آسپرین و رابطه آن با سکته قلبی - بلاگ پو

آسپیرین برای بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، بی خطر است

این مطالعه که روی بیش از 2300 بیمار انجام شد، نشان داد افرادی که روزانه آسپرین مصرف میکردند، برای بستری شدن در بیمارستان یا مردن به خاطر نارسایی قلبی، بیشتر در معرض خطر نبودند.

دکتر شونیچی هوما، پژوهشگر ارشد این مطالعه، شرح داد، این امر موجب نگرانی بود، زیرا از لحاظ تئوری آسپرین می تواند با مزیت های بعضی از داروهای نارسایی قلبی تداخل داشته باشد.

علاوه بر این، دو مطالعه گذشته، مصرف آسپرین را به افزایش خطر ابتلا به عوارض قلبی مرتبط نموده اند.

اما این مطالعه تازه که آسپرین را با وارفارین که رقیق نماینده خون است، مقایسه کرد، در جمعیتی بزرگتر و به مدت طولانی تری انجام پذیرفت - این پژوهش 168 بیمار را در مراکز 11 کشور طی 10 سال مورد مطالعه قرار داد.

هوما، معاون بخش قلب و عروق در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا/ پروتستان در شهر نیویورک، گفت: من فکر می کنم این ترس را باید از بین برد که ممکن است در تجویز آسپیرین اثر منفی وجود داشته باشد.

هوما و همکارانش این یافته ها را 31 ژوئیه به صورت آنلاین در مجله JACC: نارسایی قلبی، منتشر کردند.

دکتر کریستوفر اوکانر متخصص قلب و سردبیر این مجله است.

او موافق است که این نتایج دلگرم نماینده هستند.

اوکانر گفت: در مقایسه با مطالعات کوچکتر پیشین، این مطالعه احتمالا بیشتر به حقیقت نزدیک است.

اوکانر در ادامه گفت که فکر می نماید این نتایج پیامدهای فوری برای مراقبت از بیماران مبتلا به نارسایی قلبی داشته باشند.

طبق آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا، نزدیک به 6 میلیون آمریکایی از نارسایی قلبی رنج میبرند.

نارسایی قلب یک بیماری مزمن است که در آن عضله قلب دیگر نمیتواند به میزان کافی برای برطرف نیازهای بدن خون پمپاژ کند.

این مسئله باعث ایجاد نشانه هایی مانند خستگی، نفخ و تورم در اندام ها می گردد.

اغلب نارسایی قلبی ناشی از آسیب به عضله قلب از یک حمله قلبی یا بیماری عروق کرونر است.

اوکانر گفت: به طور کلی، این بیماران باید برای محدود کردن خطر ابتلا به حمله قلبی یا تکرار آن آسپرین مصرف نمایند.

مشکل دو دسته دارویی است که در مدیریت نارسایی قلبی اهمیت زیادی دارند، نگرانی هایی در خصوص اینکه آسپرین می تواند با مهار نماینده های ACE یا مسدود نماینده های گیرنده آنژیوتنسین (ARB ها) تداخل داشته باشد، وجود دارد. این داروها ترشح ترکیبات پروستاگلاندین ها را در خون افزایش می دهند، در حالی که آسپیرین آنها را کاهش می دهد.

برای مطالعه تازه، تیم هوما داده ها را از یک کارآزمایی بالینی تجزیه و تحلیل کردند که در آن بیماران مبتلا به نارسایی قلبی به طور تصادفی برای مصرف آسپرین یا وارفارین، که برای جلوگیری از لخته شدن خون استفاده می شوند، مشخص شدند.

بیماران در گروه آسپیرین روزانه 325 میلی گرم آسپرین مصرف می کردند.

نتایج نشان دادند، طی 10 سال، تقریبا بیش از 19 درصد از بیماران گروه مصرف نماینده آسپیرین برای نارسایی قلبی بستری شده بودند و یا در اثر بیماری جان خود را از دست داده بودند. این نتایج در مقایسه با کمتر از 23 درصد از مصرف نمایندگان وارفارین بودند.

تیم هوما عوامل دیگر، از جمله سن بیمار و شدت بیماری قلبی، را هم منظور کردند. در نهایت، اختلاف آماری بین دو گروه در خطر عوارض ناشی از نارسایی قلبی وجود نداشت.

برای اوکانر، خلاصه کلام برای بیماران مبتلا به نارسایی قلب ساده است: اگر آسپیرین را برای بیماران توصیه می کنید، این کار را ادامه دهید.

البته آسپیرین بدون خطر نیست.

آسپرین می تواند باعث خونریزی در دستگاه گوارش گردد یا حتی در سکته مغزی (خونریزی مغزی) نقش داشته باشد.

هوما گفت، بیماران باید هرگز آسپرین را بدون تجویز پزشک مصرف ننمایند.

دکتر سوزان گراهام، متخصص قلب و عروق که در این تحقیق هم مشارکت داشته است، اشاره وسیعتری میکند: به طور کلی، بیماران قلبی و افراد سالمند اغلب در هر زمان خاصی از داروهای تجویزی زیادی استفاده می نمایند.

گراهام، استاد پزشکی در دانشگاه بوفالو، نیویورک، ادامه داد: این مسئله به اهمیت مطالعه تعاملات احتمالی داروها اشاره دارد.

او گفت: ما باید مطالعات خود را ادامه دهیم تا اطمینان حاصل کنیم که کار درست را انجام می دهیم.

هوما و بعضی از همکارانش در این تحقیق گزارش کردند که هزینه های تحقیق یا دستمزد های مربوط به صنعت داروسازی را دریافت می نمایند.

منبع: سایت راستینه

منبع: راسخون