راهنمای خرید تلویزیون؛ هر آنچه پیش از انتخاب تلویزیون باید بدانید - بلاگ پو

در هر صورت اگر به فکر خرید یک تلویزیون هستید، در ادامه به طور خلاصه و مفید به مهم ترین نکاتی که باید به آن ها توجه کنید، می پردازیم.

انتخاب نمایشگر؛ LCD، اولد، QLED و دیگر موارد

در حال حاضر، دو تکنولوژی نمایشگر غالب در بازار تلویزیون وجود دارد: LED-LCD (از جمله QLED) و اولد (OLED). درک تفاوت های این فناوری ها به شما کمک می کند که تصمیم درستی را بگیرید.

بیشتر تلویزیون های موجود در بازار از پنل های LCD دارای نور پس زمینه LED بهره می برند. بسکمک از تلویزیون های ارزان قیمت تا برخی تلویزیون های گران قیمت مبتنی بر پنل های QLED اساساً از همین تکنولوژی استفاده می کنند. البته این موضوع به معنای کیفیت یکسان آن ها نیست. پنل های QLED محدوده رنگ بیشتری را پشتیبانی می کنند و در کل رنگ ها را به صورت زنده تر نمایش می دهند. از میان تمام پنل های LCD، پنل های QLED بهترین کیفیت ممکن را ارائه می کنند.

همان طور که گفتیم، این نوع نمایشگرها از نور پس زمینه LED بهره می برند و به همین خاطر برای نمایش یک تصویر، نور LED باید از لایه های متعدد نمایشگر بگذرد. این موضوع معمولا منجر به عمیق نبودن رنگ سیاه و حتی گاهی اوقات نشت نور در لبه های نمایشگر می گردد.

جدیدترین و بهترین تلویزیون های مبتنی بر این تکنولوژی از فناوری نوردهی موضعی استفاده می کنند که منجر به بهبود رنگ سیاه نمایشگر می گردد. در این فناوری، پنل LED مربوط به نور پس زمینه به بخش های مختلفی تقسیم می شوند تا مثلا اگر یک بخش از ویدیو تاریک باشد، بخشی از پنل LED هم خاموش می گردد. البته اگر این مناطق بسیار بزرگ باشند، نتیجه به دست آمده چندان عالی نخواهد بود.

اولد یک فناوری کاملا متفاوت نسبت به QLED محسوب می گردد. در نمایشگرهای مبتنی بر این فناوری، هر پیکسل می تواند نور خود را تولید کنید. به همین خاطر دیگر با لایه LCD و پنل پس زمینه LED سروکار نداریم. در نتیجه، پنل های اولد می توانند ضخامت بسیار کمی داشته باشند.

به همین خاطر تلویزیون های اولد به دلیل بهره گیری از قابلیت خاموش کردن پیکسل ها، می توانند رنگ سیاه را با جذابیت و عمق زیادی به نمایش بگذارند که این موضوع برای کنتراست تصویر هم اهمیت زیادی دارد. البته اگر تلویزیون اولد موردنظر چندان باکیفیت نباشد، برخی جزئیات موجود در سایه ها از دست می رود.

ساخت پنل های اولد نسبت به پنل های LCD گران تر تمام می گردد و به همین خاطر تلویزیون های اولد معمولا نسبت به تلویزیون های LCD قیمت بالاتری دارند. البته برای تلویزیون های QLED این اختلاف قیمت چندان زیاد نیست.

در این میان باید به یک فناوری دیگر به نام mini-LED هم اشاره کنیم. در این فناوری، بار دیگر شاهد استفاده از LCD هستیم اما برای نور پس زمینه، LED های کوچک تری مورد استفاده قرار می گیرد که این یعنی پنل موردنظر برای نوردهی موضعی از بخش های بسیار بیشتری بهره می برد. در نتیجه این نوع نمایشگرها از لحاظ نمایش رنگ سیاه تا حد زیادی عملکرد مشابه پنل های اولد را ارائه می دهند و در کل بسکمک از ضعف های نمایشگر LCD برطرف می گردد.

اگرچه تلویزیون های mini-LED تعادل بسیار خوبی را بین قیمت و کیفیت تصویر برقرار می کنند، اما هنوز به طور گسترده راهی بازار نشده اند ولی در آینده نزدیک شمار این نوع تلویزیون ها افزایش پیدا می کند. به همین خاطر اگر به فکر خرید تلویزیون mini-LED هستید احتمالا باید مدتی صبر کنید.

• نمایشگر مینی LED چیست؟

روشنایی و زاویه دید

تطبیق تکنولوژی تلویزیون با محیط تماشا و عادات شما اهمیت زیادی دارد. از آنجایی که نمایشگرهای LCD (از جمله QLED) از نور پس زمینه LED استفاده می کنند، می توانند نور بسیار بیشتری نسبت به مدل های اولد ارائه کنند. این موضوع به وجود مواد ارگانیک در ترکیب نمایشگرهای اولد برمی گردد که روشنایی آن ها به دلیل تولید گرما محدود است.

میزان روشنایی تلویزیون QLED می تواند به دو برابر نمایشگر اولد برسد و به همین خاطر برای استفاده در فضاهای روشن، تلویزیون ایدئالی محسوب می گردد. از طرف دیگر، اگر از تماشای فیلم ها در تاریکی یا بیشتر در شب لذت می برید، تلویزیون های اولد با ارائه رنگ سیاه جذاب تر تصویر بهتری را نمایش می دهند.

نمایشگرهای اولد از لحاظ زوایای دید عملکرد فوق العاده ای دارند و به همین خاطر گزینه های ایدئالی برای تماشای گروهی محسوب می شوند. اگرچه در برخی زوایا شاید به طور جزئی با تغییر رنگ روبرو شوید، اما در انواع زاویه ها نور تصویر کاهش قابل توجهی پیدا نمی کند. تلویزیون های LCD مختلف برای غلبه بر این مشکل از فناوری های گوناگونی بهره می برند. به عنوان مثال، تلویزیون های نانوسل ال جی از پنل های IPS استفاده می کنند که زاویه های دید عالی ارائه می دهد ولی نسبت کنتراست آن ها پایین است.

از طرف دیگر، پنل های VA که در تلویزیون های QLED سامسونگ مورد استفاده قرار می گیرند، از نظر زوایای دید حرف زیادی برای گفتن ندارند ولی در عوض از نسبت کنتراست عالی بهره می برند و دقت رنگ بالایی دارند.

اگر خانواده بزرگی دارید یا مثلا مرتباً با دوستان خود فیلم یا مسابقات ورزشی تماشا می کنید، قبل از خرید تلویزیون به زوایای دید و نور محیط توجه کنید.

HDR

قابلیت HDR یا محدوده دینامیکی گسترده یکی از ویژگی های مهم نمایشگرهای جدید محسوب می گردد. محدوده دینامیکی به تفاوت مقدار روشنایی بین تاریک ترین نقاط و روشن ترین نواحی تصویر که دارای جزئیات قابل تشخیص باشند، گفته می گردد. این تفاوت معمولا با واحد استاپ (Stop) اندازه گیری می گردد. تلویزیون های SDR (محدوده دینامیکی استاندارد) از محدوده شامل 6 استاپ پشتیبانی می کنند ولی برخی از نمایشگرهای جدید HDR این محدوده را به بیش از 20 استاپ رسانده اند.

به زبان ساده، این یعنی با جزئیات بیشتری در سایه ها و بخش های روشن تصویر روبرو می شوید که منجر به ارائه تصویر غنی تر و جذاب تری می گردد. همچنین تلویزیون های HDR از محدوده رنگ وسیع تری پشتیبانی می کنند و حدبیشتر روشنایی بیشتری ارائه می دهند. این یعنی رنگ های بیشتری را مشاهده می کنید و کمتر با گروه بندی رنگ های مشابه روبرو خواهید شد.

محتوای HDR روزبه روز اهمیت بیشتری پیدا می کند و بسکمک از فیلم ها و سریال های جدید از این قابلیت استفاده می کنند. همچنین نسل جدید کنسول ها مانند ایکس باکس سری ایکس و پلی استیشن 5 هم توجه زیادی به این قابلیت نشان داده اند.

اگر به محتواهای HDR علاقه زیادی دارد، اول باید توضیحاتی را در مورد مهم ترین فرمت های مربوط به این حوزه ارائه دهیم:

• HDR10: این حداقل استاندارد HDR محسوب می گردد و تمام تلویزیون هایی که از HDR پشتیبانی می کنند، با HDR10 سازگار هستند.
• دالبی ویژن: دالبی ویژن یکی از فرمت های پیشرفته HDR محسوب می گردد که از متادیتای پویا برای ایجاد فریم های HDR دقیق بهره می برد.
• HDR10+: نسخه تکامل یافته HDR10 است که مانند دالبی ویژن از متادیتای پویا استفاده می کند. این فرمت عمدتاً در تلویزیون های سامسونگ مورد استفاده قرار می گیرد.
• HLG: این فرمت توسط شبکه های تلویزیونی مورد استفاده قرار می گیرد و به تلویزیون های SDR و HDR اجازه می دهد از یک منبع استفاده کنند. به همین خاطر داده های بیشتر برای تلویزیون های HDR ارائه می گردد و آن ها قادر به پخش تصویر بهتری هستند.

به استثنای HDR10 (که استاندارد پیش فرض HDR محسوب می گردد)، دالبی ویژن نسبت به HDR10+ مورد استقبال بیشتری قرار گرفته است. سرویس های استریمینگ مانند نتفلیکس برای تقریباً تمام محتواهای جدید خود از این استاندارد استفاده می کنند و همچنین مایکروسافت هم اعلام کرده بازی های ایکس باکس سری ایکس و اس مبتنی بر این استاندارد خواهند بود.

دیگر ویژگی ها

با پرداخت حدود 600 دلار می توانید یک تلویزیون عالی خریداری کنید و هزینه کردن 1200 دلار لزوماً منجر به خرید تلویزیون بسیار بهتری نخواهد شد. حتی این احتمال وجود دارد که با پرداخت پول بیشتر، تلویزیون بدتری نصیبتان گردد.

این موضوع به تفاوت در بین ویژگی های مختلف تلویزیون ها برمی گردد. اگر برای خرید تلویزیون نمی خواهید بیش از اندازه هزینه کنید، پس بهتر است با چند مورد از این ویژگی ها آشنا شوید.

پردازشگر تصویر در تلویزیون شما می تواند به شدت بر کیفیت تصویر تأثیر بگذارد. یک پردازشگر تصویر خوب می تواند یک ویدیوی 720p را بگیرد و به عنوان یک ویدیوی 4K باکیفیت نمایش دهد. از طرف دیگر، پردازشگر تصویر ضعیف می تواند جذابیت محتواهای مختلف را تا حد قابل توجهی کاهش دهد. اگرچه برخی برندهای ارزان قیمت ممکن است در این زمینه عملکرد ضعیفی داشته باشند، اما برخی برندها، مانند سونی، به خوبی از عهده این کار برمی آیند.

برخی برندها قابلیت موسوم به BFL (درج فریم سیاه) را ارائه می دهند که به معنای قرار دادن فریم سیاه در فواصل زمانی مشخص شده است تا نمایش ویدیو روان تر گردد. شاید این موضوع برای خوره های فیلم ها اهمیت داشته باشد، اما چنین قابلیتی برای بیشتر افراد نباید در اولویت قرار بگیرد.

ارتباطات هم یکی دیگر از بخش هایی است که هنگام خرید تلویزیون باید به آن توجه کنید. بیشتر تلویزیون ها از پورت HDMI 2.0 بهره می برند ولی استاندارد HDMI 2.1 هم روزبه روز راهی تلویزیون های بیشتری می گردد. اگر نمی خواهید از بالاترین میزان رزولوشن و فریم ریت (120 هرتز) پلی استیشن 5، ایکس باکس سری ایکس و کامپیوترهای رده بالا استفاده کنید، پس نیازی به HDMI 2.1 ندارید.

نمایشگرهای مبتنی بر رفرش ریت بالا به شما اجازه مشاهده محتوا با سرعت 120 هرتز را می دهند که دو برابر بیشتر تلویزیون های موجود در بازار محسوب می گردد. با این حال اگر از کنسول یا کارت گرافیک جدید و قدرتمند استفاده نمی کنید، هزینه بیشتر برای خرید تلویزیون 120 هرتز کار عاقلانه ای نخواهد بود.

نرم افزار یکی از بخش هایی است که در تلویزیون های جدید پیشرفت قابل توجهی داشته است. به همین خاطر نسل های جدید تلویزیون های هوشمند از نظر نرم افزاری بسیار بهتر از گذشته شده اند و اگر این موضوع برای شما اهمیت دارد، قبل از خرید تلویزیون به سیستم عامل آن هم توجه کنید.

توجه به صدا

شرکت های سازنده تلویزیون ها در سال های اخیر به طراحی آن ها توجه ویژه ای نشان داده اند و در نتیجه تلویزیون های بسیار باریک با حاشیه های اندک راهی بازار شده اند. یکی از اثرات جانبی چنین رویکردی این است که بیشتر تلویزیون ها از نظر اسپیکر حرف زیادی برای گفتن ندارند.

البته در این میان استثناهایی هم وجود دارد و مثلا می توانیم به تلویزیون های اولد سونی اشاره کنیم که از نمایشگر به عنوان نوعی اسپیکر استفاده می کنند و برخی از تلویزیون های TCL هم دارای ساندبار داخلی هستند. اما بیشتریت تلویزیون ها-به خصوص آن هایی که قیمت بالایی ندارند-از نظر صدا کیفیت ناامیدکننده ای را ارائه می دهند.

اگر کیفیت صدا برای شما اهمیت زیادی دارد، پس بهتر است در کنار خرید تلویزیون مقداری پول هم برای خرید ساندبار کنار بگذارید. ساندبارها قیمت چندان بالایی ندارند ولی می توانند کیفیت صدای بسیار خوبی را به ارمغان بیاورند. بسکمک از آن ها از استانداردهای جدید مانند eARC و Dolby Atmos پشتیبانی می کنند و روی هم رفته جذابیت تلویزیون را افزایش می دهند.

به رزولوشن 4K بسنده کنید

با توجه به اینکه در حال حاضر تلویزیون های 4K و HDR در بازار تا حد زیادی همه گیر شده اند، بیشتر افراد حالا دلیل خوبی برای خرید تلویزیون جدید دارند. اما چرا شرکت ها از حالا می خواهند افراد را وادار به خرید تلویزیون های 8K کنند؟

حتی اگر یک تلویزیون 8K قیمت خیلی بالایی هم نداشته باشد، واقعیت این است که چنین رزولوشنی هنوز ارزش سرمایه گذاری ندارد. همچنین باید خاطرنشان کنیم تفاوت بین رزولوشن 4K و 8K برای بسکمک از افراد چندان هم محسوس نیست.

جهش محتوای SD به HD از نظر کیفیت تصویر کاملا محسوس بود اما تفاوت 4K نسبت به HD کمتر از جهش قبلی احساس می گردد. برای مشاهده بهتر مزایای 4K، باید فاصله معینی از یک تلویزیون داشته باشید اما در هر صورت نمی توان جزئیات بیشتر و شفاف تر بودن ویدیوهای 4K را کتمان کرد.

اما همانطور که گفتیم، تفاوت بین 4K و 8K آنچنان هم محسوس نیست و برای اینکه به خوبی بتوانید تفاوت بین آن ها را مشاهده کنید، باید تا حد زیادی به تلویزیون نزدیک شوید. روی هم رفته تلویزیون های 8K احتمالا قادر به هیجان زده کردن بخش زیادی از کاربران نخواهند بود.

همچنین باید به موضوع محتوا هم اشاره کنیم. اگرچه بیشتر تلویزیون های 8K در زمینه آپ اسکیل (upscale) کردن محتواهای 4K عملکرد خوبی دارند، اما پیدا کردن محتوای 8K حقیقی کار بسیار سختی محسوب می گردد. یوتیوب از این رزولوشن پشتیبانی می کند ولی هیچ راهی برای فیلتر کردن نتایج جستجو به منظور یافتن محتواهای 8K وجود ندارد. برخی از سرویس های استریمینگ هنوز محتوای 4K را هم ارائه نمی دهند و بسکمک از شبکه های تلویزیونی کماکان به صورت SD راهی تلویزیون ها می شوند.

نتفلیکس به کاربران خود توصیه کرده که برای استریم محتوای 4K باید از اینترنت مبتنی بر سرعت 25 مگابیت در ثانیه استفاده کنند. این یعنی کاربران برای استریم 8K باید به حداقل سرعت اینترنت 50 مگابیت در ثانیه دسترسی داشته باشند که مطمئناً بسکمک از کاربران در سرتاسر جهان از چنین سرعتی برای اینترنت بهره نمی برند.

همان طور که حالا زمان خوبی برای خرید تلویزیون 4K است، در آینده نه چندان دور هم رزولوشن 8K همه گیر خواهد شد. البته فراموش نکنید تلویزیون های 4K اولیه در زمینه HDR حرف زیادی برای گفتن نداشتند و بعد از مدتی بالاخره تلویزیون های 4K همه فن حریف بالاخره راهی بازار شدند. همین اتفاق برای تلویزیون های 8K در حال تکرار شدن است و در نتیجه فعلا زمان مناسبی برای خرید آن ها نیست.

• خرید تلویزیون 8K چه زمانی منطقی خواهد بود؟

توجه به نقد و بررسی ها

مانند دیگر گجت ها، قبل از خرید تلویزیون حتما نگاهی به نقد و بررسی های انجام شده بیندازید. سایت RTINGS یکی از بهترین منابع برای این کار محسوب می گردد و با بررسی های گسترده، فهرستی از نقاط ضعف و قوت تلویزیون ها را ارائه می دهند. روی هم رفته یک تلویزیون بی عیب و نقص برای تمام کاربران وجود ندارد و ابتدا باید اولویت های خود را معین کنید و سپس به دنبال تلویزیون بگردید.

• 6 اشتباه که هنگام خرید تلویزیون نباید مرتکب شوید

منبع: How To Geek

پریها: پریها مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.

مجله سرگرمی: مجله سرگرمی و گردشگری