کشف 6 ظرف سفالی هفت هزارساله در ساوجبلاغ البرز
به گزارش بلاگ پو، سیاوش سراقی، سرپرست هیات باستان شناسی پروژه مشخص عرصه و پیشنهاد حریم موشه لان در استان البرز با اشاره به این که کشف جدید، موشه لان تپه برای نخستین بار در سال 37-1336هجری شمسی و سپس در سال 1356 توسط معصومه نوایی مورد کاوش نهاده شد، گفت: موشه لان تپه (اسماعیل آباد) یکی از محوطه های شاخص هزاره پنجمی حوزه فلات مرکزی است که در استان البرز، شهرستان ساوجبلاغ، دهستان سعیدآباد، 3 کیلومتری غرب روستای اسماعیل آباد و در شمال شرق روستا احمدآباد واقع شده است.
سراقی توضیح داد: با توجه به مطالعات اجرا شده در این محوطه 10 طبقه معماری، گورها و داده های سفالی متعلق به هزاره پنجم و چهارم قبل از میلاد شناسایی شده و به طور کلی می توان گفت ضخامت آثار باستانی موشه لان تپه حدود 6.70 متر است.
او اظهار کرد: این محوطه باستانی در تاریخ 1356/10/5 به شماره 1544، توسط یزدان کوشافر در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید و در سال1387 با پلاک ثبتی 82 اصلی به تملک سازمان میراث فرهنگی درآمده و در سال 1381 توسط ابوالقاسم حاتمی سرپرست هیات آنالیز و شناسایی شهرستان ساوجبلاغ مورد آنالیز نهاده شد.
سراقی موقعیت جغرافیایی (واقع شدن در راستا کریدور طبیعی دشت تهران - قزوین)، وسعت استقرار و ضخامت قابل توجه نهشته ها باستانی و وجود آثار فرهنگی از هزاره پنجم و چهارم پیش از میلاد را سبب اهمیت اسماعیل آباد در مطالعات باستان شناختی کشور به ویژه حوزه فلات مرکزی دانست.
وی گفت: در حال حاضر با گسترش و توسعه روزافزون بافت روستایی، عبور جاده آسفالته، لوله های گاز، تیرهای انتقال برق در روی عرصه در ضلع شمالی و غربی و ساخت و سازهای غیر مجاز (پروژه ویلا سازی) اهالی منطقه به خصوص در ضلع شرقی و جنوبی، تپه در شرایط حفاظتی نامناسبی نهاده شده است.
سرپرست هیات باستان شناسی توضیح داد: از این رو جهت معین کردن شرایط عرصه و حریم موشه لان تپه و ارایه ضوابط حفاظتی مناسب برای آن، هیاتی با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری عملیات حدس به منظور معین عرصه و پیشنهاد حریم محوطه تاریخی موشه لان تپه را شروع کرد.
سراقی گفت: هیات باستان شناسی عملیات معین عرصه را با ایجاد 26 گمانه پیرامون محوطه در اضلاع مختلف انجام داد که خوشبختانه در نتیجه این حدس علاوه بر لایه های باستانی، داده های سفالی و استخوانی متعلق به هزاره پنجم پیش از میلاد، 6 ظرف کامل سفالی احتمالا متعلق به یک تدفین هزاره پنجمی شامل ظروف پایه دار، خمره های سفالی و ظروفی با آبریز ناودانی شکل قرمز با نقوش هندسی و حیوانی (نقش بز) دوره چشمه علی که در نوع خود منحصر بفرد بوده به دست آمد.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، این باستان شناس در انتها اظهار داشت: پژوهش حاضر نشان داد که بر خلاف توپوگرافی محوطه و اظهار نظرهای گذشته ابعاد محوطه بیش از آن چیزی است که قبلا ارائه شده و محوطه موشه لان تپه در جهت شرقی-غربی کشیده شده و متاسفانه بخش عمده ای از آن در ضلع غربی به طور کلی تسطیح شده و توسط اهالی منطقه به باغات و پروژه ویلاسازی اختصاص یافته است.
منبع: گردشبان