از رؤیا تا واقعیت؛ وقتی خواب بازتاب زندگی می گردد - بلاگ پو

برای آزمایش مدل های مختلف خواب مقیاس هایی وجود دارد که دو مورد از معروف ترین ها مقیاس هال Hall و بعلاوه مقیاس van de castell. این مقیاس حاصل گزارش هایی افراد از شخصیت های ظاهر شده در خواب، الگوی تعامل با آن ها و سایر محتواهای گزارش شدۀ در رؤیاهایشان است. بر اساس این داده ها شاخص هایی ساخته می شود که مقدار تعاملات عاطفی، پرخاشگری و نسبت های دوستانۀ موجود در خواب را مقدار گیری می نمایند. سپس با یاری طراحی یک الگوی زبانی این شاخص ها مورد پردازش قرار می گیرند. برای انجام این تحلیل محققان به یک بانک رؤیا مراجعه کردند که حاوی 24035 رؤیا است که در دانشگاه کالیفرنیا، سانتاکروز نگهداری می شوند. این گزارش ها همه به زبان انگلیسی هستند که در بازۀ زمانی 1910 تا 2017 گزارش شده اند و بیشتر آن ها از ایالات متحده هستند. هر گزارش خواب حاوی سن، جنس و یک گزارش مختصر از زندگینامۀ نویسنده رؤیا و بعلاوه محتوای رؤیا است. یافته های حاصل از تحلیل کامپیوتری این رؤیاها نشان داد که رؤیاها با افزایش سن تغییر می نمایند و تجارب فرد در طول زندگی رؤیا تماشا او را تحت تأثیر قرار می دهد. مقداری از پرخاشگری که در طول روز ادراک می کنیم در هنگام رؤیا هم تکرار می شود. بعلاوه معین شد که مردان رؤیاهای خشن تری نسبت به زنان می بینند.

این پژوهش به طور خاص روی 4352 رؤیا متمرکز شد که زنی ناشناس به نام ایزی در فاصلۀ 12 تا 25 سالگیش ثبت نموده بود. یافته ها نشان داد که رؤیاهای ایزی از 14 تا 17 سالگی نشان دهنده تعاملات اجتماعی منفی و اضطراب آور او است و از 18 تا 25 سالگی رؤیاهای او محبت آمیز تر می شوند که می تواند نشانۀ اثر بلوغ عاطفی و رشد روانی بر تعاملات اجتماعی باشد. حتی داده ها نشان دادند که یک معلول جنگ ویتنام رؤیاهایی خشن می دید. در مقابل رؤیاهای نابینایان محبت آمیز تر و کمتر حاوی تعاملات خشونت بار بود که به مدل ارتباطی این افراد با دنیا اطراف آن ها باز می شود. یکی از یافته های جالب این تحقیق مطالعه روی مدل خواب ها بر اساس دهه ها بود. یافته ها نشان داد که رؤیاها در دهۀ 1960 از رؤیاهای سایر دهه های ثبت شده در بانک رؤیا، خشن تر بودند و بعد از آن تاریخ دهه به دهه از شدت خشونت رؤیاها کاسته شد. ایالات متحده در آن دهه درگیر منازعات هسته ای، تهدید به ترور، جنگ ویتنام و رویدادهایی پر تنش بود. این موضوع می تواند روی محتوا و مدل رؤیا تماشا مردم این سرزمین اثرگذار بوده باشد. این یافته ها همه تأییدی است بر این مسئله که خواب تماشا ما تداوم الگوی تجارب ما در بیداری است.