9 آذر، جشن آذرگان اصیل و باشکوه خجسته باد - بلاگ پو

انگیزه و صندلی بزرگداشت آذرگان در فرهنگ ایران

هم نامی روز و ماه به نام ایزد آذر و بزرگداشت صندلی آن در اندیشه ایرانیان محترم بود. از جشن های مهم آتش در تقویم ایرانیان و ستایش اهورا مزدا جشن آذرگان است، چرا که ایرانیان اعتقاد داشتن آذر ایزد نگهبان آتش و فروزه اهورامزدا است و چون آتشی که از عناصر مهم طبیعت بود، گرمایی جاودانه در حیات زندگی و نور آرام بخشی به دنیای پیرامون جاری می سازد که این خود نشانی از و جود آذر اهورایی است تا در قلب و روح جانان و یاران اهورامزدا راه روشنایی که حکم این روز است بخشد. همچین، روزی در فرهنگ ایرانیان بزرگداشت آذرگان روز دعا و پاکی و جاودانگی جای گرفته تا انگیزه ایی باشد برای آیندگان.

آیین های جشن آذرگان

در روز نهم آذر ماه، زرتشت به یاران و پیروانش دستور داد در آتشکده ها جمع شوند و به پرستش و عبادت بپردازند و برای خودشان و دنیا دعا خیر و برکت نمایند. آیین بزرگداشت آذرگان همچون اسمش با بزرگ و باشکوه است، برگزار نمایندگان جشن بهترین و مرغوب ترین چوب ها را در آتشگاه جمع آوری می نمایند تا در هنگام سوختن شکل زیبا و بوی خوش را در فضا بوجود بیاورد. پس از روخ نمایی شعله های آتش هرکسی به مناسبت آغاز سرما، از آتش گرگرفته آتشگاه ذغال سرخ و آتشینی به منزل خود می برند و قسم می خورند که تا سرانجام زمستان در خانه هایشان فروزان بماند، زیرا روشنایی و گرمای آن را پر از برکت و شادی می دانستند. در هنگام جشن خواندن پنجمین نیایش خرده اوستا به نام آتش نیایش در آذر روز، سنتی همگانی بوده و نیاکانمان آذرگان را روزی خجسته می دانستند و در تمام خانه ها به شادی و خواندن نیایش و برپایی سفره هایی مملو از خوراکی های گوناگون و بر سر بام ها آتش افروخته و با شادمانی در منازل و آتشکده ها، جشن می گرفتند. مسعود سعد سلمان، شاعر پارسی سخن در قطعه هایی که برای نام ماه های ایرانی سروده، درباره آذرماه می گوید:

ای ماه، رسید ماه آذر / بر خیز و بده می چو آذر آذر بفروز و خانه خوش کن / ز آذر صنما به ماه آذر

ای خرامنده سرو تابان ماه / روز آذر می چو آذر خواه شادمان کن مرا به می که دنیا / شادمان شد به فر دولت شاه