آماده باش سربازهای چینی! - بلاگ پو

مدرن دیپلماسی در این رابطه می نویسد: امکان دارد که چین، هیچ علاقه و منفعتِ کوتاه مدتی برای مشارکت در بحث تضمین امنیت مناطقی نظیر آسیای مرکزی و یا ساحل شرقی آفریقا نداشته باشد. با این همه، این مساله به هیچ اسم چین را از انجام آماده سازی های گسترده جهت ایجاد همکاری ها و مشارکت های نظامی و سیاسیِ طولانی مدت در بخش های مختلف دنیا، با هدف تقویت موضع خود از حیث اعمال قدرت و یا کسب منافع اقتصادی، باز نمی دارد.

به گزارش خبرنگاران، جمهوری خلق چین با تاکید بر ضرورت ایجاد روابط برد-برد میان ملل مختلف که مبتنی بر مسائلی اقتصادی، تجاری و سرمایه گذاری است، تا به امروز تا حد زیادی از هر گونه مداخله سیاسی و نظامی در مسائلی که در ورای مرز های آن وجود دارند، قویا خودداری نموده است. با این همه، بسیاری از ناظران و تحلیلگران به طرح این سوال می پردازند که چین تا چه زمان قادر است که این سیاست را به پیش برد؟

در این راستا، چین نخستین گام خود جهتِ اعمال قدرت نظامی در عرصه بین المللی را در سال 2017 و همزمان با احداث نخستین پایگاه نظامی خارجی خود در کشور آفریقاییِ جیبوتی، برداشت. در جیبوتی، کشور های دیگری نظیر آمریکا، فرانسه، ژاپن و احتمالا در آینده نزدیک، عربستان هم پایگاه های نظامی دارند. احداث این پایگاه نظامی از سوی چین تا حد زیادی اهمیت قابل توجهی را که چین برای منطقه شاخ آفریقا قائل است، نشان داد.

اخیرا هم یک مقاله که در یکی از کتاب های چاپ تشکیلات نظامی چین به چاپ رسیده، به وضوح از ضرورت آماده شدنِ چین جهت اعمال قدرت نظامی در اقصی نقاط دنیا سخن گفته است. در این مقاله به طور خاص به این مساله اشاره شده که چین باید به کشور های خارومیانه، آسیا، و بعلاوه آفریقا، آموزش های سیاسی و نظامی را ارائه کند و در این زمینه کاملا فعال باشد.

مقاله مذکور تاکید می نماید: دانشجویان و به طور کلی افرادی که در چین درس می خوانند، به طور معمول، نخبگان سیاسی و نظامی، و یا وابستگانِ نخبگان سیاسی و نظامی در کشور های خود هستند. پس از اینکه آن ها تحصیلات خود را در چین به سرانجام برسانند و به کشور های خود بازگردند، به احتمال زیاد در زمره رهبران عالی رتبه سیاسی و نظامی کشورهایشان قرار خواهند گرفت. بدون تردید این مساله یک موضوع مهم و کاملا مفید برای چین، جهت توسعه نفوذ خارجی اش است و حتی می تواند به توسعه صادرات تسلیحات نظامی چین هم یاری قابل توجهی کند.

این مقاله چینی به طور خاص تاکید دارد که دانشگاه ها و مراکز آموزشی چین برای بسیاری از دانشجویان کشور های در حال توسعه در مقایسه با دانشگاه های غربی، از مجذوب کنندهیت بیشتری برخوردار هستند. بسیاری از کشور های غربی برای کشور های در حال توسعه، شروط مختلفی را مشخص می نمایند و همین مساله از جانب این دسته از کشورها، چندان خوشایند نیست.

این مقاله می نویسد: دانشگاه های نظامی چین، هیچگونه پیش شرطی را برای پذیرش دانشجویان خارجی نظیر همتایان غربی خود طلب نمی نمایند. دانشجویان خارجی در چین، تاکتیک ها و راهبرد های نظامی چینی را فرا می گیرند و در عین حال، نحوه کار با تسلیحات چینی را هم فرا می گیرند. البته که چین در بحث فروش تسلیحات به کشور های مختلف هم هیچ پیش شرط سیاسی را قرار نمی دهد. امری که عملا چین را به کشوری مجذوب کننده برای کشور های مختلف دنیا در بحث خرید تسلیحات از آن تبدیل می نماید.

در ماه های اخیر، بعضی تحولات بین المللی حادث شده اند که در نوع خود، رویکرد چین مبنی بر عدم مداخله در مسائلی فرامرزی این کشور را با چالش رو به رو نموده اند. امری که به نوعی محاسبات راهبردی چین را با نوعی پیچیدگی رو به رو نموده است. به اسم مثال، اقدام اخیر ایالات متحده آمریکا در خروج از افغانستان و اوج گرفتن قابل توجه طالبان در این کشور، به نحوی جدی چین را با خطر استقرار یک دولت افراط گرا در جوار مرز های خود روبرو ساخته است.

نباید فراموش کرد که پیشروی های نظامی اخیر طالبان در افغانستان، تا حد زیادی افراد و گروه های افراط گرا در پاکستان را هم تشویق و ترغیب نموده و عملا امکان توسعه افراط گرایی در منطقه که به هیچ اسم در راستای منافع چین نیست را تقویت نموده است.

در این راستا، یک مقام ارشد پاکستانی می گوید: نیرو های افراط گرا در افغانستان با پیروزی طالبان در این کشور خواهند گفت حال که آمریکا به اسم یک ابرقدرت در دنیا از طالبان بازنده شد، ارتش پاکستان از چه جایگاهی برخوردار است که بخواهد در مقابل ما بایستد؟

هفته گذشته، نُه تبعه چینی در اثر انفجار اتوبوسی که آن ها را به محل ساخت یک سد در شمال پاکستان حمل می کرد، کشته شدند. این حمله در منطقه ای رخ داده که گروه های افراط گرا بیشترین فعالیت ها را دارند و تا به امروز حملات متعددی را علیه اتباع چینی انجام داده اند.

با این همه، حمله اخیر که همزمان با تحرکات طالبان در افغانستان روی داده، یکی از سنگین ترین حملات علیه اتباع چینی حاضر در پاکستان بوده است. امری که به نوعی هم می تواند ابتکار چینیِ یک کمربند یک راه را درمنطقه با چالش رو به رو کند و هم منطقه مجاور چین را برای این کشور و فعالیت های اقتصادی و توشعه ای آن، به شدت ناامن و نامناسب کند.

در این میان ترکیه هم در پی ناآرامی های افغانستان، در پی کنش ورزی های خاص خود در این کشور و آسیای میانه است که این مساله می تواند بر محاسبات راهبردی چین مبنی بر عدم حضور نظامی در ورای مرز های این کشور، تاثیرگذار باشد. در این راستا به تازگی ترکیه از دولت آذربایجان که آنکارا از آن در جریان جنگ اخیرش با ارمنستان قویا حمایت کرد درخواست نموده تا پس از خروج نیرو های آمریکایی و ناتو از افغانستان، در تامین امنیت فرودگاه بین المللی کابل با این کشور (ترکیه) همکاری کند.

نفوذ و تاثیرگذاری ترکیه در میان اقلیت های ترک افغانستان با استفاده از رویه هایی نظیر: فعال بودن مدارس مورد حمایت ترکیه در افغانستان، ارائه بورسیه های تحصیلی از جانب دولت ترکیه به این اقلیت ها، ارائه آموزش به پرسنل نظامی و پلیس افغانستان، و بعلاوه محبوب بودن فیلم ها و سریال های ترکیه ای در میان اقلیت های ترک افغانستان، و کوشش های این کشور جهت میانجی گری در بحران و جنگ داخلی افغانستان، تشدید شده است. با این همه، طالبان قویا به ترکیه هشدار داده که فکر حضور در افغانستان را در هر حالتی از سر خود بیرون کند. در غیر اینصورت، طالبان با نیرو های ترکیه ای در خاک افغانستان خواهند جنگید.

سال 2019، چین که تا حدی این پیش بینی را داشت که افغانستان به سمت تنش و درگیری پیش خواهد رفت، در ارتفاعات مرزی تاجیکستان با افغانستان، اقدام به ایجاد یک پایگاه نظامی کوچک کرد. اخیرا هم وزیر خارجه چین وانگ یی در جریان بازدید خود از آسیای مرکزی به همتایان خود در این منطقه توصیه کرد که می توانند با مراجعه به شرکت های امنیتی چینی، تا حد زیادی امنیتِ ابتکار اقتصادی یک کمربند، یک راه و بعلاوه زیرساخت هایی که قرار است در قالب این ابتکار ایجاد شوند را تامین نمایند.

در این راستا، عده زیادی از ناظران و تحلیلگران بر این باورند که در ماه های آینده باید انتظار کنش ورزی بیشتر چین در بحث آموزش نظامی به کشور های آسیای میانه را هم داشت. حوزه ای که پیش از این کاملا تحت پوشش روسیه بوده است.

اضافه بر این، عقب نشینی و خروج نیرو های فرانسوی از منطقه غرب آفریقا هم چین را وادار خواهد نمود تا بر شدت حضور نظامی خود دراین منطقه با هدف حراست از منافع و امتیازات اقتصادی اش بیفزاید. به طور خاص اخیرا شاهد بودیم که سه کارگر چینی در زمره افرادی بودند که به وسیله یک گروه مسلح ناشناس در اقتصادی ربوده شدند. این مساله بدون تردید یک زنگ خطر جدی برای منافع بزرگ ترِ چین در قاره آفریقا است. در خاورمیانه هم وضع به نحو مشابهی است. کاهش تعهدات نظامی آمریکا در منطقه، عملا باید با افزایش کنش گری چین همراه گردد.

تمامی این مسائل موجب شده اند که بسیاری از ناظران و تحلیلگران به طرح این مساله بپردازند که اگر واقعا چین نسبت به توسعه دامنه حضور نظامی خود در اقصی نقاط دنیا جهت حراست از منافعِ مخصوصا اقتصادی اش نپردازد، این کشور یا باید راه دیگری برای ابرقدرت شدن انتخاب کند و یا کلا این جاه طلبی خود را کنار بگذارد. دنیا در حال تغییر است و چین صرفا با تکیه بر راهبرد سنتی برد-برد و عدم حضور موثر نظامی در اقصی نقاط دنیا، قادر نیست از موقعیت و منافع خود به خوبی حراست کند.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

cruisero.ir: کشتی کروز: سفری لوکس و در عین حال مقرون به صرفه به اقیانوس ها