خطر جوگرفتگی برای نویسنده ها! - بلاگ پو

این داستان نویس در گفت وگو با خبرنگاران، درباره توان ادبیات در نقد شرایط و جامعه اظهار کرد: ادبیات گذشته از هر چیزی تا حدودی حوزه ای شخصی است. ممکن است یک موضوع یا دیدگاه در سطح اولیه داستان نویسی، ذهن نویسنده را مشغول کند و بخواهد درباره آن بنویسد. البته مسائل سیاسی یا حتی اجتماعی باب طبع خیلی از نویسنده ها نیست؛ یعنی اصلاً ترجیح می دهند به این حوزه وارد نشوند.

او اضافه نمود: ولی واقعیت این است که بعضی ها به سطوح اول علاقه دارند. مثلاً یک نویسنده می آید و از تخیلات و دغدغه های شخصی خودش می نویسد. یک سری هم هستند که بعد از مدتی می خواهند از این سطح فراتر بروند یا احساس می نمایند که می توانند در حوزه های دیگری هم دخالت نمایند. فرض کنید که یک نویسنده معروف است و صفحه ای هم در اینستاگرام دارد و می خواهد که بلندگو یا تریبون مردم باشد و آغاز می نماید به زدن حرف های مردم که این حرف ها ممکن است به مذاق خیلی ها خوش بیاید و حتی لایک های زیادی هم بخورد و این باعث گردد که فکر کند متخصص امور اجتماعی است. این جاست که خطر دارد. البته ممکن است یک نفر هم نویسنده باشد، هم یک سیاستمدار قابل و یا دید خوبی از اجتماع داشته باشد و دغدغه های شخصی خودش، نقد اجتماعی یا سیاسی باشد و بخواهد در این باره بنویسد، که در این صورت اشکالی ندارد نویسنده این دغدغه را داشته باشد و پای درد دل مردم بنشیند و در آثارش هم این را بیاورد.

امیری سپس از جمله نویسندگانی که با دغدغه شخصی و به دور از القای دیگران به نقد اجتماعی پرداخته اند، به احمد محمود اشاره نمود و گفت: من هم خودم اخیراً احساس نموده ام چیزهایی را در جامعه دیده ام که در من و در تعدادی از داستان هایم تاثیر داشته است. اما ممکن است بعضی نویسنده ها در امور سیاسی به گونه ای دخالت نمایند که آگاهی لازم را نداشته باشند و این خطرناک است.

نویسنده آثاری مثل هولا…هولا، با من به جهنم بیا و عشق روی چاکرای دوم درباره محدودیت های موجود در نقد توسط ادبیات، اعلام کرد: من خودم با این مسئله دست به گریبان بوده ام. یکی از وقایع اجتماعی را در یکی از رمان هایم آورده بودم که وزارت ارشاد روی آن مسئله داشت، در نتیجه مجبور شدیم آن صحنه را تغییر بدهیم. این گونه محدودیت های سانسور وسط می آید. اما خیلی جالب است، بعضی وقت ها حتی دیده می گردد که کسی به تلویزیون می آید و از وضعیت مالی بلند انتقاد می نماید. اما نویسنده اگر بخواهد همان را در اثرش بیاورد و بنویسد، خیلی گیر می دهند. البته شاید هم این به خاطر ماندگاری بیشتر ادبیات است.

او در ادامه متذکر شد: مسائل سیاسی که اصلاً خیلی خط قرمز است. اما وقتی در نویسنده ای وجه سیاسی وجود دارد و می خواهد درباره آن بنویسد، چه اشکالی دارد؟ ولی اگر نویسنده بخواهد تعمدی وارد گردد، خودش را خیلی خراب می نماید و مطمئناً سقوطی در آثارش دیده خواهد شد.

ناتاشا امیری همچنین به تاثیرپذیری جامعه و مردم از ادبیات اشاره نمود و درباره کارنمودهای ادبیات در نقد جامعه در طول تاریخ، اظهار کرد: مثلاً برج های دوقلو قبل از صحنه واقعی حادثه، در یکی از فیلم های دیوید فینچر بود که فروریخت. یعنی گاهی به ذهن نویسنده صحنه هایی می رسد که بعداً در واقعیت اتفاق می افتد. یک وقت هایی هم بعضی نویسنده ها دیدگاه انتقادی طنز به مسائل جامعه دارند که این در کارهای اغلب نویسنده ها دیده شده و تاثیر گذاشته است. البته باز هم به دغدغه نویسنده بستگی دارد. و این ها همه در تغییر اذهان، حتی شدیدتر از یک فیلم سینمایی عمومی تاثیر دارد.

این نویسنده در خاتمه از رو به اتمام بودن مجموعه داستانش با عنوان گربه ها تصمیم نمی گیرند اطلاع داد و گفت این کتاب رویکردی از نقد اجتماعی را به همراه دارد و به زودی منتشر خواهد شد.

banima.ir: مجله گردشگری و مسافرتی بانیما

chinaro.ir: مجله گردشگری چین، سفر به پکن، شانگهای هانگزو