی با پوست تیره

- افراد چاق

- افراد مبتلا به بیماری کلیوی یا کبدی

روش های دیگر برای دریافت ویتامین D

منابع ویتامین D شامل خورشید، بعضی مواد غذایی، و مکمل های ویتامین D می شوند.

در آمریکا، مقدار مصرف توصیه شده ویتامین D از غذا یا مکمل ها به توضیح زیر است:

- بچه ها و نوجوانان: 600 واحد بین المللی یا 15 میکروگرم

- بزرگسالان تا سن 70 سالگی: 600 واحد بین المللی یا 15 میکروگرم

- بزرگسالان 71 ساله یا پیرتر: 800 واحد بین المللی یا 20 میکروگرم

- طی دوران بارداری و شیردهی: 600 واحد بین المللی یا 15 میکروگرم

بعضی مواد غذایی دارای سطوح بالاتر ویتامین D نسبت به دیگران هستند. تخم مرغ، ماهی ساردین، و ماهی سالمون از منابع خوب برای ویتامین D هستند. همچنین، بعضی محصولات مانند شیر، ماست و غلات صبحانه با این ویتامین غنی می شوند.

غذاهای سرشار از ویتامین D و مکمل ها، به ویژه برای افرادی که دسترسی زیاد به نور خورشید ندارند و آنهایی که زمان زیادی را داخل ساختمان سپری می نمایند، اهمیت دارند.

افراد مسن، افرادی با پوست تیره، افرادی که پوست آنها توانایی کمتری برای فراوری ویتامین D دارد و افرادی که در معرض خطر بیشتر برای کمبود ویتامین D قرار دارند می توانند مصرف مکمل را مد نظر قرار دهند.

در شرایطی که نادر است، مسمومیت با ویتامین D می تواند اتفاق افتاده و موجب حالت تهوع، یبوست، ضعف و آسیب کلیوی گردد.

توصیه می گردد که بزرگسالان میزان مصرف روزانه ویتامین D خود از غذا و مکمل ها را به کمتر از 4,000 واحد بین المللی محدود نمایند. قرار دریافت در معرض نور خورشید به طور معمول موجب مسمومیت با ویتامین D نمی گردد.

همچنین، امکان فراوری ویتامین D با استفاده از تخت های برنزه نماینده پوست وجود دارد. در صورت استفاده از این تخت ها توصیه می گردد مدت زمان استفاده نیمی از مدت زمانی باشد که موجب سوختن پوست می گردد. همچنین، از تخت هایی با فشار کم پرتوهای فرابنفش B و نه آنهایی که به نور فرابنفش A با شدت بالا مجهز هستند، استفاده گردد.

pariha.com: پریها مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.