روستای زیبای دوان معروف به ماسوله فارس
به گزارش بلاگ پو، روستای دوان واقع در استان فارس در 12 کیلومتری شمال شرقی کازرون واقع شده است و جزو شهرستان کازرون است. از لحاظ تقسیمات کشوری در بخش مرکزی قرار گرفته و جز دهستان حومه است.

روستای دوان به ماسوله فارس معروف است
روستای دوان به ماسوله فارس معروف است. ماسوله نامیدن دوان از آن جهت است که این روستا در منطقه کوهستانی واقع شده و زمین های آن در دامنه تپه ها و به صورت پلکانی بنا شده است. آب و هوای معتدل، وجود تاکستان های بسیار و گویش کهن فارسی از ویژگی های این روستاست.
ماسوله نامیدن دوان از آن جهت است که زمین های آن در دامنه تپه ها و به صورت پلکانی بنا شده است
تاریخچه دوان
پیرامون قدمت تاریخی این روستا (چه پیش از اسلام و به خصوص در زمان ساسانیان و چه پس از آن) مقالات زیادی ارائه شده است. وجود گورستان های متعدد، ته ستون ها، یک بنای احتمالاً ساسانی در داخل روستا، کتیبه هایی به خط کوفی و قلعهٔ دختر این روستا جزء اسناد تاریخی آن محسوب می شوند. تقریباً در بیشتر کتاب هایی که پیرامون جغرافیا و تاریخ کلی شهرستان کازرون منتشر شده نامی از این روستا آمده است.
تاریخچه روستای دوان احتمالا به زمان ساسانی بر میگردد
حُسن شهرت روستای دوان علاوه بر دانشمندان عظیم گذشته و متخصصین و تحصیل کردگان امروز که در اقصی نقاط عالم پراکنده اند برمی گردد به تاکستان وسیع آن که سالانه مقادیر زیادی انگور و مویز و کشمش از آن برداشت می گردد .این تاکستان ها که در دامنه های پرشیب و با زحمات بسیار زیاد و در طول قرن ها با دستان توانایی انسان هایی تلاشگر در مقیاس وسیع (صد ها هکتار) ودر مناطقی بسیار صعب العبور ساخته شده است را بی شک باید یک میراث عظیم فرهنگی قلمداد کرد .دیواره های سنگ چینی شده این تاکستان ها که شاید در مجموع صدها کیلومتر طول داشته باشد انسان را ناخود مطلع به یاد دیوار عظیم چین می اندازد.بدون تردید باید به همت چنین انسان هایی درود فرستاد.
شهرت روستای دوان به تاکستان وسیع آن که سالانه مقادیر زیادی انگور از آن برداشت می گردد، بر میگردد
امروزه بخش های قابل ملاحظه ایی از این تاکستان ها که عمدتا در مناطق مرتفع کوهستانی قرار داشته بنا به دلایلی از جمله مهاجرت اهالی بومی دوان به حال خود رها شده و به مرور زمان تخریب و نابود شده است. وسعت این باغ ها به حدی است که تا کیلومتر ها دورتر از دوان وبه سمت تنگ چوگان وبر فراز قلل کوههای منطقه نیز ادامه دارد. در میان این باغات درختان فراوان جنگلی مانند انجیر گیلاس وحشی (ببهروک) کیالک (زالزالک)گلابی وحشی و صد البته بلوط و بادام کوهی به وفور یافت می گردد.همچنین پوشش گیاهی وعلف های مرتعی دوان بسیار متنوع و تقریبا دست نخورده باقی مانده که در میان آنها دن کوهی بی مادران الپه شوید کوهی ترشوک و انواع و اقسام گلهای وحشی یافت می گردد.
آب و هوای معتدل، وجود تاکستان های بسیار و گویش کهن فارسی از ویژگی های روستای دوان است
وجود کلبه های کوچک کوهستانی که دیواره های آن سنگ چینی شده و سقف آن از چوب و خاشاک گیاهان است منظره ایی رویایی را برفراز کوهها بوجود آورده که معدود رهگذران کوهنورد را شیفته خود می سازد تا دمی در کنار آن بیاسایند و خستگی در نمایند .
طبیعت زیبای روستای دوان باعث جذب گردش به این روستا میگردد
قلعه دختر روستای دوان :
در خصوص این قلعه کمتر در متون منتشر شده یادی شده است و در فهرست آثار ملی ایران نیز ثبت نشده است.این قلعه روی یکی از ارتفاعات بلند رشته کوه های شمالی کازرون و مشرف به دشت وسیع این شهرستان واقع شده است.
از قلعه دختر روستای دوان کمتر در کتابها , یاد شده و در فهرست آثار ملی ایران نیز ثبت نشده است
بیان دقیق قدمت آن نیازمند حضور کارشناسان میراث فرهنگی و حفاری دقیق منطقه است، اما با در نظر دریافت شواهد حداقلی که از مدفون شدن در خاک در امان مانده اند (مانند دیواره های دور قلعه، خورده سفال های درون آن، دیواره ها و نوع بناهای ساخته شده درون قلعه، ملات به کار رفته در بنا و…) می توان فرض اولیه را بر ساسانی بودن آن قرار داد.
یکی از نظریه هایی که پیرامون نامگذاری قلعه های دختر در ایران مطرح می گردد، مربوط به دید فرهنگی ایرانیان به دخترهاست.
همانطور که می دانیم دختر در فرهنگ ایرانی به عنوان موجودی بکر و دست نیافتنی قلمداد می گردد. قلعه و یا دژهایی را هم که روی کوه ها و یا تپه ها بنا شده و دسترسی به آنها به هر نحو با مشکل امکانپذیر بوده به نام قلعه دختر نامگذاری می شده است.
منبع: گردشبان