منظره ها کارت پستالی در همسایگی تهرانی
به گزارش بلاگ پو، روستای افجه بیخ گوش تهران نشسته است. طبیعت بهاری آن چیزی از منظره ها رشک برانگیزی که در کارت پستال ها می بینیم کم ندارد؛ ترکیبی از آسمانی آبی، برگ های جوانه زده روی درختان و شکوفه های گیلاس که کم کم باز می شوند و صدای پای آب که از در هر کوی آن به گوش می رسد.
افجه روستای آب و جویبار های همواره روان است. اصلا نام افجه یا آبچه که از قدیم روی این روستا گذاشته شده، خود گواه این ماجراست. اگر این روز ها گذرتان به روستای افجه افتاده باشد، کوچه ای را خالی از عبور این جویبار ها نمی بینید؛ هرچه باشد اینجا حوضه آبریز سد لتیان است و همه این رگه های باریک حیات، به پایین دست روستا روانه می شوند تا به سد لتیان بریزند.
باغ ها و زمین های کشاورزی روستا هم از همین جویبار ها سیراب می شوند. این روز ها درختان تازه بیدار شده از خواب زمستانی، شکوفه های گیلاس را به باغ های افجه هدیه می نمایند. دشت هویج، یکی از مهمترین مقصد گردشگرانی است که پا به منطقه ها خوش آب و هوای لواسان می گذارند. پیشنهاد ما این است که در روز های بهاری پیش رو دیدار با این روستا با چشم انداز ها مسحورنماینده اش را در برنامه های طبیعت گردی تان قرار دهید.
این آبادی 4 قرن قدمت دارد
روستای تاریخی و قدیمی افجه، خانه هایی با سقف های تیرچه ای و در های چوبی دارد. کم نسیت تعداد خانه هایی که از زیر اتاق هایش جوی آبی روان شده و از حیاطش صدای شرشر آب به گوش می رسد. حمام تاریخی روستا که قدمت آن را به دوره صفویه نسبت می دهند، بازسازی شده و همچنان فعال است؛ گاهی اهالی محله برای سرگرمی تن به آب این حمام عمومی می زنند و گاه گردشگران در روز های گرم تابستان به آن جا می فرایند. قدیمی ترین اجزای به جای مانده در این حمام، سقف طاقی شکل آن است و با اندکی اغماض، معماری کلی آن. بد نیست بدانید تنها نیمی از وسعت حمام تاریخی افجه بازسازی شده و نیم دیگر ساختمان حمام بر اثر بی توجهی از بین رفته و به ویرانه ای تبدیل شده است.
قصابی پاچنار
چنار محله پایین یکی از دیدنی های روستای افجه است که تنه قطور آن تا 40 سال پیش دکان قصابی بود. چنار قدیمی درست روبروی مسجد افجه قرار گرفته است و جوی آب باریکی از کنارش رد می شود. حسین آقا قصاب را اغلب اهالی این روستا به خاطر دارند که داخل تنه این درخت برای خودش قصابی کوچکی دست و پا نموده بود. صاحب قصابی پاچنار، شقه گوشت را از تنه درخت، درست بالای سر جوی آب روان آویزان می کرد. خنکای آب و سایه درخت فرصت فاسد شدن را به گوشت ها نمی داد؛ البته حسین آقا قصاب هم حساب مصرف گوشت روزانه روستا دستش بود و بیشتر از اندازه مصرف روزانه، کا روستا، دامی را تلف نمی کرد. بعد از فوت حسین قصاب، دیگر کسی در تنه این درخت کسب و کاری راه نینداخت. چنار محله بالا این روز ها جایی برای بازی و سرگرمی بچه های روستا است.
حالا که گذرتان به محله پایین افتاده، بد نیست سری هم به سقاخانه قدیمی افجه بزنید که درست روبروی قصابی پاچنار و دیوار به دیوار مسجد روستا قرار گرفته است.
کوهپیمایی در راستا دشت هویج
دشت هویج مهمترین مقصد طبیعت گردانی است که روز های پایانی هفته راهی افجه می شوند. برای رسیدن به این دشت باید دو ساعتی کوه پیمایی را به جان خریداری کنید. دشت هویج، همانطور که از نامش پیداست در گذشته محلی برای کاشت صیفی جات و به خصوص هویج بود. اما این روز ها خبری از این محصولات در دشت هویج نمی بینید. محلی های افجه به این دشت گرچال، گیاه چال و دشته می گویند. گرچال یا گیاه چال به معنی جایی است که در آن گیاه می روید.
تا چند سال پیش رسم بر این بود که گرچال را برای مدت 10 سال به یک طایفه اهل افجه اجاره می دادند تا در آن به کشت و کار بپردازند و محصولش را برداشت نمایند. با تغییر شغل مردم روستا از کشاورزی و صیفی کاری به باغداری، کاشت هویج در دشته هم از رونق افتاد. اولین نهال های سیب و گیلاس حدود 50 سال پیش به این روستا رسیدند و این روز ها افجه یکی از صادرنمایندگان مهم گیلاس تهران به شمار می رود.
این روز ها اگر گذرتان به دشته افتاده باشد، بخش هایی از زمین های آن را می بینید که به وسیله دامداران زیر کشت رفته تا خوراک دام ها را تهیه نمایند. با رسیدن به دشت هویج می توانید به تماشای آسمان آبی و گاه ابری افجه بنشینید و اگر رو به سوی جنوب بچرخانید، سد لتیان را از دور می بینید.
قله های دور دست
گردشگرانی که اهل کوهنوردی در اطراف تهران هستند قله های اطراف افجه را به خوبی می شناسند؛ از ساکا گرفته تا آتش کوه و آبشار های فصلی ای که با آب شدن برف های بالادست، راهشان را از میان سنگ ها به پایین کوه و سد لتیان دراز می نمایند. تماشای طلوع آفتاب در دشته هم هواداران زیادی دارد. برای همین هم کوهنوردانی که راه قله های شمالی تهران را در پیش گرفته اند شب را به استراحت در تنها بومگردی دشته می گذرانند تا خودشان را به تماشای طلوع خورشید از لابلای کوه های مشرف به دشت مهمان نمایند. بعد هم راهی مقصد دومشان می شوند و به کوهستان می زنند.
قلعه ساروجی
یکی از قلعه های تاریخی کوه های شمیرانات که در نزدیکی روستای افجه قرار گرفته است، قلعه ساکا است. این قلعه که با ساروج، آجر، خشت و گل، ملات گچ و سنگ لاشه ساخته شده، از پایین دست هم قابل مشاهده است. قدمت این قلعه تاریخی به دوره صفویه بر می شود و موقعیت آن به نحوی است که به اغلب منطقه ها روستایی شمیران اشراف دارد. محافظت در برابر حمله دشمن در زمان حمله، علت ساخت این قلعه در ارتفاعات مشرف به منطقه کوهستانی است.
قلعه ساکا سالیان درازی است که بدون بازسازی و رسیدگی به حال خود رها شده. از طرفی حفاری های غیرمجازی که پای این قلعه انجام گرفته، به وخامت حال و روز آن دامن زده است. با این حال اگر خودتان را پای این قلعه قدیمی برسانید، علاوه بر درک معماری و کاربرد این قلعه، چشم انداز ای مشرف به کوهستان نصیبتان می شود. بد نیست بدانید با عبور از روستای افجه و شروع راستا دشته و گرچال، دیگر خبری از جاده آسفالت نیست و تنها در بخش هایی از این راستا جاده ای مالرو به چشم می خورد. پس خودتان را برای یک کوهپیمایی چند ساعته آماده کنید.
5 کیلومتر تا لواسان
افجه تنها روستای هدف گردشگری در شمیرانات است و روستای نمونه گردشگری استان تهران. با این حال در این منطقه چندان خبری از خدمات اولیه برای گردشگران نیست. تنها مرکز گردشگری فعال در این روستا، مجتمع بومگردی است که کمی پایین تر از دشت هویج به چشم می خورد. اگر با وسایل نقلیه عمومی قصد سفر به این روستای خوش آب و هوا و زیبا را دارید، کافیست سوار تاکسی های خطی ای شوید که از میدان تجریش به سمت لواسان راهی می شوند. تاکسی های روستای افجه هم در میدان اصلی لواسان انتظار مسافران را می کشند. برای رسیدن به این روستا کافیست 5 کیلومتر در راستا شمال شرقی میدان لواسان حرکت کنید.
منبع: فرارو