کدام افراد نمی توانند دعای کمیل را بخوانند؟! - بلاگ پو

را شاید بتوان یک دعای عاشقانه میان بنده و پروردگار دانست. دعایی که در آن فرد به هر دری می زند تا خداوند گناهانش را ببخشد و نظر محبتش را از وی برنگرداند.

امروز میخواهد تا این دعای عاشقانه و بی نظیر را به شما معرفی نموده و خواص آن را برای شما برشمارد. پس پیشنهاد می کنیم با ما همراه باشید.

دعای کُمَیل دعایی است از حضرت علی (ع) که به کمیل بن زیاد نخعی تعلیم نموده است.

این دعا دارای مضامین بلند و متعالی در شناخت خداوند و درخواست بخشش گناهان است.

علامه مجلسی دعای کمیل را بهترینِ دعا ها دانسته است.

کمیل کیست؟

کمیل بن زیاد بن نهیک نخعی از قبیله نخع، از تابعین اصحاب رسول خدا (ص) و از یاران خاص امام علی (ع) و امام حسن (ع) است.

وی 18 سال از عمر خود را در دوران رسول خدا (ص) سپری کرد.

وی از جمله شیعیانی است که در روز های اول خلافت حضرت علی (ع) با او بیعت کرد و در جنگ های امام علی (ع)، از جمله صفین حضور داشت. او را صاحب سرّ امیرالمومنین (ع) نیز می دانند.

کمیل از جمله ده نفری است که در زمان عثمان از کوفه به شام تبعید شدند.

کمیل در سال 82ق به دستور حجاج بن یوسف ثقفی کشته شد.

از آنجا که این دعا را کمیل از امام علی (ع) روایت نموده، به دعای کمیل مشهور شده است.

منبع دعای کمیل

منبع دعای کمیل کتاب مصباح المتهجد شیخ طوسی است.

شیخ طوسی این دعا را به نام دعای خضر ضمناً اعمال ماه شعبان آورده است. وی می گوید: روایت شده که کمیل بن زیاد نخعی امیرالمؤمنین (ع) را دید که در شب نیمه ماه شعبان در حال سجده این دعا را می خواند سپس دعای مشهور کمیل را نقل می نماید. سید بن طاووس در اقبال الاعمال، علامه مجلسی در زاد المعاد و کفعمی ضمناً اعمال نیمه شعبان این دعا را آورده اند. شیخ عباس قمی نیز در مفاتیح الجنان دعای کمیل را به نقل از مصباح المتهجد آورده است. علامه مجلسی دعای کمیل را بهترین دعا معرفی نموده است.

شرحی مختصر از دعای کمیل

دعای نورانی کمیل با درخواست از خداوند شروع شده و ضمناً آن به عوامل استجابت دعا و موانع آن اشاراتی شده و اینکه با اهمیت ترین و اساسی ترین درخواست های انسان از پروردگارش چه باید باشد.

ضمناً مطالب این دعای گرانقدر برخی از سنت های لایتغیر خداوند در جهت منتهی به زندگی مطلوب اخروی هم مورد تذکر قرار گرفته است، سنت هائی که انسان ها برای رسیدن به مقصد مطلوب حیات به شناسائی آن ها احتیاج اجتناب ناپذیر دارند و خاتمه این گنجینه مملو از جواهرات درخشان قدسی با تقاضا و درخواست صلوات از خداوند برای وجود مبارک رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) و ائمّه معصومین (علیهم السلام) انتها یافته است.

قابل توجه است که خود این درخواست یعنی صلوات بر آن ذوات مقدسه، یکی از شرایط اصلی استجابت دعا ها است و ضروری است قبل از درخواست بنده ها از خداوند و همچنین بعد از آن، این دعای خاص با فواید عظیمش مورد توجه انسان ها قرار بگیرد.

بدین معنا که؛ انسان ها برای استجابت دعا ها و درخواست های خود اول باید از خداوند درخواست نمایند که آن ذوات مقدسه را مورد عنایت خود قرار بدهد و بعد از درخواست های شخصی خود هم همینطور عمل نمایند.

حضرت علی (ع) این دعا را با نام خداوند شروع می نماید و سپس در چند فقره، خداوند را به رحمت، قوت، جبروت، عزت، عظمت، سلطنت، ذات، اسماء، علم و نور الهی، قسم می دهد.

بعد خداوند را با یا نُورُ یا قُدُّوسُ یا أَوَّلَ الْأَوَّلِینَ وَ یا آخِرَ الْآخِرِینَ ندا می نماید و آثار و پیامد های اعمال آدمی را متذکر می گردد و از خداوند طلب آمرزش می نماید.

حضرت در فقره بعد، با یاد خدا به خدا تقرب می جوید، خدا را شفیع درگاهش قرار داده و از خدا می خواهد که به پیشگاه خدا نزدیک گردد، سپاسگزاری را به او یاد دهد، یاد خدا را به خود الهام دهد و از خدا طلب خضوع و خشوع می نماید و با عباراتی شدت اشتیاق خود به حق را ابراز می دارد.

در ادامه به فرمان عالم گیر خداوند اشاره نموده و با عباراتی خداوند را بخشایشگر خطاپوش معرفی می نماید.

در بند های دیگر، آن حضرت، ستار العیوب بودن خداوند، دفع بلاها، حفظ لغزش ها و عدم استحقاق بنده به تعریف و تمجید ها را بیان می نماید و به ضعف و نقص و بدحالی، به سنگینی بلا و گرفتاری و قصور و نارسایی ها و... اشاره می نماید و از آن ها نزد خداوند شکوه نموده و از لطف و کرم الهی برای برطرف آن ها کمک می خواهد و با توسل به عزت خداوند از او خواسته هایی مطرح می نماید و به تسویل نفس و تزیین شیطان اشاره می نماید. با اشاره به سابقه لطف ازلی عنوان می نماید که خداوند موحدان و پرستشگران را در آتش جهنم نمی سوزاند.

سپس آن حضرت به مقایسه بلا های جهان با عذاب آخرت می پردازد و می گوید: ای مولای من گیرم که بر عذاب تو صبور باشم چگونه بر دوریت صبر کنم؟ بعد به امید بنده مؤمن به رحمت خداوند اشاره می نماید و می گوید آیا مومن و کافر یکسانند؟ و در انتها با ندا کردن خداوند به صفاتی، از خداوند حاجت هایی می طلبد.

بهترین زمان برای خواندن دعای کمیل

با توجه به گفته سید بن طاووس در کتاب اقبال الاعمال زمان قرائت دعای کمیل، نیمه شعبان و شب آدینه است؛ و در ایران نیز رسم بر این است که شیعیان این دعا را در نیمه شعبان و شب های آدینه در مکان های مذهبی به صورت جمع می خوانند.

ثواب قرائت دعای کمیل

سید بن طاووس در کتاب اقبال الاعمال بعد از اینکه کلام شیخ طوسی در مصباح المتهجد را می آورد، روایت دیگری را نقل می نماید که کمیل بن زیاد می گوید:

روزی با مولای خود، امام علی (ع) در مسجد بصره نشسته بودم و جمعی از اصحاب حضرت هم حضور داشتند.

از حضرت سؤال شد که معنای این آیه که خدا می فرماید: فِیهَا یفْرَقُ کلُّ أَمْرٍ حَکیمٍ چیست؟

حضرت فرمودند: آن شب نیمه شعبان است. سوگند به کسی که جان علی در دست قدرت اوست هیچ بنده ای نیست جز اینکه تمام آنچه بر او از نیکی و بدی می گذرد، در شب نیمه شعبان برایش تقسیم می گردد تا آخرسال او. هر بنده ای که آن شب را به عبادت احیا کند و دعای حضرت خضر را بخواند، دعای او مستجاب می گردد.

کمیل می گوید: وقتی که حضرت به منزل خود رفتند، وقت شب به خدمت آن بزرگوار رسیدم.

حضرت فرمودند: برای چه کاری آمدی؟

عرض کردم به طلب دعای خضر آمده ام.

امیرالمومنین فرمود: ای کمیل، اگر این دعا را حفظ کردی هر شب آدینه یا در هر ماه و یا سالی یکبار و یا لااقل در تمام عمر یک مرتبه بخوان تا امور تو کفایت گردد.

خداوند تو را کمک می نماید، روزی تو زیاد می گردد و البته از مغفرت هم محروم نخواهی شد. ای کمیل، مدتی که تو با ما مصاحب هستی، موجب شده که تو را به چنین نعمت و کرامتی سرافراز گردانم. ای کمیل بنویس: اللهم انی اسئلک برحمتک....

چه افرادی نمی توانند دعای کمیل را قرائت نمایند؟

براساس حکم فقهی دعای کمیل، افراد جُنُب و حائض اگر دعای کمیل بخوانند احوط و بهتر آن است که آیه أَفَمَن کانَ مُؤْمِنًا کمَن کانَ فَاسِقًا لَّا یسْتَوُونَ که جزء آن است، نخوانند، چون جزء سوره حم سجده است.

اما برخی از فق ها خواندن این آیه را برای حائض و جنب حرام می دانند.

کشتی کروز: کشتی کروز: سفری لوکس و در عین حال مقرون به صرفه به اقیانوس