آسیب های استفاده از تلویزیون برای بچه ها - بلاگ پو

با انتخاب ها و رفتارهای نادرست مان. بچه ها ناآرام تر از قبل هستند، تمرکزشان کم تر شده است و اختلال های متفاوت در سنین پیش از دبستان در آن ها مشهود شده. یکی از مهمترین دلایل آن، استفاده بیش از اندازه از تلویزیون، تبلت و موبایل است یا استفاده از این وسایل در سنین پایین. برای تاکید بر مضررات تلویزیون، به چند تحقیق سر زدم و آن ها را خلاصه و ترجمه کردم.

همه می دانیم که نشستن زیاد باعث افزایش وزن و بیماری های مزمن می شود. بر اساس آخرین تحقیقات اجرا شده، میزان فشار خون بچه ها با فعالیتی که برای زمان اوقات فراغتشان انتخاب می کنند، نسبت دارد. تلویزیون دیدن، استفاده از کامپیوتر یا تبلت و کتاب خواندن، تمامی رفتارهایی نشسته هستند اما تاثیر همه آن ها بر فشار خون یکسان نیست.

با بررسی 111 کودک 3 تا 8 سال در آمریکا متوجه شدند که هر چه بچه ها بیشتر تلویزیون تماشا می کنند، فشار خونشان بیشتر افزایش پیدا می کند و این میزان افزایش، وابسته به میزان وزن کودک نیست که آیا او کودکی چاق است یا کودکی سالم با وزنی طبیعی.

این تحقیقات نشان می دهند که نشستن زیاد بچه ها به خصوص هنگام دیدن تلویزیون، باعث افزایش فشار خونشان می شود. در بین سرگرمی های نشستنی، تلویزیون برای بچه ها بدترین است. بچه ها زیر دو سال اصلا اجازه دیدن تلویزیون را ندارند و بچه ها 2 تا 3 سال می توانند حداکثر روزی یک ساعت و بچه ها 3 تا 6 سال حداکثر تا یک ساعت ونیم تلویزیون ببیند یا از وسایل دیجیتال استفاده کنند.

تلویزیون دیدن بدتر از دیگر فعالیت های نشستنی است، چون آن ها هیچ حرکتی ندارند. در ضمنً هنگام تلویزیون دیدن این امکان وجود دارد که بچه ها از غذاهای ناسالم مانند چیپس، پفک و هله هوله های نمکی استفاده کنند که آن ها نیز باعث بالا رفتن فشار خون شان می شود.

تماشای تلویزیون فارغ از اینکه هدف آموزشی داشته باشد یا فقط برای سرگرمی باشد، تاثیرات منفی بسیاری دارد. تلویزیون در هر صورت به بچه ها صدمه می زند. آسیب هایی که تلویزیون برای بچه ها دارد در سال 1999 ثابت شد.

اما پس از آن با آمدن اینترنت، دی وی دی، تبلت، کامپیوتر و مدیاهای متفاوت، اما امروزه با وجود آگاهی از این مضرات، بچه ها یک ساله نیز روزانه بین یک تا دو ساعت از وقت خود را با تلویزیون و مدیاهای مختلف سپری می کنند. به همین دلیل رسانه های تبلیغاتی سعی دارند، گروه هدف خود را به صفر سال کاهش دهند.

حتی اگر برنامه های تلویزیون آموزشی باشد، تاثیری منفی بر روی پروسه رشد بچه ها دارد و به آن ها صدمه های جبران ناپذیر وارد می کند. مطالعات و تحقیقات بسیاری نشان می دهند که ساعت های زیاد جلوی تلویزیون نشستن باعث صدمه زدن به رشد زبانی کودک می شود.

بازی آزاد با اسباب بازی ها، تاثیرات آموزشی بسیار بیشتری از تلویزیون و برنامه های آموزشی دی وی دی ها و اپلیکیشن ها دارد. بچه ها خردسال بیش از همه از ارتباط با دیگر انسان ها می آموزند و نه از صفحه مانیتور.

بر اساس این تحقیقات هر چه استفاده از تلویزیون ساعات بیشتری باشد، نمرات بچه ها در مدرسه بدتر می شود. حتی برنامه های کودک صدمات جبران ناپذیری را به رشد کودک وارد می کنند.

در دانشگاه واشینگتن 80 کودک را مورد بررسی قرار دادند و مشاهده کردند که حتی برنامه های آموزشی بچه ها، به رشد خردسالان صدمه وارد می کنند. هیچ کدام از تحقیقات اجرا شده تا به حال نشان نمی دهد که تلویزیون اصلا برای بچه ها مفید است.

یکی از دلایلی که تلویزیون به مغز بچه ها آسیب وارد می کند تغییرات بسیار سریع تصاویر، صحنه ها، صداها و روشنایی است. این ها باعث می شود که در بچه ها خردسال حساسیت بیش از اندازه به وجود بیاید.

حتی روشن گذاشتن تلویزیون در پس زمینه باعث می شود که به بچه ها صدمه وارد شود و شنوایی و بینایی آن ها را بیش از اندازه حساس می کند.

هر ساعتی که بچه ها خردسال در جلوی تلویزیون سپری می کنند، صدماتی را به آنان وارد می کند که در سنین مدرسه خود را نشان می دهد. تحقیقی بر روی بیش از هزار کودک در کانادا نشان می دهد که استفاده زیاد از تلویزیون در سن 2 تا 4 سال، باعث ناتوانایی های بیشتر در مدرسه می شود.

بچه های که بیشتر از دیگر بچه ها از تلویزیون استفاده کرده اند، 7 درصد کمتر از دیگر بچه ها، در کلاس مدرسه مشارکت و بازده دارند، به خصوص در ریاضی. در بچه ها ده تا یازده ساله استفاده بیش از اندازه از صفحه موبایل و تبلت نشان داد که آن ها بیشتر از دیگران دچار اختلالات احساسی، روانی بیش فعالی و سو ءرفتار با همسالانشان می شوند.

در این تحقیق هزار کودک 10 تا 11 ساله بررسی شدند که باید فرم هایی را پر می کردند که وضعیت روانی شان را در مصاحبه نشان می داد.

در سال 2005 بررسی 10 هزار کودک در آلمان نشان داد که بچه های که بیش از سه ساعت در روز تلویزیون تماشا می کنند، هنگام ورود به مدرسه 50 درصد بیشتر از همسالان شان مسائل کلامی و آموزش زبانی دارند. در بچه های که بیش از 4 ساعت تلویزیون نگاه می کردند، در فعالیت های ماهیچه های بزرگ نیز مسائل چشم گیری داشتند.

مشکل دیگری که محققان به آن اشاره کرده اند، صدمه به قسمتی از مغز است که مهارت های خودتنظیمی در آن شکل می گیرد.

استفاده از تلویزیون مانند استفاده از سیگار است. همانطوری که کشیدن هر سیگار، 11 دقیقه زندگی را کوتاه تر می کند، نیم ساعت تلویزیون دیدن دقیقا همان کار را می کند. مطالعه طولی که در استرالیا انجام شد و از سال 1999 تا 2008 طول کشید، 11 هزار بزرگسان بالای 25 سال را بررسی کرد.

نتیجه این بود که هر یک ساعتی که این افراد تلویزیون تماشا کرده بودند، باعث شده که امید به زندگی شان، 21،8 دقیقه کاهش یابد. آنهایی که روزانه 5 ساعت تلویزیون تماشا می کنند 5 سال کوتاه تر از دیگران زندگی می کنند.

همان طور که می دانیم دوران کودکی سن بسیار مشخص کننده ای برای رشد مغز و شکل گیری رفتار است. بچه ها هرچه کوچکتر باشند، تلویزیون تاثیر بدتری بر روی آنان می گذارد. از همه بدتر نوزادانی هستند که در جلوی تلویزیون قرار داده می شوند. مغز یک نوزاد، برای یادگیری نیاز به پاسخ و عکس العمل متقابل دارد و تلویزیون این عکس العمل و پاسخ را برای آن ها ندارد.

بهترین حالت این است که بچه ها تا سه سالگی اصلا تلویزیون نبینند. اگر قرار باشد بچه ها تلویزیون تماشا کنند، باید برنامه های انتخاب شده و بسیار کوتاه را ببینند و آن هم در آغوش والدینشان بنشیند و نه این که به تنهایی تلویزیون تماشا کنند. تحقیقات یک موسسه تایلندی نشان می دهد حتی دی وی دی های آموزشی که برای نوزادان تهیه شده اند، می توانند به حرف افتادن بچه ها را به تعویق بیاندازد.

بنابر این تحقیقات، بهتر است بچه ها را جلوی تلویزیون تنها نگذارید و برنامه ها را حتما قبلا خودتان تماشا کنید. کارتون های والت دیزنی هیچ کدام از نظر محتوا و زمانی مناسب بچه ها زیر 6 سال نیستند، از نشان دادن آن ها به بچه ها زیر6 سال خودداری کنید.

غذاخوردن بچه ها باید در کنار شما انجام شود، در زمان غذا با هم درباره روزتان تبادل احساس و نظر کنید. غذاخوردن جلوی تلویزیون و به تنهایی برای بچه ها مناسب نیست.

پایگاه اینترنتی الفبا

سفر به کیش

تور استانبول