آیین دیرین عروسی درخت نارنج در شیراز: سنتی از دل تاریخ و فرهنگ
به گزارش بلاگ پو، شیراز، شهری است که عطر تاریخ، هنر و طبیعت در هر گوشه آن تنیده شده است. یکی از سنتهای زیبا و نمادین این شهر، برگزاری مراسمی باستانی به نام «عروسی درخت نارنج» است؛ آیینی که حکایت از ارتباط نزدیک انسان با طبیعت دارد. این مراسم، نهتنها تجلی باورها و فرهنگ دیرینه مردمان شیراز است، بلکه بهگونهای بیانگر احترام و قدردانی از درخت نارنج و فواید بیشمار آن نیز میباشد. درخت نارنج با شکوفههای معطرش، بخشی جداییناپذیر از هویت این شهر بهاری است و همین نزدیکی، جشنی دلنشین را رقم زده که در آن طبیعت و انسان پیوندی دوباره میبندند.
برای دریافت مشاوره و خدمات تخصصی گردشگری و سفر به سراسر دنیا با bestcanadatours.com مجری مستقیم تورهای مسافرتی و گردشگری همراه باشید.
درخت نارنج، درختی بخشنده و پرفایده است. کوچکترین بخشندگی این درخت عطر شکوفه هایی است که در اردیبهشت فضای کوچه های شیراز را پر می نماید و شهرت شیراز را با شربتش دوچندان می نماید.
آنچه از این درخت به بار می نشیند از عطر گلبرگ های شکوفه هایش تا پوست نارنجش، خواص درمانی زیادی دارد. و البته یکی از بهترین و کار آمدترین استفاده هایش، این است که به عنوان یک نوشیدنی آرام بخش قوی و عالی مورد استفاده قرار می گیرد. به همین دلیل محصول این درخت برای باغبانش اهمیت زیادی داشته و دارد و از قدیم مرسوم بوده که اگر درخت نارنجی که در خانه است، نارنج کم می داد یا اصلا ثمر نمی داد، آن درخت را عروس می کردند و برایش مراسم عروسی برپا می کردند و بر این باور بودند که بعد از برپایی مراسم، آن درخت سال بعد و در فصل بهار بار نارنج خوبی خواهد داشت. برای برپایی این مراسم، زن صاحبخانه، زنان همسایه را به عروسی درخت نارنج دعوت می نماید و همه در زمان تعیین در آن خانه جمع می شوند. زن صاحبخانه اره ای برمی دارد تا شاخه های درخت را ببرد، اما هر بار یکی از زمان همسایه جلو می آید و ضامن درخت می گردد. بعد از آن تور بسیار نازکی روی درخت می کشند، شکرپنیر روی درخت می پاشند، کل می زنند، واسونک می خوانند و شادی می نمایند. درواقع همان طور رفتار می نمایند که در مجلس عروسی دوستان و آشنایان شرکت می نمایند. خوشبختانه هنوز با وجود کمرنگ شدن بعضی رسوم و آیین های اصیل در شهرهای کشورمان، این باور همچنان در میان مردم شیراز وجود دارد و گاهی این مراسم اجرا می گردد.
سخن پایانی:
آیین «عروسی درخت نارنج» فراتر از یک مراسم نمادین است؛ این سنت گرانبها پیوند عمیق میان انسان و طبیعت را نشان میدهد و احترام به زندگی و باروری را در دل خود دارد. حفظ و گسترش چنین رسوم زیبایی، نهتنها به معنای نگهداری از فرهنگ غنی ایرانی است، بلکه به ما یادآوری میکند که چگونه میتوان با طبیعت هماهنگ زندگی کرد و از نعمات بیکران آن بهره برد. امید است که این آیینهای اصیل، همچنان زنده بمانند و نسلهای آینده نیز از این میراث فرهنگی بهرهمند شوند.