فرهادی زاده: در بسیاری از شاخص ها از IOC جلوتریم، از ندادن پاداش فوتسالی ها دلخورم - بلاگ پو

به گزارش خبرنگاران، طبق گفته معاون بانوان وزارت ورزش و جوانان 13 میلیون و 237 هزار و 36 بانوی ورزشکار سازمان یافته در کشور فعالیت می کنند. البته این آمار تا سرانجام سال 1397 است و سالانه تغییر می کند. تعداد بانوان علاقه مند به ورزش در بخش همگانی بیشتر است به گونه ای که معاون بانوان تعداد بانوان حاضر در این بخش را 15 میلیون و 744 هزار و 165 نفر مطرح کرد. با وجود استقال بانوان از ورزش و فعالیت حرفه ای، این حوزه با چالش هایی از جمله تفاوت فنی، مالی و امکانات با ورزش مردان، عدم پخش تلویزیونی، اسپانسرینگ ضعیف، بدقولی و بدعهدی در پرداخت پاداش های قهرمانی و غیره روبه رو هستند. در این راستا معاونت توسعه ورزش بانوان وزارت ورزش و جوانان به عنوان متولی بانوان ورزشکار موظف است تا برای پیشرفت و توسعه این بخش اقدامات لازم را انجام دهد و حامی حق و حقوق بانوان ورزشکار باشد.

مهین فرهادی زاد به عنوان معاون بانوان وزارت ورزش و جوانان در مورد چالش ها و مسائل ورزش بانوان با خبرنگاران به گفت وگو نشست. او در باره موضوعاتی چون سهمیه های کسب شده المپیک 2020 توسط بانوان، ورود بانوان به ورزشگاه، چالش فدراسیون و وزارت در رشته های رزمی، پخش تلویزیونی ورزش بانوان و سایر مسائل موجود در این حوزه توضیحاتی ارائه داد.

مشروح گفت وگوی خبرنگاران با معاون بانوان وزارت ورزش و جوانان را در زیر می خوانید:

خانم فرهادی زاد نظرتان در مورد سهمیه هایی که بانوان ایران برای المپیک توکیو کسب کردند چیست؟ آیا رضایت بخش بوده است؟

سهمیه ها تا به امروز رضایت بخش بوده و هر تعداد سهمیه ای که بانوان در المپیک و پارالمپیک بگیرند باعث خوشحالی ما است. این سهمیه ها در شرایط یکسان باید نسبت به دوره قبل فرایند صعودی داشته باشد اما با توجه به تعداد سهمیه هایی که IOC در نظر گرفته است، شرایط سخت تر شده است و ورزشکارانمان باید تلاش بیشتری داشته باشند.

خوشبختانه تعداد سهمیه هایی که برای المپیک و پارالمپیک گرفتیم منطقی است اما تا خرداد سال آینده هم فرصت داریم. در کاراته، تنیس روی میز، قایقرانی و تکواندو هم امیدوار به کسب سهمیه هستیم چون این رشته ها زمینه المپیکی شدن را داشتند و دارند. به طور کلی کسب سهمیه المپیک و پارالمپیک و حضور در کاروان ورزشی ایران برای بانوانمان یک امتیاز محسوب می شود.

به نظر شما بانوان ایران در المپیک 2020 شانس مدال آوری دارند؟

ما به مدال آوری خانم های جوانمان امید داریم و تلاش می کنیم؛ امثال کیمیا علیزاده و بانوانی که به المپیک و پار المپیک اعزام می شوند کم نیستند. تلاش اصلی به عهده فدراسیون ها است و ما هم در خدمتشان هستیم. در حال حاضر فقط در تیراندازی سهمیه المپیک گرفته ایم و پیگیر شرایط اردو و برنامه هایشان هستیم.

بانوان تماشاگر بالاخره در بازی تیم ملی با کامبوج وارد ورزشگاه شدند، شرایط حضور بانوان در آن بازی چگونه بود؟

در این زمینه مسئله ای وجود نداشت چون همه تدابیر لازم اندیشیده شده بود، زیر ساخت ها، امکانات رفاهی و همه موارد لازم فراهم بود و در کل فضا آماده شده بود. علاوه بر این بین ارگان ها، نیروی انتظامی و بخش های مختلف هماهنگی لازم وجود داشت. فدراسیون فوتبال هم تعداد قابل توجهی از جوانان را تحت عنوان همیاران فوتبال تعیین کرده بود تا به تماشاگران خانم برای نشستن در جایگاه خود کمک کنند. خوشبختانه تعدادی از زنان و دختران جوان ما به ورزشگاه آمدند و مطمئن هستم هیجانات و نشاطی که از بازی به خانواده ها تزریق شد چند روزی به آرامش آنها کمک کرده است. تجربه بسیار خوبی بود اما باید توجه داشت که تلاش بر این بود تا با در نظر دریافت همه شرایط و امکانات خاص شرایط حضور بانوان در مسابقات ملی فراهم شود. مردانی هم که به ورزشگاه آمده بودند فضا و محیط امنی را برای حضور بانوان فراهم کردند.

بخشی از بانوانی که در ورزشگاه حضور داشتند از جمله کارمندان و ورزشکاران فدراسیون ها به صورت گزینشی وارد شدند، این موضوع سهمیه حضور سایر تماشاگران را کم نکرد؟

تمام افرادی که به ورزشگاه آمدند بلیت خریداری کرده بودند اما در همه جای جهان مرسوم است که افراد برند و شاخص فدراسیون های مختلف در صحنه های فعالیت های بزرگ حضور پیدا می کنند در نتیجه تعداد خیلی کمی از چهره ها از این طریق به ورزشگاه آمدند در حالی که من دوست داشتم ورزشکاران شاخص در بازی ایران با کامبوج در ورزشگاه باشند چون مردم آنها را می شناسند، دوستشان دارند و در کنارشان احساس آرامش و امنیت می کنند، وقتی ورزشکارانی مثل شهربانو منصوریان و کیمیا علیزاده در این فضا قرار بگیرند مردم ضمن اینکه قهرمانشان را می بینند، در کنارشان احساس اطمینان دارند. جدا از این موارد واقعا برنامه منسجم و هماهنگی برای آمدن آنها نداشتیم که البته باید این کار را بکنیم. این موضوع در ورود مردم به ورزشگاه تاثیری نداشت و بااینکه سکوی تعیینی را به ما داده بودند اما قتی تعداد تماشاگران زیاد شد دو سکوی دیگر را هم باز کردند و به خانم ها اجازه دادند آنجا بنشینند.

آیا شاهد افزایش در سهمیه تماشاگران زن برای بازی ایران و هنک گنک در هفتم فروردین ماه خواهیم بود؟

این موضوع به فدراسیون فوتبال مربوط است که حتما برنامه ریزی لازم را انجام می دهد. وزارت ورزش و جوانان، نیروهای امنیتی، نیروهای انتظامی و سایر ارگان ها هم به فدراسیون کمک می کنند تا برای حضور تماشاگران امنیت و آسایش را فراهم کنند. بنابراین در بازی با هنگ کنگ این فضا برای بانوان وجود دارد و باید منتظر برنامه ریزی فدراسیون فوتبال باشیم.

وزارت ورزش به عنوان متولی اصلی ورزش به دنبال افزایش تعداد سهمیه های بانوان برای ورود به ورزشگاه است؟

حتما جلساتی را خواهیم داشت. فدراسیون فوتبال برنامه خود را ارائه می دهد و براساس آن به تمام این مسائل توجه می شود. حتما علاقه مندی بانوان در ارزیابی فدراسیون فوتبال سنجیده شده و برای آن برنامه ریزی می کند. وزارت ورزش هم نظر خود را می دهد و فضا را تعیین می کنیم. فدراسیون فوتبال باید به دنبال بهترین شیوه برای حضور تماشاگران در ورزشگاه باشد.

با این حساب وزارت ورزش موافق افزایش ظرفیت است؟

اجازه بدهید برنامه فدراسیون برای این مسابقه ارائه شود، ما هم حتما نظر خود را می دهیم چون با توجه به مصالح کشور انجام می شود. این کار در بازی قبل با هماهنگی انجام شد و تلاش می کنیم تا فضا برای افراد علاقمند فراهم شود.

نگاه وزارت ورزش در مورد ورود بانوان به ورزشگاه ها چیست؟

بانوان ورزشکار زیادی هستند که در صحنه قهرمانی کار می کنند، می خواهیم به این سمت و سو برویم که تماشاگران زن، فضاهای مربوط به ورزش بانوان را پر کنند. همانطور که مادران، خواهران و همسران ورزشکاران مرد می خواهند بازی آنها را از نزدیک ببینند در ورزشگاه های بانوان هم ورزشکارانی هستند که منتظر دیده شدن هستند. در رشته های مختلفی چون فوتبال تیم های خوبی داریم که خانم ها می توانند به سالن مسابقه بفرایند. در بازی با کامبوج از نزدیک دیدم که چگونه بانوان ما وقتی از تونل آزادی رد می شدند و زمین سبز مسابقه را می دیدند، عکس می دریافتد. این موارد جاذبه هایی برای بانوان است اما باید به جایی برسیم که فقط دریافت عکس با زمین چمن انگیزه نباشد بلکه دخترانمان را در راستا توسعه ترغیب و حضور آنها در ورزشگاه بانوان را هم فراهم کنیم.

منظورتان از حضور خانواده ها در ورزشگاه زنان چیست؟

مادر و خواهر ورزشکاران می توانند به ورزشگاه بفرایند و تیم بانوان را تماشا کنند.

کدام رشته پرچالش ترین رشته ورزشی در بخش بانوان است؟

اگر به بحث تماشاگران بپردازیم پرچالش ترین حوزه همین فوتبال است اما جدا از این، رشته های رزمی به دلیل تعداد زیاد علاقمندان، داشتن رده های مختلف کمربند و سالن های خصوصی و دولتی یکی از بخش های پرچالش ما است. در این رشته ها تعداد علاقه مندان افزایش پیدا کرده است که تا اینجا هیچ اشکالی ندارد اما مشکل آنجایی است که بحث حضور در مسابقات خارجی مطرح می شود. شورای برون مرزی به دقت شرایط را بررسی می کند تا ورزشکاران بر اساس اصول اعزام شوند اما گاهی این ورزشکارن خودشان اقدام به شرکت در مسابقات می کنند که این کار فدراسیون را دچار چالش می کند.

برخی از این ورزشکاران به صورت شخصی و از طریق باشگاه های خود به تورنمنت های مختلف اعزام می شوند. البته دقت فدراسیون در زمینه ارزیابی ورزشکاران بیشتر شده است و دیگر ورزشکاران در این راه هزینه های شخصی سنگینی نمی کنند. این موضوع یکی از چالش های اکنون و دوره قبل از من بوده است که باید با مراقبت های بیشتر جلوی خیلی از این سفرها گرفته شود و اعزام ها زیر نظر فدراسیون باشد. بخش آموزش را خیلی مهم می دانم و از وقتی که به وزارت آمدم این بخش را فعال کردم؛ جلسه نواب رئیس را هر ماه برگزار می کنیم، کلاس های آموزشی مراقبت از ورزشکارن و سایر آموزش ها را به طور منظم داریم. 12 کلاس آموزشی در چند ماه گذشنه برای ورزش بانوانمان برگزار کردیم. علاوه براین آموزش مربیان تیم های ملی را در آینده نزدیک آغاز می کنیم چون با وجود تدابیری که فدراسیون ها و وزارت ورزش در گذشته داشتند، آموزش ها باید به روز شوند و نیازمند آماده سازی نفرات هستیم.

به نظر شما بزرگترین چالش ورزش بانوان چیست؟

IOC بحث عدالت جنسیتی را مطرح کرده و دنبال این است که برای المپیک 2024 و 2026 تعداد ورزشکاران و مربیان زن و مرد مساوی باشد در نتیجه باید از الان کار کنیم. البته در جهان هم مربیان زنی که از نظر دانش مربیگری در سطح خیلی بالایی باشد نداریم و شاید ایران یکی از کشورهایی است که مربیان، داوران و مدیران خانم زیادی تربیت کرده است. گاهی مسئولان کشورهای دیگر تعجب می کنند که ورزش ایران مدیر کل، معاونت و نایب رئیس بانوان دارد. علاوه براین IOC به دنبال این است که کارهای فنی مسابقات بانوان توسط خود آنها انجام شود در حالی که در ایران همین الان هم تمام کارهای فنی مسابقات بانوان توسط خودشان انجام می شود. پس در بسکمک از شاخص ها راستای طولانی را طی کردیم که کشورهای توسعه یافته باید تازه آغاز کنند.

تا شش ماهه سال 98 تعداد 99580 مربی داشتیم که 746 نفر آنها در سطح بین المللی هستند. علاوه براین تعداد زیادی هم داور تربیت کردیم که در حال حاضر 78752 نفر هستند و از بین آنها 1061 نفر در سطح بین المللی فعالیت دارند. در بخش ورزشکاران هم خوب کار کردیم به گونه ای که تعداد ورزشکاران سازمان یافته ما تا سرانجام سال قبل 13 میلیون و 237 هزار و 36 نفر بودند که این تعداد در سطح قهرمانی فعالیت دارند در سطح همگانی نیز 15 میلیون و 744 هزار و 165 نفر ورزشکار داریم.

در بحث پرداخت پاداش ها باید بگویم که تیم ملی فوتبال زنان آمریکا وقتی در سال 2015 قهرمان جهان شد دومیلیون دلار پاداش گرفت اما تیم قهرمان جام جهانی 2014 مردان مبلغ 35 میلیون دلار دریافت کرد در حالی که وزارت ورزش و جوانان ایران پاداش های مسابقاتی چون المپیک و بازی های آسیایی را یکسان بین ورزشکاران زن و مرد تقسیم می کند. پس ایران به دلیل شرایط ایرانی - اسلامی در بسکمک از شاخص ها از IOC جلوتر است اما در برخی موارد مثل رسانه به دلیل ملاحظات فرهنگی شرایط متفاوت است و نمی توانیم این فضای رسانه ای را برای بانوان داشته باشیم. اسپانسرها هم از آنجایی که در تلویزیون دیده نمی شوند جذب ورزش بانوان نمی شوند. علاوه براین در برخی موارد مثل سالن های ورزشی و یکسان سازی امکانات ورزشی جای کار داریم. در نهایت بیشترین دغدغه و چالش بزرگ ما بخش فرهنگ سازی و آموزه هایی است که باعث می شود خانم ها به فضا و میدان ورزش وارد شوند.

البته دستمزد ورزشکاران خانم ایرانی خیلی کم است و تفاوت زیادی با مردان دارد، حتی بارها به این موضوع اعتراض کردند.

این موضوع را قبول دارم. بین دیده شدن و جذب اسپانسر برای ورزشکار ارتباط مستقیم وجود دارد اما ورزش بانوان ایران به دلیل ملاحظات فرهنگی خیلی برد خبری ندارد. حرف من این است که بین جوایزی که وزارت ورزش و جوانان به مدال آوران زن و مرد می دهد، تفاوتی وجود ندارد اما بین حقوقی که توسط برخی از فدراسیون ها در نظر گرفته می شود فاصله وجود دارد و باید تلاش کنیم که این حقوق یکسان شود.

چرا با وجود پوشش کامل بانوان ورزشکار سهم آنها از پخش تلویزیونی کم است؟

صدا و سیما در این فضا خوب کار می کند به گونه ای که دو هفته قبل فیلم دختر تالوکارمان را در مسابقات جهانی از تلویزیون دیدم که بسیار زیبا بود؛ او با لباس پوشیده حرکات بسیار زیبایی انجام داد و مدال هم گرفت. بنابراین صدا و سیما هم با توجه به ملاحظات مختلف در حال ایجاد فضایی است که هر جا مسئله ای برای پخش ورزش بانوان وجود نداشته باشد، این اتفاق بیفتد اما بر اساس باورهای دینی مان مسابقاتی که امکان پخش ندارند از طریق سیما نشان داده نمی شوند. برخی از رشته هابه صورت کامل امکان پخش ندارند اما برخی رشته های دیگر را باید با نگاه کارشناسی تلطیف تر کنیم.

منظورتان چه رشته هایی است؟

رشته های تیمی که با پرش و جهش زیاد همراه هستد چنین محدودیت هایی دارند که در نتیجه فدراسیون ها باید تلاش کنند و صدا و سیما هم با نگاه کارشناسی رشته هایی را نشان دهند که به ورزش بانوان آسیب نزند و باعث عقب گرد نشود.

قبول دارید رشته هایی مثل فوتبال، فوتسال، والیبال و بسکتبال را می توان به صورت غیرزنده پوشش داد یا خلاصه ای از مسابقات آنها را پخش کرد؟

صدا و سیما اینها را هم پوشش می دهد؛ یادتان هست که گل فرشته کریمی را چند بار پخش کردند؟ می توان پیشنهاد پخش خلاصه بازی را هم داد.

وزارت ورزش و جوانان در مورد پخش تلویزیونی ورزش بانوان چه رویکردی دارد؟

اگر بتوانیم رشته های ورزشی را با در نظر دریافت ملاحظات فرهنگی و باورهای دینی بیشتر رسانه ای کنیم، ورزشکارانمان از امکانات متعادلی برخوردار خواهندشد. وزات ورزش و جوانان هم به این موضوع کمک می کند به گونه ای که اکنون نمونه هایی مختلفی از مستندهای تهیه شده را برای من آوردند و برنامه هایی هم در دست اقدام است.

بانوان وزنه بردار تلاش می کنند تا از طریق وایلد کارت سهمیه حضور در المپیک 2020 را کسب کنند اما گلایه می کنند که از طرف مسئولان ورزش کشور از جمله وزارت ورزش جدی گرفته نمی شوند و بودجه ای خاص ندارند، نظر شما دراین مورد چیست؟

آنها را جدی گرفتیم که لباسشان را در کارگروه لباس بررسی کردیم، هنوز هم روی لباس وزنه برداران کار می کنیم تا به لباسی برسیم که ورزشکار هم دوست داشته باشد. برای طراحی و تایید لباس آنها کارگروهی با 16 نفر تشکیل شد که به مسائل مختلفی مثل فیزیولوژی بدن، جنس پارچه، زیبایی و آرامش ورزشکار توجه کردیم. در ادامه اعضای کارگروه به میدان وزنه برداری دعوت شدند و شرایط لباس را حین اجرا بررسی کردند. من هم دو بار به تمرین تیم وزنه برداری رفتم.

در ابتدای تاسیس هر رشته ای سختی های خاصی وجود دارد. ورزشکاران آغاز کننده از این جهت که نفرات اول هستند به سرعت جلو می فرایند اما از جنبه های دیگر سختی هایی وجود دارد چون همه نه گفتن ها برای آنها است و باید رشته ای را آغاز کنند که مورد اعتراض بخش های مختلف نباشد. وزارت ورزش و جوانان در ارتباط با این وزنه برداران مسئول است که دوست شان داشته باشد، از آنها مراقبت کند و بودجه بخش بانوان را به آنها بدهد. تمامی این کارها را انجام می دهیم یعنی اعتبارات بخش قهرمانی و همگانی به دو بخش زنان و مردان تقسیم می شود و یک تخصیص ویژه هم برای بخش بانوان وجود دارد که من آن را به فدراسیون ها می دهم تا برای برنامه های خاص ورزشی بانوان استفاده کنند.

نواب رئیس در قبال این تخصیص ویژه چه مسئولیتی دارند؟

از نظر قانونی این پول باید در حساب فدراسیون باشد و با دستور رئیس فدراسیون برای بانوان خرج شود، در سرانجام سال هم گزارشی از هزینه های اجرا شده برای بانوان که بر اساس نگاه نایب رئیس فداسیون تنظیم شده باشد، به ما ارائه می دهند. اساسنامه جدید فدراسیون ها مصوب شده است و به زودی به دست آنها می رسد که مطابق با آن نایب رئیس از طریق مجمع انتخاب می شود و جز مجمع کسی نمی تواند او را بردارد. البته ممکن است مجمع اختیار تعیین نایب رئیس را به رئیس بدهد اما زمانی که انتخاب شد فقط از طریق مجمع تغییر می کند. بنابراین قدرت او به بدنه کار هم تزریق می شود. ما هم باید نظارتمان را بیشتر کنیم و تنها به ارزیابی فدراسیون ها و استان ها اکتفا نکنیم به همین دلیل تغییراتی هم در شیوه های نظارتی مان به وجود آوردیم.

بیشتر نواب رئیس بانوان تخصصی در رشته تحت مدیریت خود ندارند. بهتر نیست که از بانوان ورزشکار که دوران قهرمانی خود را به سرانجام رسانده اند برای پست نایب رئیسی استفاده کرد؟

نگاه روسای فدراسیون ها مدیریتی است یعنی می خواهند بخش بانوان مدیریت شود این موضوع در راس فدراسیون هم مشاهده می شود؛ خیلی از روسا با نگاه مدیریتی آمدند و رای هم دریافتد. زمانی هم که مجمع به نایب رئیس فدراسیون رای بدهد باید ببینیم بین تخصص و مدیریت کدام را انتخاب می کند. بنابراین نباید صرفا به تخصص توجه کرد بلکه باید جنبه های مدیریتی را هم در نظر گرفت اما دید و شناخت نایب رئیس از رشته هم بسیار مهم است در نتیجه بهترین حالت کنار هم بودن این دو ویژگی است.

از نواب رئیس می خواهیم تا ورزشکاران را از نظر مدیریتی هم آماده کنند. یکی از بحث های عدالت جنسیتی این است که ورزشکار را پس از سرانجام دوره قهرمانی در صحنه های دیگر به کار بگیریم، به عنوان مثال دوره ورزشکاری خانم الهام هاشمی تمام شده و اکنون مربی تیم ملی تیراندازی است و تیمش 6 سهمیه المپیک گرفته است، شاید در آینده نایب رئیس شود و پس از آن هم کاندیدای ریاست فدراسیون شود.

با گذشت دو سال از قهرمانی تیم ملی فوتسال بانوان در آسیا پاداش 22 میلیونی آنها پرداخت نشده است، به عنوان معاون ورزش بانوان رد این زمینه چه اقدامی انجام می دهید؟

از این موضوع ناراحت هستم.با آقای تاج هم صحبت کردم، او گفت تلاش می کند تا پاداش تیم ملی را پرداخت کند و زمانی که مشکل مالی فدراسیون حل شود این اتفاق می افتد. اگر پاداش ها پرداخت نشود و با توجه به انگیزه ای که از این بازیکنان گرفته شده نمی توان از آنها انتظار نتایج خوب داشت. خانم صوفی زاده(نایب رئیس بانوان فدراسیون فوتبال) باید در این فضا جلو برود و کار کند.

چرا با وجود گذشت ماه ها از راه اندازی مجدد فدراسیون بین المللی زنان مسلمان هنوز اقدام تعیینی انجام نداده است؟

یک ساختمان چهار طبقه در باشگاه انقلاب وجود دارد که طبقه اول آن به این فدراسیون اختصاص داده شده که به زودی تجهیز می شود. البته خانم عرب عامری(رئیس فدراسیون بین المللی زنان مسلمان) بیکار ننشسته و در کمیته ملی المپیک فعالیت های مربوط به اقدامات گذشته و تدارک برنامه های آینده را انجام می دهد. فرآیند آغاز به کار این فدراسیون به دلیل زمان بر بودن هماهنگی ساختمان محل استقرار طولانی شد اما به زودی کار اسکان انجام و فعالیت فدراسیون رسما آغاز می شود.

باتوجه به برگزاری مسابقات مختلف ورزشی در سطح جهان و امکان حضور بانوان مسلمان در آنها آیا این فدراسیون می تواند همچون گذشته تاثیرگذار باشد؟

این موضوع به تلاش ما بستگی دارد. ممکن است در آغاز کار زمان بیشتری نسبت گذشته نیاز داشته باشیم اما هر چه تلاش کنیم تا نقش سابق این فدراسیون را یادآوری کنیم بقیه کشورها جلو می آیند و کار بهتر پیش می رود. مسابقات مختلفی در جهان برای زنان مسلمان برگزار می شود اما مگر برای ورزشکاران فقط یک مسابقه وجود دارد؟ ارگان های مختلفی در این بخش می توانند کار کنند که این به نفع زنان است. از نظر من این فدراسیون می تواند در پررنگ کردن فضای ورزش بانوان نقش داشته باشد بنابراین با توجه به خاطره خوبی که این فدراسیون در اذهان زنان کشورهای اسلامی باقی گذاشته است باید تلاش کنیم تا دوباره فعالیت خود را از سر بگیرد.

برخی رشته ها و ورزشکاران در بخش بانوان که با پوشش اسلامی کامل فعالیت می کنند تمایل دارند که توسط مربی باتجربه مرد آماده مسابقات شوند، رویکرد وزارت در این زمینه چیست؟

از آنجایی که سابقه قهرمانی مردان و حضورشان درمیادین بین المللی بیشتر از زنان است بنابراین نسبت به زنان تجربه بیشتری دارند و این یک واقعیت است. در نتیجه ورزشکاران به خصوص در رشته هایی چون قایقرانی و ورزش هایی که در فضای باز با پوشش کار می کنند علاقه مند هستند که کادر قوی تری داشته باشند اما چنین شرایطی نداریم مگر در مواردی که فدراسیون اعلام کند برای یک دوره و کلاس تئوری نیازمند استفاده از توانمندی مشاوران مرد است که آن هم با حضور نایب رئیس و رئیس فدراسیون انجام می شود، در سایر موارد اگر بانوان مربی داخلی در شرایط ایده آلی نباشند از مربی توانمند خارجی استفاده می کنیم. گاهی مربیان خانم ما به دنبال مشاوره دریافت از مربیان مرد در دوره ها و کلاس ها هستند که این کار باید با هماهنگی فدراسیون، وزارت ورزش و بخش حراست انجام شود.

tafreh.ir: وبلاگ خبری، تحلیلی طفره

namasho.ir: وبلاگ فناوری، گردشگری و مسافرت نماشو

asiaro.ir: آسیا رو: سفر به آسیا، جنوب شرقی آسیا، آسای مرکزی و خاورمیانه